Το λεξιλόγιο των παλιών ξωμάχων | του Νίκου Λουκαδάκη Στα χνάρια των λέξεων Εμπήκε το θέρος, η εποχή των ξωμάχων. Σήμερα οι ξωμάχοι δεν χρησιμοποιούν σχεδόν καθόλου τα χέρια τους, παρά μόνο μηχανήματα. Τα σύνεργά των παλιών ξωμάχων και το λεξιλόγιό τους είναι σχεδόν άγνωστα σήμερα. Στον δεκαπεντασύλλαβο «Ο αλωνισμός» που βρίσκεται στο καταπληκτικό βιβλίο της Μαρίας Καλεντάκη: «Το Εννιαδέντρι-ΑθιβολέςΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Του αργαστηριού τα λόγια | του Νίκου Λουκαδάκη Στα χνάρια των λέξεων Η υφαντική τέχνη, καθαρά γυναικεία υπόθεση, ακολουθεί την ανθρώπινη ιστορία κατά πόδας και η γέννησή της πρέπει να αναζητηθεί στην κάλυψη βασικών βιοτικών αναγκών αλλά και στην αχόρταγη γυναικεία δημιουργικότητα. Πλήθος αρχαιολογικών ευρημάτων (κυρίως λίθινα σφοντύλια για το τέντωμα των νημάτων στον όρθιο αργαλειό) αποδεικνύουν τη χρήση τουΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Από…Κοπέλι έως…Τσούμαρος | του Νίκου Λουκαδάκη Στα χνάρια των λέξεων Δυο λέξεις πάλι στέκουν ομπρός μου. Δυο λέξεις χιλιοειπωμένες, απλές. Μα εδά ήμαθα μπλιο. Κιαμιά λέξη δεν την προσπερνάω αν δεν τηνε ξεψαχνίσω, αν δεν την αγγίξω, δεν τηνε μυρίζω, δεν τηνε γευτώ. Αν δεν τηνε απλώσω ομπρός μου να τηνε ψαχουλέψω ως το μεδούλι της. Ανοίγω τα κιτάπια τουΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Η Κόρη στη θάλασσα | του Νίκου Λουκαδάκη Θρύλοι και ιστορία των τοπωνυμίων Ήφυγε το καλοκαίρι, εμπήκε το φθινόπωρο μα ο ήλιος, πυρωμένος ακόμη, μου χαμογελά σαν με θωρεί πρωί-πρωί να τονε ξανοίγω. Τέτοια εποχή ρέγομαι να σαλεύγω στη φύση μα οφέτος είπα ν’ αρχίξω απ’ αλλού. Έτσα μ’ έβγαλε η στράτα στην πολύβουη Χερσόνησο, για να ιδώ ίντα σημάδιαΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Το ζόρε του Μιχαλιού | του Νίκου Λουκαδάκη -Δάσκαλε, ίντα λογάται δα, θα το πέψομαι το Μιχαλιό στο Γυμνάσιο του χρόνου; -Γρηγόρη, ο γιος σου δεν έχει όρεξη για γράμματα, με το ζόρι τον πέρασα στην Έκτη. Μην ελπίζεις για Γυμνάσιο, εκτός αν έγινε κανένα θαύμα το καλοκαίρι. -Να τονε ζορίσεις οφέτος, παίζε του και κιαμιά με τη βέργα ναΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Κρητικά δημοτικά τραγούδια | του Νίκου Λουκαδάκη Τα γνωμικά τραγούδια Η λαϊκή σοφία… Κάποτε που ο λαός παρατηρούσε τα πάντα γύρω του και φιλοσοφούσε, έμοιαζε η ζωή του με καλοστελιωμένο τραγούδι. Στάλα τη στάλα μάζωνε την πολύτιμη πείρα του κι όταν ξεχείλιζε το λαΐνι της σκέψης, τηνε συνταίριαζε, τηνε πελεκούσε και την έλεγε τραγουδιστά. Έτσι γεννήθηκαν τα γνωμικά τραγούδια: ΗΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Στα χνάρια των λέξεων. Κουδούνι – Λέρι – Σκλαβέρι | του Νίκου Λουκαδάκη Σαφί ζυγώνω τόπους ανέγγιχτους απ’ τον άνθρωπο. Τόπους που μόνο ο χρόνος κι οι ανέμοι αγγίζουνε. Εκεί που σαν βρεθείς, δεν θες να βγάλεις άχνα, μόνο φρουκάσαι την εμιλιά της φύσης κι αναδακρυώνεις δίχως να κατέχεις το γιατί. Το μόνο που σου θυμίζει, σ’ αυτούς τους τόπους,ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Ο κυνηγός στα όρη | του Νίκου Λουκαδάκη Ήφυγ’ ο Κακοφλέβαρος, μπήκεν ο Καλομάρτης κι η γης που κοιλοπόναγε, σέρνει μουγκρά μεγάλη, να ξεχωστούνε τα μιαρά, ν’ ανελωθούν τ’ αγρίμια, ν’ ανεσυρθούν οι όφιδες στων χαρακιών τη ρίζα, ν’ ανεντρανίσουν τα πουλιά, ν’ απομυρμιδιαστούνε, φτερό να παίξουν, ν’ ανεβούν εις τσι δεντροκορφάδες, ν’ αρχίξουν το κελάηδισμα και το γλυκόΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Η βρύση του Ντελή-Μάρκου (Κρήνη Πριούλι) | του Νίκου Λουκαδάκη Θρύλοι και ιστορία των τοπωνυμίων Κάπου στην παραλιακή του Ηρακλείου… -Έλα παιδί μου από ’παε. -Μα δεν κουράστηκες μωρέ παππού, τόση ώρα που περπατάμε; -Δεν τηνε χορταίνω παιδί μου ετούτηνε την πόλη. Γεμάτη ομορφιές και ιστορία είναι, μη θωρείς που την έχομε καταντήσει κουρελού. -Να κάτσουμε κάπου γιατί κάνει ζέστη,ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
