Η ΟΥΝΡΑ και τα κλομπς | του Μενέλαου Γουβέτα Ήτανε καλοκαίρι. Το πρώτο καλοκαίρι μετά τη λήξη του Δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου και την αντιφασιστική νίκη των λαών. Οι μνήμες απ’ την τραγικότητα των γεγονότων του πιο αιματοβαμμένου πολέμου στην ιστορία της ανθρωπότητας παραμένουν μέχρι σήμερα άσβηστες. Επιπλέον, οι οδυνηρές μεταπολεμικές ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στα εσωτερικά πράγματα της χώρας μας, που σημάδεψανΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Ψαλμός | του Γιώργου Ηρακλέους Άνοιξη αόρατη και μυστική, αντηχεί ψηφιδωτός ψαλμός, ψάλλει για τη ζωή, τη λυπημένη και την όμορφη… Ανάβει το όμορφο κεφάλι της Κυριακής, και εσύ ζαλίζεσαι αρμενίζοντας σε ήχους και σε κλίμακες. Τα πρόσωπα των μικρών παιδιών λάμπουνε στο λίκνο! Παρακαλώ τον Θεό να μπορέσω κάποτε να γράψω με λόγια τι είναι αυτή η αγάπη; ΤώραΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Η αρρωστάρα | της Άννας Τακάκη Συνοραντρόυνο* ήτανε η Τριανταφυλλιά με τον Φιλάρετο. Μήνα δεν είχανε κλείσει ακόμη από τη στεφάνωσή ντως. Άνοιξη καιρού π’ αθούσανε και λουλουδίζανε οι κάμποι εβάλανε το στεφάνι. Περί τα τέλη τ’ Απριλιού, την επαύριο τση Λαμπρής είχανε το γάμο ντως. Εθέλανε να προλάβουνε να παντρευτούνε πριν από το Μάη, γιατί, λέει, το Μάη ζευγαρώνουνεΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Οι νεκροί μας ζούνε, όταν δεν τους ξεχνάμε | του Κώστα Αργυράκη «Γεια σου και πάλι γεια σου»! Αυτός ήταν ο χαιρετισμός του μπάρμπα Γιάννη. Το καλημέρα του και το καλησπέρα. Ο ίδιος χαιρετισμός κάθε φορά που τον συναντούσα. Ίδια και η σεβαστή του μορφή, σαν μια Αγιογραφία, που περιδιάβαινε στα σοκάκια του μικρού χωριού, συχνά χωρίς σκοπό. Γέρασε νέοςΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Ο εργάτης | του Γιώργου Ηρακλέους Δεν το καταλαβαίνουν οι πολλοί πως η δύναμή τους σκοτώνει, σαν να πήραν τέλος οι λέξεις και να μην υπάρχει τίποτα να ειπωθεί! Στην άπλα του μεσημεριού ένας εργάτης κοιμάται, η σκισμένη του μπλούζα τον βιογραφεί, ανέγγιχτο, καθαρό, μ’ έναν μορφασμό στο πρόσωπο και ιδρωμένο τον τράχηλο, ένας εργάτης ονειρεύεται… Μαζί με τη μεγάληΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Όταν στα κεντρικά έχουν πρόβλημα, τα γατάκια – τοπικοί τους αντιπρόσωποι μπαίνουν σε υπαρξιακή κρίση | του Γιάννη Χατζηχρήστου (Ακόμη μια προσπάθεια ερμηνείας του τι παίζει μετά το AUKUS, τις Γερμανικές εκλογές, την σύνοδο των G7 στην Κορνουάλη, τον πόλεμο στην Ουκρανία, την επικείμενη διάλυση του διατραπεζικού SWIFT και την παταγώδη αποτυχία της Κυβέρνησης Μητσοτάκη σε όλα) Στα προηγούμενα 4ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Δεκαδεκεμβριανά μεζεδάκια | του Νίκου Σαραντάκου Δεν διεκδικεί βραβεία πρωτοτυπίας το σημερινό πολυσυλλεκτικό μας άρθρο -αλλά κάποιον τίτλο έπρεπε να βάλω και δεν βρήκα καλύτερον. Σκέφτηκα βέβαια προς στιγμή να βάλω τίτλο «Μεζεδάκια για την Άννα», αφού όταν τα έγραφα, χτες, γιόρταζαν οι Άννες, και ανάμεσά τους η κόρη μου η μικρή. Ή μήπως έπρεπε να βάλω «για τον Άννα»,ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Η Ελένη | του Γιάννη Ρίτσου (Από μακριά κιόλας φαινόταν η φθορά — ασοβάντιστοι τοίχοι, πεσμένοι· ξεθωριασμένα παραθυρόφυλλα· τα κάγκελα του μπαλκονιού σκουριασμένα. Μια κουρτίνα σάλευε έξω απ’ το παράθυρο του πάνω πατώματος, κιτρινισμένη, κουρελιασμένη στο κάτω μέρος. Όταν πλησίασε, —δισταχτικός πάντα,— η ίδια εγκατάλειψη στον κήπο: θρασεμένα φυτά, σαρκώδη φύλλα, ακλάδευτα δέντρα· τα σπάνια λουλούδια πνιγμένα στις τσουκνίδες· ταΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Ο κήπος του παραδείσου | της Βαγγελιώς Καρακατσάνη . Κήπο θα φτιάξω μάτια μου, κήπο του παραδείσου Τ’ αρώματά του να ρουφάς, Να βλέπεις τ’ άνθη, να σκορπάς Της ευωδίας τη χαρά, Μέσα απ’ τη ζωή σου. . Λάκκο θα σκάψω της καρδιάς, βαθιά μέσα στο χώμα. Μπορεί να έφυγες μακριά, να μην εγνώρισες χαρά, μα σ’ αγαπώ ακόμα!!! .ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…