Γιατί να με κατηγορήσετε; | της Βαγγελιώς Καρακατσάνη Όρμισα στα κύματα και τις κορφές. Αφέθηκα στο πέλαγος της αγκαλιάς του. Ακροβάτησα στις βουνοπλαγιές του ΕΙΝΑΙ μου. Δεν φοβήθηκα τα θαλάσσια τέρατα ούτε τα απόκρημνα γκρεμνά… Ήξερα τι θα αντιμετωπίσω! Μέτρησα σωστά τα εμπόδια στο δρόμο μου. Στη δίνη των ανεμοστρόβιλων κράτησα σταθερά το πηδάλιο. Αυτό ήταν το όπλο μου. ΣυχνόπαιζαΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Καλό νε να θυμούμαστε… | του Αντώνη Κουκλινού . Μουστρούχα πρέπει να φορεί, ο γάιδαρος στη μούρη, σα ντου φορτώνεις δεμαθιές, αστάχια και λαθούρι. Στάργια κριθάργια κ’ αρακά, στ’ αλώνι στιβγιασμένα, ετούτηνέ τη ν’ εποχή, θερίζου ντα σπαρμένα. Απάνω στο βολόσυρο, ολημερίς τση μέρας, κ’ οντε λιχνούνε να φυσά κ’ ο δροσερός αέρας. Κρέμασε το ν’ αγγέλαμο, σ’ ένα κλαδίΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Τρία ποιήματα του Μίκη Θεοδωράκη . Και θα χαθούμε ο ένας για τον άλλον Και θα χαθούμε ο ένας για τον άλλον για πάντα λες και μας ρούφηξε η νύχτα σα σκύλα και μ’ άφαντα στόματα. Ας χωριστούμε αγαπημένη τώρα που στέκεσαι μεγάλη μπρος μου κι εγώ μπροστά σου ας χωριστούμε αγαπημένη τώρα που τρώμε αντάμα ακόμα απ’ της νιότηςΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Αμετανόητοι | της Βαγγελιώς Καρακατσάνη . Είναι κάποιες φορές που χιλιάδες σιωπές αφημένες στου χρόνου τ’ αδράχτι, σου μιλούν δυνατά, σε κοιτούν σαν παιδιά, που το νιώθεις πως έκαναν κάτι. Είναι κάποιες φορές που χιλιάδες ματιές ξεπηδούν στης ζωής την οθόνη, σε κοιτάνε βαθιά, σου μιλάνε σοφά, σαν γερόντοι που μείνανε μόνοι. Είναι κάποιες φορές που χιλιάδες σκιές περπατάνε μαζίΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Θεούλη μου, τί σοῦ ῾λθε νὰ μ᾿ ἁγιάσεις; | του Γεώργιου Σουρή . Ποιὸς εἶδε Ποιὸς εἶδε κράτος κλασσικὸ σ’ ὅλη τὴ γῆ μοναδικό, ἑκατὸ νὰ ἐξοδεύῃ καὶ πενῆντα νὰ μαζεύῃ; Νὰ τρέφῃ ὅλους τοὺς ἀργούς, νἄχῃ ἑπτὰ Πρωθυπουργούς, Ταμεῖο δίχως χρήματα, καὶ δόξης τόσα μνήματα; Νἄχῃ Βουλὴ ὡσὰν κι’ αὐτὴ μὲ Τσουτσουνᾶτο βουλευτή, νὰ γεμίζῃ κάθε μέρα ἀπὸ λόγιαΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
«Άνθρωποι που τους λεν ψυχασθενείς» τρία ποιήματα | του Χρήστου Δημούλα Τρία ποιήματα από την προς έκδοση εργασία του Χρήστου Δημούλα «Άνθρωποι που τους λεν ψυχασθενείς». Μέσα από βιώματα φίλων του & υλικό από συνεδρίες βοηθώντας διάφορους ανθρώπους. 1 Οι αρμοί της αντοχής Μικρά πουλιά που φεύγουν τρομαγμένα από αγρίων συνθηκών τις τουφεκιές μου ξανάφεραν στο νου μου εσένα τωνΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Αλεξάντρ Πούσκιν – ο Λόγος της απεραντοσύνης, ο Ήλιος της ρωσικής ποίησης, ο φιλέλληνας επαναστάτης ποιητής | του Διογένη Σινωπέα Σαν σήμερα στις 6 Ιούνη 1799 γεννήθηκε ο μεγάλος Ρώσος ποιητής και συγγραφέας Αλεξάντρ Σεργκέγεβιτς Πούσκιν (Александр Сергеевич Пушкин, 1799 – 1837), Ρώσος λογοτέχνης, ο μεγαλύτερος ποιητής της Ρωσίας, που θεωρείται και ο δημιουργός της νεότερης ρωσικής λογοτεχνίας και γνωστόςΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Κρήτη αφέντρα | της Άννας Τακάκη . Κεντημένη με την πύρινη λόγχη, λαξεμένη με τη σμίλη του φλοίσβου, ασπρολουσμένη, σμαλτόγεννη κόρη αφημένη στους κήπους τ’ ονείρου… Μείνε εκεί που είσαι αφέντρα, της καρδιάς και της μοίρας γητεύτρα, μείνε εκεί μερακλίνα, πλανεύτρα να ’σαι ο Στόχος, η Ελπίδα κι η Πέτρα! Ασημωμένη με χίλια φεγγάρια ποτισμένη με σμαράγδινες βρύσες πέρα κειΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Καράβι καλοτάξιδο | της Άννας Τακάκη . Όμορφη που ’ναι η ζωή, γλυκιά απού ’ν’ η ζήση, πληγή μεγάλη η θάλασσα γι’ αυτούς που την παλεύγου’ γενναία, καλοπρόσδεχτη, βράχος γερός η Κρήτη! Καράβι καλοτάξιδο θαρρώ πως θα την κάμω, να βάλω ξάρτια τα βουνά, τσι Κρητικές Μαδάρες, κατάρτι τον περήφανο, λεβέντη Ψηλορείτη, άσπρα πανιά τα κάστρα τζη και πλώρη ταΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
