Ο μπάρμπα Γληγόρης ο Ντυμπακιανός… | του Αντώνη Κουκλινού Με το μουλάρι φορτωμένα τα κοφίνια γεμάτα μπράτι*. Με φρούτα και ζαρζαβατικά, ο μπάρμπα Γληγόρης ο Ντυμπακιανός, εγύριζε τα χωργιά τση απάνω ρούγας. Καλοσυνάτος άντρας με βροντερή φωνή, εφώνιαζε τη πραμάθεια ντου. Θυμούμαι πως εφόργιενε μνια ποδιά μακριά στη μέση ντου, ξομπλιαστή, δεμένη με κόκκινα βαστάγια*. Οι μουστάκες του καλοστριμμένες, μακράΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Η θειάκω η Τάτα (δεύτερο μέρος) | της Χαρούλας Βερίγου – Μπάντιου [Συνέχεια από το προηγούμενο] Όλη νύχτα αλάρωτη, δεν είχε κλείσει μάτι η καψερή. Τη μια στιγμή της φαίνονταν η τσέργα βαριά, νόμιζε καίγονταν ως τα μηλίγγια, την άλλη φτενή την τίναζε οριό σύγκορμη κι έριχνε και τη βελέντζα με τον πυκνό φλόκο από πάνω για να ζεσταθεί. ΆλληΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Ο Άγιος Βασίλης που κλαίει | του Ασημάκη Γιαλαμά ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ δούλευε γκαρσόνι σ’ ένα υπαίθριο εξοχικό κέντρο. Κι όταν χειμώνιασε κι έκλεισε το κέντρο, έψαξε να βρει αλλού δουλιά. Τα χρόνια ήταν δύσκολα και δεν μπόρεσε να βρει, παρά μια κουτσοδουλιά έκτακτου γκαρσονιού σ’ ένα γαλατάδικο. Αλλά κι εκεί τον χτύπησε η ατυχία. Το κτίριο, όπου στεγαζόταν το γαλατάδικο,ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Χριστούγεννα αλά Ελληνικά! | της Πηνελόπης Κολοβού Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης – Το Χριστόψωμο Τα Χριστούγεννα είναι μια από τις μεγαλύτερες θρησκευτικές εορτές των Ελλήνων. Η ευχή «Καλές γιορτές» είναι από τις πιο χαρακτηριστικές κατά την περίοδο πριν και μετά τα Χριστούγεννα, μέχρι τα Θεοφάνια ή Φώτα στις 6 Ιανουαρίου (Δωδεκαήμερο). Χριστόψωμο ή Χριστοκουλούρα Το χριστόψωμο είναι το ψωμί που φτιάχνουν οιΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Ζαχαρούλα τ’ όνομά σου και γλυκό το φίλημά σου | της Χαρούλας Βερίγου – Μπάντιου (μέρος Γ) Συνέχεια από το δεύτερο μέρος Σα να μην την έφταναν τα βάσανα, της ήταν γραφτό της Ζαχαρούλας να ζήσει αργότερα τόσο τον πόλεμο του σαράντα, όσο και τον εμφύλιο. Ησυχία δεν έβρισκε τούτος ο κοσμάκης και τούτος ο τόπος. Έμπαινε η φτώχεια απ’ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Ζαχαρούλα τ’ όνομά σου και γλυκό το φίλημά σου | της Χαρούλας Βερίγου – Μπάντιου (μέρος Β) Συνέχεια από το πρώτο μέρος Οκτώ του Αυγούστου αχάραγα γέννησε δίχως νά ’χει καέναν κοντά, εξόν από κείνη τη μαυροπεθερά που της κράταε το χέρι, της έβρεχε ψίχα μ’ ένα μαντίλι τα χείλη, «άε και άε κοπελίτσα μου λευτερώσου, άε γραμμένη, άε Ζαχαρούλα,ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Κέρκυρα, σμίλη της ψυχής, φως στη βροχή | της Ζωής Δικταίου (μέρος 4ο) [Το τρίτο μέρος μπορείτε να το διαβάσετε εδώ.] Ήρθε η ώρα να ψηλαφίσεις την αρχαιότερη γεύση της ζωής, το αλάτι στην άλλη πλευρά, στις παλιές Αλυκές, να συμφιλιωθείς με ό,τι σε χωρίζει, ό,τι σε πονάει, να λησμονήσεις «πικρά λόγια, νερό κι αλάτι» συνηθίζεις να λες και κλαίς…ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Κέρκυρα, σμίλη της ψυχής, φως στη βροχή | της Ζωής Δικταίου (μέρος 3ο) [Το δεύτερο μέρος μπορείτε να το διαβάσετε εδώ.] Και η εμπειρία δεν τελειώνει στη σκουριά και στις άγριες πτυχές του απότομου βράχου, όχι, η θέα του ανοιχτού ορίζοντα αποτελεί καινούργια πρόκληση για να ανηφορίσεις στο Όρος. Στο βάθος τα Διαπόντια νησιά, ντυμένα στα χρώματα του δειλινού διεγείρουνΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Κέρκυρα, σμίλη της ψυχής, φως στη βροχή | της Ζωής Δικταίου (μέρος 2ο) [Το πρώτο μέρος μπορείτε να το διαβάσετε εδώ] … … … Τι κι αν ο χρόνος είναι ακαθόριστος. Εσύ κινείσαι όπως θέλεις. Εδώ προβάλλεται η ζωή. Εδώ επανανοηματοδοτείς τη δική σου στάση απέναντι στη φύση, στην ιστορία, στον πολιτισμό, στον άνθρωπο. Το απόλυτα εφήμερο, στον απόκρυφο όρμοΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…