Χρόνος ανάγνωσης περίπου:6 λεπτά

Προχουντικά μεζεδάκια | του Νίκου Σαραντάκου



Θα ήταν χουντικά, αν δημοσιεύονταν αύριο, που είναι η αποφράς επέτειος της 21ης Απριλίου -αλλά αφού δημοσιεύονται την παραμονή της επετείου, είπα να τα βαφτίσω προχουντικά. Όχι ότι έχει κάποια σχέση το περιεχόμενο της πιατέλας με τη χούντα.

Και ξεκινάμε, με ένα αστείο λάθος πληκτρολόγησης, σε τουίτ του iefimerida.gr.

Διεθνής ποδοσφαιριστής βρέθηκε ντροπέ

γράφει.

Ντοπέ βέβαια (γράφτηκε ότι) βρέθηκε κάποιος ποδοσφαιριστής, και άρχισαν πολλοί να διαδίδουν ότι είναι ο ένας ή ο άλλος, κυρίως ο Ιωαννίδης του Παναθηναϊκού, ο οποίος απείλησε ότι θα κάνει μηνύσεις, διότι είναι ντροπής πράγματα αυτά, είναι ντροπή να λένε ότι πιάστηκες ντροπέ.

* Από αθλητικό ιστότοπο, ρεπορτάζ για κάτι δικαστικά στην Ισπανία:

Ο Πέδρο Ρότσα είναι ο πρώτος που εξεπλάγην από ό,τι συνέβη στην αίθουσα νο4….

Είναι ο πρώτος που εξεπλάγη, βεβαίως. Το έχω δει κάμποσες φορές το «αυτός εξεπλάγην», πάντως.

* Και πάλι από αθλητικό σάιτ, μια σχιζολεξία σε τίτλο:

Ολυμπιακός: Τα ξανά λένε σε δύο μήνες

Έχω προσέξει ότι ο κορέκτορας στο κινητό τις κάνει αυτές τις σχιζολεξίες συχνά.

* Προχωράμε με ένα μαργαριτάρι ημερολογιακό.

Στο τουίτ της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής αναφέρεται ότι η επίσημη πρόβα της τελετής αφής της ολυμπιακής φλόγας έγινε «στις 15 Ιανουαρίου» αντί για 15 Απριλίου. «Και θα ορκιζόμουν ότι ήταν μόλις προχτές!»

* Και ένα διπλό, μια απροσεξία και μια ανορθογραφία.

Η απροσεξία στο «Η εισαγγελέας φέρεται αποφασισμένΟΙ».

Η ανορθογραφία, στο «να αποδΩθεί δικαιοσύνη», κάτι που το βλέπω συχνά, διότι, σου λέει ο άλλος, αφού είναι «να δώσει» γιατί να μην είναι και «να *δωθεί»;

* Σε άρθρο για τα πυρηνικά του Ιράν και του Ισραήλ, διαβάζουμε:

Η κατασκευή μιας ακατέργαστης πυρηνικής συσκευής θα μπορούσε να ακολουθήσει σε μόλις έξι μήνες μετά τη λήψη της απόφασης…

Ακατέργαστη συσκευή; Μετά την βάζουν στον τόρνο για το φινίρισμα; Θα είχε crude το πρωτότυπο, οπότε κάτι σαν χονδροειδής θα βάζαμε.

Πρέπει να έχει κι άλλα μεταφραστικά το άρθρο.

* Αυτό το έγραψε φίλος στο Φέισμπουκ, δεν ξέρω αν ισχύει. Αν βλέπετε τηλεόραση, ίσως καταλάβετε για ποια σειρά πρόκειται.

Σε επεισόδιο ελληνικής σειράς που διαδραματίζεται κοντά στο 1810 λέγεται το παρακάτω.

«Η ανδρεία είναι στο DNA μας εμάς των Μανιατών»

Πρωτοπόροι οι Μανιάτες, έμαθαν για το DNA εκατόν τόσα χρόνια πριν από όλον τον υπόλοιπο κόσμο!

* Ένα αριστουργηματικό ορθογραφικό λάθος έγινε στον ιστότοπο Εκκλησία on line και για κακή τους τύχη το εντόπισε ο Άκης Γαβριηλίδης που είναι σεσημασμένος ασεβής.

Παρατίθεται απόσπασμα από τους Χαιρετισμούς. Η φράση είναι «η τον σπορέα της αγνείας τεκούσα». Αλλά είτε από ανθρώπινο λάθος, είτε επειδή ο κορέκτορας δεν ξέρει τον τύπο αυτόν, μπαίνει το ομόηχο «τον σπορέα της αγνοίας», που είναι εξαιρετικά υπονομευτικό, αφού παρουσιάζει τον Ιησού να σπέρνει την άγνοια! Πραγματικά, λες και το έκαναν επίτηδες -μεγαλειώδες αυτογκόλ.

