Από τα ανθεστήρια στην Τσικνοπέμπτη, από την αρχαιότητα στο σήμερα | του Δανιήλ Τσιορμπατζή «Γλέντα ψωρορρωμέικο, πήδα, παναθεμάσε χωρίς ψωμί σηκώνεσαι με πά – ντε – κάτρ κοιμάσαι». Γ. Σουρής Τόσο η Τσικνοπέμπτη όσο και τα ψυχοσάββατα, έχουν τις καταβολές τους στις γιορτές προετοιμασίας και υποδοχής της άνοιξης, της άνθισης της φύσης και τη γονιμότητα της γης, που γινόταν στηνΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Όμορφη που ‘ναι η Λαμπρή… | της Σούλης Ρουμπίνη «Χριστός Ανέ – Χριστός Ανέστη μάτια μου Χριστός Ανέστη μάτια μου κι έλα να φιληθούμε, έτσ’ είναι μάτια μου, έτσ’ είναι κι έλα να φιληθούμε πάρε και κλη – πάρε και κλήμα τ’ αμπελιού πάρε και κλήμα τ’ αμπελιού κι έλ’ να στεφανωθούμε. Έβγα να με δεις που ήρθα τ’ άστριΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Εμύριζε ασβέστη, πετρόλαδο, ρίγανη και ιδρώτα η προσμονή του Πάσχα | του Μιχάλη Στρατάκη Εμύριζε ασβέστη, πετρόλαδο, ρίγανη και ιδρώτα η προσμονή του Πάσχα, στα παιδικάτα μου. Κι αν δε μπορώ να καταλάβω Πάσχα από τα μεγαλώματα μου κι ύστερα, οφείλεται στο ότι δε μου ξαναπαντήξανε, συντεριασμένες οι τέσσερις μυρωδιές. Βασανιστικά μου λείπουνε κι απελπισμένα τσ’ αναζητώ, όπως βασανιστικά μουΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Τα καλιτσούνια του Πάσχα | της Άννας Τακάκη Κάποιες μέρες πριν από την Ανάσταση και το άγιον Πάσχα άρχιζε η προετοιμασία για τα παραδοσιακά πασχαλινά γλυκά, τα καλιτσούνια, τα τσουρεκάκια και τους κουκνίκους (τσουρέκια με κόκκινα αυγά). Δεν υπήρχε σπίτι που να μην είχε στο τραπέζι του το βράδυ της Ανάστασης το καλιτσούνι, που το δοκιμάζαμε πρώτο, μετά τη νηστεία,ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Εβδομάδα των άγιων παθών και ανάσταση ψυχών | της Άννας Τακάκη Με ιερές ακολουθίες και τροπάρια, «ιδού ο Νυμφίος έρχεται…», «Κύριε η εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα γυνή…» με τα μυστήρια ευχελαίων, τα Δώδεκα Ευαγγέλια και την Ιερά Αποκαθήλωση, το στόλισμα Επιταφίων και Εγκωμίων ύμνους, φθάσαμε στην εβδομάδα των Παθών του Κυρίου, ώσπου να σημάνει το «Χριστός Ανέστη»! Άλλος ένας ΑπρίληςΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Μάρτης, μαρτενίτσα, μαρτσισόρ, μάρτινκα, μαρτουί στην βαλκανική παράδοση | του Διογένη Σινωπέα Καιρός για μάρτη στα Βαλκάνια Στην Ελλάδα λέγεται μάρτης ή και μαρτιά, στη Βουλγαρία και τη Σερβία мартеница – μαρτενίτσα, στη Ρουμανία mărțișor – μαρτσισόρ, στη Βόρεια Μακεδονία мартинка‎ – μάρτινκα), στην Αλβανία (Marshim verore – μαρσίμ βερόρε), στη Μολδαβία (mărțișor – μαρτσισόρ), στη Ρωσία μартеница – μαρτένιτσαΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Και Διονύσου αρχαιότερα | του Μιχάλη Κοπιδάκη Η αρχαία ελληνική γλώσσα διαθέτει πληθώρα ονομάτων για να δηλώσει τα λεγόμενα «απόρρητα» μέλη! Η πολυωνυμία αποκαλύπτει την ποικιλία αλλά και την πολικότητα των αισθημάτων και των αντιδράσεων που προκαλούσαν στον Έλληνα τα όργανα εκείνα, τα οποία διαιωνίζουν τη ζωή: δέος και ιλαρότητα, έλξη και αποστροφή, τρυφερότητα και φρικίαση, θάμβος και καταισχύνη. ΗΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Απόκριες ελευθεριάζουσες | του Θεσμοφύλακα ιστορικής μνήμης Την τρανή την Απουκριά Την τρανή, μπρε μπρε μπρε, την τρανή την Απουκριά, την τρανή την Απουκριά π’ απουκρεύουν τα φαϊά, π’ απουκρεύουν τα φαϊά, απουκρεύουν κι από μνια, π’ απουκρεύουν του τυρί, κι από πούτσο κι από μνι. Τσιλιγκάδις ψεν αρνιά, τσιλιγκούσις ξουν τα μνια και την Καθαρή Δευτέρα δίνουν τα μουνιάΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Μασκαρομπερδέματα… | του Αντώνη Κουκλινού Έτσά καλαμπουριτζίνες γυναίκες, ήτονε δύσκολο, να κουτελώσεις ποθές αλλού. Όξω καρδιά και πάντα αγαπημένες…! Στα καλά καθούμενα εστελιώνανε την πλάκα. Γειτόνισσες με τη μάνα μου, εκάνανε ταχτικά παρέα. Μερακλίνες και καλαμπουριτζίνες, εξεβατσίζανε και τα κοπέλια στο χορό και το τραγούδι. Η Χαρίκλεια του Γενέο, από τη μνιά, η μάνα μου από τη ν’ άλλη καιΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…