Τ’ αγρίμι | του Νίκου Λουκαδάκη Με πιάνει ανατριχίλα όταν σαλεύω ανάμεσα σε χαράκια, όταν πατώ σε κορφές, όταν θωρώ πέτρες φαωμένες απ’ το χρόνο και το χιόνι. Ξεσηκώνεται ο νους μου και πεταρίζει ολόχαρη η καρδιά μου όταν στέκομαι σε έβγορα και φρούδια. Κάτι με δένει με το πέτρινο τοπίο, κάτι με τραβά κοντά του και το αποζητώ μεΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
H Καθαροδευτέρα | του Μιχάλη Στρατάκη H Καθαροδευτέρα κι ο νους μου από ντα δα σκαλωμένος είναι σ’ αυτή τη βλοημένη μέρα. Γιατί, σφραγισμένη την έχει τη ζήση μου με θύμησες που δεν ξεχνιούνται, μήτε και καταπλακώνονται από κάθε λογής καταναλωτικά μπιχλιμπίδια και ξενόφερτα μασκαραλίκια. Την Καθαρά Δευτέρα δεν την ζούσαμε απλά. Την απολαμβάναμε. Τη γλεντούσαμε. Μας συνέπαιρνε τόσο τοΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Αυτοβιογραφία: ένα ταξίδι θεραπείας στη μελέτη των αναμνήσεων | του Χρήστου Δημούλα Αυτοβιογραφικές αναμνήσεις Είναι μιά μορφή αφηγηματικού απολογισμού, που αφορά το παρελθόν και την ιστορία του προσώπου. Αυτοί οι απολογισμοί είναι βασικές δομές και μορφές αφήγησης και προσδιορίζονται πολιτισμικά. Με αυτό το πρίσμα διαμορφώνεται άλλωστε η εξέταση των προσωπικών αναμνήσεων. Είναι δηλαδή πρακτικές που αφορούν αυτοβιογραφικές μνήμες που τίθενταιΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Οι απαρχές και το όνομα των Δαφνών | του Νίκου Λουκαδάκη Όταν μιλάς ή γράφεις για τον τόπο σου, πρέπει πάντα να ‘χεις στον νου σου τους προγόνους σου, όλους αυτούς που κείτουνται εκεί που σαλεύεις εσύ αξέγνοιος. Με ταπεινά και σεβαστικά λοιπόν ζάλα, κινώ τούτο το ταξίδι στο χωριό μου, στις Δαφνές. Οι Δαφνές βρίσκονται 17 χιλιόμετρα νότια τουΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Η θετική συμβολή της δημιουργικής γραφής στην έρευνα και στην αυτογνωσία | του Χρήστου Δημούλα Στις κοινωνικές επιστήμες, στην ιατρική, στις θετικές επιστήμες, η δημιουργική γραφή έχει αναχθεί σε μέθοδο ποιοτικής έρευνας. Στην οποία η χρήση των λογοτεχνικών κειμένων συμβάλλει θετικά στην προσέγγιση-μελέτη των πολιτισμών, της κοινωνικής πραγματικότητας, των ανθρώπινων εμπειριών. Η χρήση της γραφής έτσι κι αλλιώς παρέχειΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Θεμελιώδεις λειτουργίες, διαστάσεις, τύποι της γραφής κι η εξέλιξη της ως θεραπευτική | του Χρήστου Δημούλα O παιδίατρος, ψυχολόγος και καθηγητής ιατρικής ψυχολογίας Luciano l’ abate διέκρινε 3 θεμελιώδεις λειτουργίες και διαστάσεις της γραφής: Επικοινωνιακή, εκφραστική, ποιητική. Τις διατάσσει σε μία συνεχής έντονη αναπτυξιακή δυναμική η οποία επικεντρώνεται στην εκφραστική λειτουργία της γραφής. Αυτή αποτυπώνεται ως μια τάση από τοΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Παναγία Πηγαδιώτισσα | του Νίκου Λουκαδάκη -Σύντεκνε, έλα από ‘παέ. -Μα που πάμε εδά; -Στη Παναγιά τη Μεσοχωρίτισσα, στην πλατεία. -Σύντεκνε, μεγάλο χωριό ο Θραψανός, δεν ήμουνε ξαναερχομένος έπαε, μα αρέσει μου κι είναι κι αζωντανό, ξάνοιξε έκειε κοπέλια. -Μα γιάε μια γρα εκατοχρονίτισσα που πλέκει χωρίς γυαλιά κι εμείς δεν φέγγομε στο μέτρο. -Έλα να σιμώσομε να τηνε ρωτήξομεΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Προϊστορία, εξέλιξη και ψυχαναλυτικές ρίζες της γραφής | του Χρήστου Δημούλα Ο Φρόιντ που αγαπούσε την λογοτεχνία και την τέχνη, τις προσέγγισε αφήνοντάς μας ένα εξαιρετικό δείγμα ψυχαναλυτικής εργασίας του πάνω σε αυτές. Έλεγε ότι η λογοτεχνία απελευθερώνει από τις εντάσεις προκαλώντας ευχαρίστηση και ενισχύοντας την θετική ονειροπόληση στην καθημερινότητα μας. Επίσης η γραφή ως διαδικασία είναι θεραπευτική σε προσωπικόΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Το ταπεινό, αλλά εκπληκτικό σκόρδο | η κουζίνα της Αναστασίας Πόσο σημαντικό ήταν το σκόρδο για τους ανθρώπους από τα πολύ παλιά χρόνια; Πάρα πολύ! Κι αυτό αποδεικνύεται από το ότι… … η πρώτη απεργία που έγινε στην Αίγυπτο στο τέλος της 20ης δυναστείας, δηλαδή περίπου 3500 χρόνια πριν, ήταν όταν ο Φαραώ Ραμσής Γ’ διέκοψε την παροχή σκόρδων στουςΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
