Των Καλογέρω η Τρύπα | του Νίκου Λουκαδάκη Θρύλοι και ιστορία των τοπωνυμίων Πολλά θαυμαστά μέρη έχει η Κρήτη. Σε κάθε γωνιά της κρύβει κι έναν παράδεισο. Μια μικρογραφία του πλανήτη είναι το νησί μας, όλες οι φυσικές ομορφιές μαζεμένες εδώ. Δεν υπάρχει όμως μια σπιθαμή γης σε τούτο τον τόπο που να μην είναι ποτισμένη με δάκρυ, λιβάνι καιΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Η αρρωστάρα | της Άννας Τακάκη Συνοραντρόυνο* ήτανε η Τριανταφυλλιά με τον Φιλάρετο. Μήνα δεν είχανε κλείσει ακόμη από τη στεφάνωσή ντως. Άνοιξη καιρού π’ αθούσανε και λουλουδίζανε οι κάμποι εβάλανε το στεφάνι. Περί τα τέλη τ’ Απριλιού, την επαύριο τση Λαμπρής είχανε το γάμο ντως. Εθέλανε να προλάβουνε να παντρευτούνε πριν από το Μάη, γιατί, λέει, το Μάη ζευγαρώνουνεΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Η Ψυχοκόρη ή η Ψυχοπαιδαριά | της Ιφιγένειας Μανουρά Στα Δαμάνια κατέβηκα να συναντήσω την Αθανασία και τον Ισαάκ τους φίλους μου. Αφού ήπιαμε τις ρακές μας στο υπέροχο αναπαλαιωμένο σπίτι τους, μιλώντας μεταξύ άλλων και για τα παιδιά μας, τους ρώτησα για τη Μαρίνα και με ενημέρωσαν για την συμμετοχή της σε ένα σίριαλ που λέγεται «Οι Ψυχοκόρες». ΧρόνιαΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Οι βρούβες | του Αντώνη Κουκλινού Στα μαύρα ντυμένη, εδά και χρόνους. Η μοίρα τσή ’πεξενε άσκημο παιχνίδι, έχασενε τον άντρα τζη και πόμεινε χήρα, με τρία ορφανά. Εφύγανε και οι γονέοι τζη κι επόμεινε πεντάρφανη. Βοήθεια δεν είχενε από ποθές. Ένα φτωχόσπιτο είχενε μόνο, ίσα ίσα να στένει όξω το νερό και τη κρυγιώτη. Τα κοπελάκια τζη μικρά καιΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Τα καλούδια του Σεπτέμβρη… | του Αντώνη Κουκλινού Τσ’ αυλές τσοι παρασέρνει η Ασπασία και τσοι χτυπούνε την αυλόπορτα ν’ ανοίξει. -Καλημέρα μωρή Ευγενιά, ήντα ανερκερκελεύγεις σήμερο και σε θωρώ με τσοι μανίκες ανεμπουκωμένες; Έλα πέρασε μέσα… -Καλημέρα μωρή Ασπασία, μνια ολιά μούστο εκρατήξαμε και θα πολεμήσω να σάσω μουσταλευριά και κιοφτέργια τω γκοπελιώ, μονό εδά γυρεύγω άθο, γιατί δενΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Ένα ρόδο στο Ρόδο μου… | Του Νίκου Λουκαδάκη Σηκώθηκε ο μπάρμπα Μανώλης σιγανωπά απ’ την κλίνη του και πήγε να ’ποσαστεί. 80άρης μπλιο, μα κοτσονάτος και σαφί χαμογελαστός. Αφού εποσάστηκε, ήβαλε μια ολιά γάλα να ζεσταθεί, επήρε ένα μικιό πιατάκι με πεντ-έξε λαδοκούλουρα και τα ’βαλε σ’ ένα μπιχλιμπιδάτο δίσκο, που ’χε ζωγραφισμένη πάνω μια χανούμισσα να παίζει τοΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Άλλες εποχές… | του Αντώνη Κουκλινού Οι παλιοί γ’ αθρώποι στα χωργιά, σε κάθε εποχή εκαλλιεργούσανε, απ’ ούλα τα μαγεροψήματα. Κουκιά, ροβίθια, φασούλες, φακές, μπιζέλια, αρακά, τα όσπρια ετούτα-νέ, συνήθως εμαγερεύγανε. Μα εψήνανε και μπίζι (λαθούρι, αλλού το λένε μαναρόλι), παπούλες, (καμπλιές). Πόσες φορές δεν εθωρούσαμε, να ποξεραίνουνε στα δώματα, κουκιά, φασούλες και ροβίθια στον ήλιο κι απός με τηΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Του Σετέμπριου η ώρα | του Νίκου Λουκαδάκη …ο ήλιος εποχώστηκε, κρύγιανε ο αέρας κι ήμοιαζε σαν απόβραδο το σταύρωμα τση μέρας… Σκύβει με παραπόνεση τ΄ ολόγιομο φεγγάρι, γλυκοφιλεί τον Αύγουστο, τον γέρο Καμινάρη πού ‘καμε πάλι καλλονές, αυγές δροσουλιασμένες, μέρες ηλιοπερίχυτες, νυχθιές γαληνεμένες κι είχενε μες στη βούργια ντου -η- τσι χαρές πληθώρα, μα δα μισεύγει κι έρχεται τουΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Ρατσισμός ή όχι | της Ιφιγένειας Μανουρά -Είδα ότι έχεις κάνει φίλο τον Μπάμπη; -Ποιόν Μπάμπη; -Τον Μ…. -Ναι γιατί; -Σου έκανε αίτημα φιλίας και το δέχτηκες; -Ναι μου έκανε αίτημα φιλίας και το δέχτηκα, γιατί δεν έπρεπε; -Έλεος πια, για να έχουμε πολλούς φίλους αποδεχόμαστε τον καθένα. -Εγώ δα κιόλας μετρώ πόσους φίλους έχω!! Αν είχα εγκλωβιστεί στα εξήνταΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
