Το ρακοκάζανο | της Ιφιγένειας Μανουρά Η μοναδική περίοδος του χρόνου που δεν υπήρχαν γεωργο-κτηνοτροφικές εργασίες στα χωριά μας ήτανε αυτή από αρχές Οκτώβρη, μέχρι και τα μέσα Νοέμβρη, ιδανική για την παραγωγή της ρακής. Σε κάθε μικρό χωριό όπως το δικό μας, δινόταν μια μόνο άδεια για ρακοκάζανο, την οποία είχε εξασφαλίσει ο παππούς μου ο Γιώργης Σκουλάς ήΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Οι αγροτοκτηνοτρόφοι της Κρήτης | του Μιχάλη Στρατάκη Εκείνα τα χρόνια δεν ήτανε σαν κι εδά που οι αγροτοκτηνοτρόφοι της Κρήτης συρομαδιούνται επειδή δεν υπάρχουνε μπλιό ξένοι φαμέγοι, να δουλεύουνε στα χωράφια και στους στάβλους τους, και κάνουνε χαχαλιές τση σταυρούς τους να τοσε πέψει πάλι ο Θεός εκείνους σας απού ‘χανε στη δούλεψη (και στην εκμετάλευση) τους, μα εφύγανεΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Το παράπονο τση μάνας | του Αντώνη Κουκλινού Η παντριγιά δεν είναι εύκολη υπόθεση κι όπως λένε είναι ζαργιά, τη νε παίζεις κι άνε σου βγεί, εβγήκενε. Ο άθρωπος ντακέρνει με όνειρα, ελπίδες, μα η παντέρμη η ζωή έχει σκαμπανεβάσματα κι αδέ βαστάς χαραχτήρα και να ’χεις θέληση και υπομονή, η δουλειά θα σκοντάψει. Έπαντρεύτηκενε πλουσιοπάροχα και ούλα εδείχνανε πωςΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Μάτια μου ψιχαλιστά (Δεύτερο μέρος) | της Ζωής Δικταίου «Το ταξίδι στη φαντασία για τους προσεκτικούς είναι μάταιο», τόνισε η δασκάλα κάποια φορά, μετά την εκδρομή που είχαμε πάει στο Καρφί και είχαμε δει τη θάλασσα και την Κρήτη από ψηλά. «Τζάμπα κόπος δηλαδή», πετιόταν κάθε τόσο ο Νικολής παριστάνοντας το αντρίτσι από το τελευταίο θρανίο κι εμείς γυρνούσαμε ταΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Οι σπηλιές των θεών | της Άννας Τακάκη Κάποτε, πολύ πριν από τα αρχαία χρόνια, οι άνθρωποι ζούσανε μέσα στις σπηλιές, πριν αρχίσουν να σάζουν τις καλύβες τους. Κι όταν φύγανε οι άνθρωποι, τότε ήρθαν να μείνουνε οι Θεοί. Κατεβαίνανε από τον Ψηλορείτη κι εκάνανε μια σπεράδα στα πιο χαμηλά βουνά, βοηθούσανε τσ’ ανθρώπους στις δύσκολες ώρες και διανυχτερεύανε στιςΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Η κατάρα της μάνας | του Βασίλη Φυτσιλή Μετά την πτώση του Γράμμου, τον Αύγουστο του 1949, και την υποχώρηση της κύριας δύναμης του Δημοκρατικού Στρατού προς την Αλβανία, η κατάσταση, για τους μαχητές που έμειναν εγκλωβισμένοι στο χώρο της Κεντρικής Ελλάδας, έγινε απελπιστική. Αποκομμένοι στα βουνά των Αγράφων και της Γκιώνας, χωρίς σύνδεση με την Κεντρική Διοίκηση και χωρίςΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Βαθιά ποτάμια | του Χοσέ Μαρία Αργουέδας . Στις 12, όταν οι εξωτερικοί σπουδαστές έβγαιναν στο δρόμο, ακούστηκαν γυναικείες κραυγές. Εγώ και ο Rondinel βρισκόμαστε κοντά στην πόρτα και μπορούσαμε να δούμε το δρόμο. Πολλές γυναίκες πέρασαν τρέχοντας! Όλες ήταν μιγάδες, ντυμένες όπως οι γυναίκες των μαγαζιών που πουλάνε chicha*. Ο πατήρ – διευθυντής βγήκε από το γραφείο του, κατευθύνθηκεΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Τα Καβείρια μυστήρια ως ρήτρα αναπροσαρμογής μας και ένα «παλεύεις ρε» από τον μπακαλόγατο | του Γιάννη Χατζηχρήστου (Χρονογράφημα σε ήχο πλάγιο Τσιφορικό) Πάντα σε αυτή τη γωνία του κόσμου είχαμε κάτι αντιμαχόμενα μεταξύ τους Μυστήρια για να την βγάζουμε καθαρή. Μυστήρια του τύπου Ολυμπιακός ή Παναθηναϊκός ή αν φταίει εκείνος ο τύπος ο Πούτιν για την ακρίβεια ή εκείνηΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Καρυωτάκης – Λειβαδίτης. Δυο διαφορετικές ποιητικές εκδοχές | της Σοφία Αδαμίδου Διπλή επέτειος των ανθρώπων της ποίησης σήμερα, της γέννησης του Κώστα Καρυωτάκη και του θανάτου του Τάσου Λειβαδίτη. Η αξέχαστη δημοσιογράφος Σοφία Αδαμίδου έγραψε για τους δυο μεγάλους μας ποιητές: Δύο ποιητές, διαφορετικής γενιάς και διαφορετικών συνθηκών, ο ένας της νεορομαντικής και νεοσυμβολιστικής σχολής, ο άλλος της πρώτης μεταπολεμικήςΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
