By:
On:
In: Uncategorized, Διήγημα

Η αρρωστάρα | της Άννας Τακάκη Συνοραντρόυνο* ήτανε η Τριανταφυλλιά με τον Φιλάρετο. Μήνα δεν είχανε κλείσει ακόμη από τη στεφάνωσή ντως. Άνοιξη καιρού π’ αθούσανε και λουλουδίζανε οι κάμποι εβάλανε το στεφάνι. Περί τα τέλη τ’ Απριλιού, την επαύριο τση Λαμπρής είχανε το γάμο ντως. Εθέλανε να προλάβουνε να παντρευτούνε πριν από το Μάη, γιατί, λέει, το Μάη ζευγαρώνουνεΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Ποίηση

Περί ελευθερίας | της Άννας Τακάκη Για ποια ελευθερία μου λέτε; Για ποια λύτρωση; Οι εχθροί δεν έφυγαν. Καραδοκούν εδώ δίπλα μας. ή τους κουβαλάμε ακόμη μέσα μας. Παλεύουμε καθημερινά μαζί τους. Τα χέρια μας δεν είναι χέρια που κάποτε χάιδευαν, κάποτε πρόσφεραν κάποτε έπαιρναν ένα καλό για να το κάμουν καλλίτερο. Τα χέρια μας έχουν γίνει σπαθιά και μαχαίρια.ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Παρουσιάσεις βιβλίων

Η Μαρία Ζωγραφάκη – Σπυριδάκη για το βιβλίο της Άννας Τακάκη «Αροδαμοί κι αγκαραθιές» Με μεγάλη επιτυχία πραγματοποιήθηκε το βράδυ της Πέμπτης 20 Ιούλη 2023 η εκδήλωση παρουσίασης του νέου βιβλίου της Άννας Τακάκη – Μαρκάκη «Αροδαμοί κι αγκαραθιές». Η εκδήλωση έγινε στην πιο δροσερή γωνιά της Σητείας, στον Δημοτικό Κήπο Σητείας στις 20:30 το απόγευμα. Ο Δημοτικός Οργανισμός ΚοινωνικοπολιτιστικήςΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Νέες κυκλοφορίες

Ο Αντώνης Ανηψητάκης για το βιβλίο της Άννας Τακάκη «Αροδαμοί κι αγκαραθιές» Με μεγάλη επιτυχία πραγματοποιήθηκε το βράδυ της Πέμπτης 20 Ιούλη 2023 η εκδήλωση παρουσίασης του νέου βιβλίου της Άννας Τακάκη – Μαρκάκη «Αροδαμοί κι αγκαραθιές». Η εκδήλωση έγινε στην πιο δροσερή γωνιά της Σητείας, στον Δημοτικό Κήπο Σητείας στις 20:30 το απόγευμα. Ο Δημοτικός Οργανισμός Κοινωνικοπολιτιστικής Ανάπτυξης ΣητείαςΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Ποίηση

Έκαμα το χρέος μου… | της Άννας Τακάκη ΑΝΕΒΗΚΑ όσο πιο ψηλά μου ’ταξε η καρδιά μου. Ήμουν μια σπιθαμή στη γης – χαμόχορτο – κι έγινα ρίζα του βουνού κι απάνω κει η ψυχή μου ζητάει, να χορτάσει Ήλιο, Ήλιο ελληνικό! Ζητάει να χορτάσει Ελευθερία! Ζητάει να κρατηθεί στον Τόπο των προγόνων της και να φωνάξει, να το φωνάξειΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Διήγημα

Ο Γιαναμάθης | της Άννας Τακάκη Kείνους τους χρόνους τους καιρούς, –πάνε πολλά τέρμενα1 οπίσω– οι φαντάροι εκάνανε πολλά χρόνια στο στρατό. Σαν είχε φτάσει η ώρα ν’ απολυθούνε, γυρίζανε στα σπίτια τους κι εβρίσκανε τις γυναίκες τους ασούσσουμες2, αδύνατες και βασανισμένες, γιατί ’χανε να μεγαλώνουνε μωροκόπελα, που τους αφήνανε, είχανε και τη γης αμοναχές να τη δουλεύουνε για μιαΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Διήγημα

Ο Χατζημπραήμης | της Άννας Τακάκη Από γενιά πάει το βασιλίκι, που λένε. Κι ετούτος απού θωρείς πήρε το παρατσούκλι Χατζημπραήμης από τον κύρη του κι από τον παππού του. Ένας ήτονε στο χωριό ο Χατζημπραήμης, που τ’ όνομά του το κανονικό δεν το γροίκας ποτέ. Μόνο στα χαρτιά ήτονε γραμμένο και στην ταυτότητα, το Νικηφόρος. Ο πάππος του ήτονεΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Διήγημα

Όσοι χαρκομουζώνονται, θαρρείς χαρκιάδες είναι; | της Άννας Τακάκη Σε περαζόμενους καιρούς ήτονε ένας νεαρός σε χωριό τσ’ επαρχίας μας που τον παρομοιάζανε Βαβαλέ. Από μικιό κοπέλι φαινόντανε πως δεν εσκάμπαζε και πολύ, μα ήτονε, μαθές, κουτοπόνηρος. Σαν εμεγάλωσε δεν ήθελε να παντά τα οζά του πατέρα του, να ’τον-ε τρώει το ξεροβόρι, πότε ο χιονιάς, πότε η κάψα καιΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Κείμενα

Το θυμητάρι μου | της Άννας Τακάκη Σε μια κόλλα από χαρτί έγραφα από μικρή τις λέξεις που με συγκινούσαν: Ήλιος, φεγγάρι, ζωή, θάλασσα, γη, έρωτας… Κι ύστερα οι λέξεις μου γινόταν σύνθετες καθώς μεγάλωνα. Ηλιοβασίλεμα, φεγγαροβραδιά, καλοζωισμένη, θαλασσοκυματούσα, επίγεια, ερωτοχτυπημένη. Δίπλα από τις λέξεις μου σχημάτιζα εικόνες με γράμματα. Γράμματα χρωματιστά, όπως χρωματιστή είναι και η ζωή. Και παίρνανεΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…