* Όλο και συχνότερα βλέπω μια ξένη λέξη, από αυτές που παλιότερα τις μεταγράφαμε στα ελληνικά, να γράφεται με το λατινικό αλφάβητο εντελώς λάθος όμως. Φρέσκο παράδειγμα, όπου όμως πρέπει να δούλεψε και σπασμένο τηλέφωνο:

Ποια είναι η Sinetsitsa; Προφανώς πρόκειται για την Cinecittà, και εδώ εννοούνται οι εμπορικές ταινίες με ελληνορωμαϊκά θέματα, τον Μασίστα ας πούμε. Γράψε το Τσινετσιτά, αδελφέ!

* Και μια γενικομανία που δεν έχω ξανασυναντήσει, σε τίτλο στο Ποντίκι:

Παπαθανάσης: «Υποβάλαμε στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή 4ου αιτήματος πληρωμής, ύψους 2,3 δισ. ευρώ, για το Ταμείο Ανάκαμψης

Υποβάλαμε αιτήματος; Μποστ θυμίζει!

(Και παρωνυχίδα, ανοίγουν μεν τα εισαγωγικά αλλά ξεχνάνε να κλείσουν).

* Φίλος στέλνει τη φωτογραφία ως παράδειγμα προς αποφυγή, διότι, όπως λέει, όχι μόνο διαβάζεται με δυσκολία το κείμενο αλλά και έχει και λάθος («από το χώρος σας»).

Βέβαια, το λάθος μπορεί να το έχειεπειδή διαβάζεται με δυσκολία.

* Ρεπορτάζ στο in.gr για την κριτική που άσκησε ο Γ. Τσίπρας στον Στ. Κασσελάκη. Διαβάζουμε:

«Θαύματα η Αριστερά δεν είχε ποτέ στον πολιτικό της λόγο, αυτά ανήκουν σε κάποιους ιδιαίτερους πολιτικούς χώρους» σημείωσε ο ευρωβουλευτής

Αλλά ο Γ. Τσίπρας δεν είναι ευρωβουλευτής, τουλάχιστον δεν είναι ακόμα. Είναι, απλώς, υποψήφιος ευρωβουλευτής -εκτός αν το in.gr έχει στοιχεία από μυστικές δημοσκοπήσεις, που τον φέρνουν αδιαφιλονίκητο φαβορί.

* Κι άλλο συνηθισμένο λάθος.

Ή μάλλον δύο λάθη, που χώρεσαν στον τόσο σύντομο τίτλο.

Καταρχάς, το «εξέλειπε». Τι είναι άραγε; Αν είναι παρατατικός είναι σωστά γραμμένο, αλλά αν είναι αόριστος είναι λάθος γραμμένο. Και από τα συμφραζόμενα αόριστος ειναι, άρα έπρεπε να γράφεται «εξέλιπε». Απομεινάρι της αρχαίας, θα μου πείτε, και γι’ αυτό τα μπερδεύουν πολλοί.

Και το δεύτερο λάθος;

Μα, το κόμμα ανάμεσα σε υποκείμενο («ο ορθολογισμός») και ρήμα. Ή μπαίνει το κόμμα για έμφαση;

* Φίλος έστειλε μήνυμα στην Ετζίαν για ένα πρόβλημα που είχε, και πήρε την εξής απάντηση:

Aυτό το άκομψο «Παρακαλώ να είστε τόσο ευγενικοί ώστε να μου δώσετε χρόνο» φωνάζει από μακριά πως είναι στραβομετάφραση. Προφανώς το πρωτότυπο θα είχε Please be so kind as to… Aλλά δεν μας βάζει κανείς το πιστόλι στον κρόταφο για να μας αναγκάσει να μεταφράζουμε κατά λέξη!

* Σε γονατογράφημα για την ταβέρνα του Καραβίτη, διαβάζουμε:

Ένα συνοικιακό μαγαζί δηλαδή που άνοιξε ο Καραβίτης και στην πορεία αποφάσισε να βγάλει 2-3 τραπεζάκια για να κερνάει τους πελάτες του λίγο κρασάκι, άντε και καμιά τηγανητή μαρίδα προκειμένου να μην κατεβάζουν έτσι ξεροσφύρι τον οίνο.

Σοβαρά τώρα; Τον οίνο; Και μάλιστα σε παλιά ταβέρνα;

Ο συντάκτης ίσως να φοβήθηκε να βάλει «το κρασί τους» επειδή έχει βάλει πιο πριν το κρασάκι, αλλά ακούγεται τόσο ψεύτικα ο οίνος (όσο κι αν τον συνηθίζουν τελευταία οι γευσιγνώστες). Υπάρχουν άλλωστε λύσεις που αποφεύγουν την επανάληψη, π.χ. «τα ποτήρια τους».

