Η Βαρβάρα Τερζάκη – Παλλήκαρη για το βιβλίο της Άννας Τακάκη «Αροδαμοί κι αγκαραθιές» Με μεγάλη επιτυχία πραγματοποιήθηκε το βράδυ της Τρίτης 21 Νοέμβρη 2023 η εκδήλωση παρουσίασης του βιβλίου της Άννας Τακάκη – Μαρκάκη «Αροδαμοί κι αγκαραθιές» που κυκλοφορεί από τη «Σβούρα εκδοτική». Η εκδήλωση έγινε στο Πολύκεντρο του Δήμου Ηρακλείου στις 6:30 το απόγευμα. Πλήθος κόσμου από νωρίςΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Δυνατά να μιλάς για όνειρα | της Ζωής Δικταίου Μην περιφέρεσαι στο σκοτάδι που σε χρεώνει ενοχές και μην χτυπάς το κεφάλι σε τοίχους που σου έφτιαξαν δυνατά να γελάς να σου κάνει το τραύμα μικρό ο ψίθυρος κι ο ήχος της ψυχής σου. Δυνατά να χτυπά το αίμα στη φλέβα του λαιμού και στην καρδιά μέχρι να τρομάξεις, γιατίΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Η γαλάζια κορδέλα | της Άννας Τακάκη Ο λόγος σήμερο για μια κορδέλα, μια γαλάζια κορδέλα, εκείνη που ονειρεύτηκα πολύ πριν μπω στο Γυμνάσιο. Έτσι κι αλλιώς η κορδέλα μαζί με την μπλε ποδιά ήταν υποχρεωτική σε όλες τις τάξεις του Γυμνασίου. Στο Δημοτικό, τουλάχιστο στα δικά μου χρόνια, δεν ήταν απ’ό,τι θυμάμαι υποχρεωτικό. Τη φορούσαν όμως τα κορίτσια πουΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Ο κερατάς του χωριού | του Μιχάλη Στρατάκη Για να σκαρφαλώσω στην κορφή του Στρούμπουλα και να προσκυνήσω τον Τίμιο Σταυρό εξεκίνησα, μα στο μιτάτο του φίλου μου κατέληξα. Οι αέρηδες εφταίγανε, απού εξεσηκώνανε και τα χαλίκια από τη στράτα, κι η μπόρα απού εξέσπασε κι έφερε μου το μαντάτο πως θα κλουθούσανε κι άλλες συναδερφές τση. Επογιάγυρα, το λοιπόν,ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Μνια εμπειρία ζωής…| του Αντώνη Κουκλινού Το κοπέλι βαστά στα χέργια ντου το κινητό και παίζει… Κάθεται και παρατηρεί τσοι γκριμάτσες του σαστισμένος. Τα δαχτύλια ντου ανεβοκατεβαίνουνε στην οθόνη και πότε πότε χτυπά τ’ ατζί ντου νευριασμένο. Σκέφτεται με ήντα τρόπο θα του αποσπάσει τη προσοχή. -Αντράκι μου παρέτησε ετούτονά απού βαστάς κι έλα παέ να σου πω. -Δε μπορώΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Ζαχαρούλα τ’ όνομά σου και γλυκό το φίλημά σου | της Χαρούλας Βερίγου – Μπάντιου (μέρος Γ) Συνέχεια από το δεύτερο μέρος Σα να μην την έφταναν τα βάσανα, της ήταν γραφτό της Ζαχαρούλας να ζήσει αργότερα τόσο τον πόλεμο του σαράντα, όσο και τον εμφύλιο. Ησυχία δεν έβρισκε τούτος ο κοσμάκης και τούτος ο τόπος. Έμπαινε η φτώχεια απ’ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Το γραμμόφωνο | του Γιώργου Ηρακλέους Η βροχή χτυπάει δυνατά στο υπόστεγο της στάσης του τραμ, που σε πάει για τον Άδη, δεν την ακούει ποτέ κανένας υποψήφιος επιβάτης! Περιμένουμε χρόνια τη στιγμή να επιβιβαστούμε, χωρίς να ξέρουμε σε ποια βάθη θα χαθούμε σκοτεινά και άγνωστα… Κοίτα, τα περιστέρια δεν πλησιάζουν ποτέ να σκαλίσουνε τα σκουπίδια, βρόμικη η πόλη, μόνοΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Κανταδόρος της σκιάς | του Κώστα Μιχαήλ Μαρή Θ’ ανταμώσουμε και πάλι κι αν δεν είσαι εδώ, τα δυο μάτια μου θα κλείσω κι έτσι θα σε δω, στης αγάπης τ’ ακρογιάλι, θα ’μαστε αγκαλιά, νοερά, ερωτευμένοι, όπως και παλιά… Θα μιλήσουμε και πάλι για τον έρωτά, για κρυφά φιλιά της νύχτας κι αφανέρωτα, στη βροχή θα φιληθούμε, δίχως επαφή,ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Ούτε η πρώτη στο Παρίσι ούτε η τελευταία στον κόσμο. Μικρές ιστορίες γυναικών. Maid | της Ζωής Δικταίου Στον καιρό μας, καιρός των συκοφαντημένων αθώων, τυλιγμένη στη φθινοπωρινή πάχνη, μια κουρούνα, ρεμβάζοντας από το παρτέρι τη τζαμαρία, περίμενε το μερίδιο της από το πρωινό της Maid. Στη μικρή κουζίνα είχε ετοιμάσει ζεστή πικρή σοκολάτα, τρεις κουταλιές κακάο και μια κουβερτούρα,ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…