By:
On:
In: Κείμενα

Tο μπακάλικο του κυρ Σπύρου | του Μιχάλη Στρατάκη Εκειά που τελείωνε η οδός Ηφαίστου και κουτουλούσε την περίφραξη της Μηχανικής Καλλιέργειας, ήτανε το μπακάλικο του κυρ Σπύρου. Μη φανταστείτε δα κανά μεγαλομπακάλικο, μια τρύπα ήτανε, μια γωνιακή κάμερα του σπιθιού, μα είχε μέσα όλα τα χρειαζούμενα για τους φτωχούς Καμινιώτες. Για τσοι γειτόνους που εκατέχανε ήντα εθέλανε υπήρχε, κιΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Κείμενα

Το σημάδι… | του Αντώνη Κουκλινού Απρίλης! Ο μήνας απού του φορτώνει πληγωμένες σκέψεις… Πρωί ακόμη και δε (ν)τον-ε βάνει ο τόπος. Σαφή το βλέμμα ντου πέφτει απάνω στη φωτογραφία… Για να ξεχαστεί, ήδωκε όξω να σαλέψει, ν’ ανοίξει τα μάθια ντου στη φύση. Άκρα ησυχία… Ολοπράσινα τα λουλουδιασμένα χωράφχια, μαλακό το χώμα και σε κάθε ζάλο νοιώθει πως πορπατείΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Τα μεζεδάκια του Νικοκύρη

Προχουντικά μεζεδάκια | του Νίκου Σαραντάκου Θα ήταν χουντικά, αν δημοσιεύονταν αύριο, που είναι η αποφράς επέτειος της 21ης Απριλίου -αλλά αφού δημοσιεύονται την παραμονή της επετείου, είπα να τα βαφτίσω προχουντικά. Όχι ότι έχει κάποια σχέση το περιεχόμενο της πιατέλας με τη χούντα. Και ξεκινάμε, με ένα αστείο λάθος πληκτρολόγησης, σε τουίτ του iefimerida.gr. Διεθνής ποδοσφαιριστής βρέθηκε ντροπέ γράφει.ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Μεγεθυντικός φακός

Ο θάνατος του εκδοτάκου | του Γιάννη Χατζηχρήστου Σκέψεις που πέρασαν από το μυαλό μου βλέποντας έναν καταπληκτικό Βλαδίμηρο Κυριακίδη να κάνει σκόνη το Αμερικανικό Όνειρο του Άρθουρ Μίλερ Ο τομέας των media και της ψυχαγωγίας είναι πάντα καινοτόμος λόγω του νεανικού κοινού στο οποίο κυρίως απευθύνεται — αξιοποιώντας την πιο πρόσφατη και κορυφαία τεχνολογία για τη δημιουργία και τηΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Ποίηση

Ένας δον Kιχώτης με ανίκητο σπαθί | της Μαρίας Σταυρίδου Και κάπου εκεί… ανάμεσα στην κατάρα και την ευχή μια ανάσα που ξέφυγε πριν συμβιβαστεί. Ένας όνειρο χαμένο, μια μικρή προσευχή που ξεχάστηκε πριν ψιθυριστεί. Ανίκανη να συμβιβαστεί η ψυχή που διψάει για τη λάμψη και την προβολή. Μια λάθος άποψη για τη ζωή για την καθημερινότητα, που βιάζεται χωρίςΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Ποίηση

Σκηνές από το μέλλον… | του Γιώργου Ηρακλέους Η πόλη καίγεται, ασάλευτα τα φλεγόμενα δέντρα κι όμως, ο κήπος με τα αμέτρητα λουλούδια και τα παράθυρα έμεινε άθικτος… Τα άλλα σπίτια πύρινα, είναι η ώρα που σφυρίζουν οι εργάτες και οι αργυραμοιβοί γίνονται στάχτη! Δεν ζούμε πια τους μύθους, μα την μεγάλη ώρα της αλλαγής, το παρελθόν μπήκε σε σαρκοφάγο,ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Θεραπεία και τέχνη

Η αυτοεθνογραφία γραφή στο μεταίχμιο λογοτεχνίας κι ανθρωπολογίας | του Χρήστου Δημούλα Αυτοεθνογραφία είναι ένα αυτοβιογραφικό είδος έρευνας που άρχισε να χρησιμοποιείται ως μιά μορφή θεραπευτικής παρέμβασης. Παράλληλα αποτελεί μια νέα μορφή ερευνητικής γραφής που αποβλέπει στην έρευνα των προσωπικών εμπειριών και του αναστοχασμού του ατόμου ώστε να συνδεθούν με τα στοιχεία που συγκροτούνε το προσωπικό, κοινωνικοπολιτικό και πολιτισμικό πλαίσιοΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: O τόπος μας

Του Παλμέτη ο Ταύκος | του Νίκου Λουκαδάκη Ούτε 20 χρονών δεν ήταν ο Παλμέτης (Ιωάννης Παντερής 1795-1835), όταν βγήκε χαΐνης στα βουνά, μαζί με τους Βασίλη Σμπώκο, Σταύρο Ξετρύπη, Βασίλη-Αναγνώστη Σκουλά, Σταύρο Νιώτη και άλλους. Από το Καμαράκι Μαλεβιζίου ήταν η καταγωγή του, θεριό στην όψη και στην ψυχή, φόβος και τρόμος των γενίτσαρων της περιοχής, έκανε τα πάνταΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Ποίηση

Για τις αλήθειες που μένουν κρυμμένες | της Ζωής Δικταίου Για τις αλήθειες που μένουν κρυμμένες στης ψυχής τον γαλάζιο βυθό της ζωής μου στιγμές, δυο ζωές, δυο φορές προδομένες οι αλήθειες εκείνες πόσες νύχτες με καίνε οι αλήθειες σημάδια φεγγάρια που κι αν θέλω δεν μπορώ, δεν μπορώ ν’ αρνηθώ. Δάκρυ – δάκρυ μετρώ ό,τι έχασα κογχύλια στην άμμο,ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…