Όσο για τον χαρακτηρισμό «γονατογράφημα» δείτε πόσες φορές γράφει «Καβαρίτη» αντί «Καραβίτη»!

* Και θα κλείσω με ένα πολύ αστείο σουπεράκι.

Tι ακριβώς κάνει η Ομάδα διούρησης δέλτα; Μου έρχονται διάφορες ιδέες…

Στην πραγματικότητα, ο εικονιζόμενος ανήκει στη Μονάδα Διαχείρισης Δέλτα (δείτε πχ εδώ για την ονομασία του φορέα).

Καλό σαββατοκύριακο να έχουμε!

20/4/2024

Νίκος Σαραντάκος

https://sarantakos.wordpress.com/


Ο Νίκος Σαραντάκος γεννήθηκε στο Παλαιό Φάληρο το 1959. Σπούδασε χημικός μηχανικός και αγγλική φιλολογία. Έχει εκδώσει δύο συλλογές διηγημάτων και άλλα βιβλία. Δουλεύει μεταφραστής στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και μοιράζει το χρόνο του ανάμεσα σε Λουξεμβούργο και Ελλάδα. Ενδιαφέρεται για τη φρασεολογία, την ετυμολογία και τη λεξικογραφία καθώς και για την ιστορία της ελληνικής λογοτεχνίας. Συνεργάζεται με εφημερίδες και περιοδικά. Δημοσιεύει τα κείμενά του, γλωσσικά και άλλα, στο ιστολόγιό του sarantakos.wordpress.com/ και στο sarantakos.com. Σε μια άλλη ενσάρκωση, γράφει στα αγγλικά και στα γαλλικά για το μπριτζ (το παιχνίδι).

Τα βιβλία του:
«Για μια πορεία», διηγήματα (1984, β’ έκδ. 1988) εκδ. Σύγχρονη Εποχή
«Μετά την αποψίλωση», διηγήματα (1987, β’ έκδ. 1989) εκδ. Σύγχρονη Εποχή
«Μότσαρτ-Αλληλογραφία» (1991, β’ έκδ. 2001) εκδ. Ερατώ
«Το αλφαβητάρι των ιδιωματικών εκφράσεων» (1997) εκδ. Δίαυλος
«Γλώσσα μετ’ εμποδίων» (2007) εκδ. του Εικοστού Πρώτου
«Οι λέξεις έχουν τη δική τους ιστορία» (2009) εκδ. του Εικοστού Πρώτου
«Λέξεις που χάνονται» (2011) εκδ. Το Βήμα
«Λόγια του αέρα» (2013) εκδ. εκδ. του Εικοστού Πρώτου
«Οπωροφόρες λέξεις» (2013) εκδ. Κλειδάριθμος
«Η γλώσσα έχει κέφια» (2018) εκδ. του Εικοστού Πρώτου
«Μύθοι και πλάνες για την ελληνική γλώσσα» (2019) εκδ. ΕΑΠ
«Το ζορμπαλίκι των ραγιάδων» (2020) εκδ. Του Εικοστού Πρώτου
Έχει κάνει την επιμέλεια στην έκδοση των βιβλίων:
«Συμποσιακά», του Κώστα Βάρναλη,
«Αττικά: 400 χρονογραφήματα (1939-1958) για την Αθήνα και την Αττική», του Κώστα Βάρναλη,
«Τα δεκατρία ντόμινα και άλλες ιστορίες», του Ναπολέοντα Λαπαθιώτη,
«Τι είδα εις την Ρωσσίαν των Σοβιέτ», του Κώστα Βάρναλη,
«Ο μυστηριώδης φίλος και άλλες ιστορίες», του Ναπολέοντα Λαπαθιώτη,
«Γράμματα από το Παρίσι», του Κώστα Βάρναλη,
«Τα μαραμένα μάτια και άλλες ιστορίες», του Ναπολέοντα Λαπαθιώτη,
«Κάπου περνούσε μια φωνή», του Ναπολέοντα Λαπαθιώτη,
«Η νοσταλγία του Γιάννη», του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη,
«Famous Bridge Records», του David Bird,
«Bridge Hands to Make You Laugh…and Cry», του David Bird.

Σύνταξη

Η τέχνη, η επιστήμη, η γλώσσα, ο γραπτός λόγος, η παράδοση, είναι εργαλεία του πολιτισμού, που συμβάλλουν τα μέγιστα για να διαμορφωθεί μια κοινωνία, να θεσπίσει τους κώδικες και την ηθική της, να πλάσει τους όρους δημιουργίας της κοινωνικής συνείδησης, να επεξεργαστεί την αλληλεγγύη της και να φτιάξει έναν κοινωνικό ιστό, που θα διαφυλάσσει και θα προάγει την έννοια άνθρωπος.
Αναγνώσεις:65