Η Βιτσίλα – Οι λέξεις έχουν τη δική τους ιστορία – του Δήμου Σθένη Κάποτε – σε κάποια από τις γόνιμες περιόδους της ζωής μου – υπηρετούσα καθηγητής στο Γυμνάσιο Σκινιά στις αρχές της δεκαετίας του 1980. Ως φιλόλογος δίδασκα την «Ομήρου Οδύσσεια» στην Α΄ τάξη του Σχολείου. Έμπαινα σε μια τάξη με πανέξυπνα και «ζωντανά» παιδιά, που οι αίθουσεςΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Ο μυγιάγγιχτος…, του Αντώνη Κουκλινού Δε ν-τού ’πρεπε, μα βρέθηκε γυναίκα να πει το ναι και να του ’κλουθά να πάνε στην εκκλησά. Εμπήκανε και βγήκανε οι καλοθελητάδες, να τηνε παντρέψουνε να καλιμεντευτεί. Λένε πως άμα σε στραβώσει η μοίρα σου, δε θωρείς τη κουτσουκέλα α-που πας να κάμεις. Εβρήκαν-έ τζη άντρα, μόνο και μόνο να τη-νε ξεφορτωθούνε, για δεΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Η εαρινή ισημερία και οι παραδόσεις των λαών Το αστρονομικό φαινόμενο της εαρινής ισημερίας φέτος συμβαίνει την Κυριακή 20 Μάρτη 2022 στις 15:33 UTC. Η ισημερία συμβαίνει δύο φορές τον χρόνο, όταν ο άξονας της γης ευθυγραμμίζεται παράλληλα και σε ορθή γωνία με τον άξονα του ήλιου. Στη συγκεκριμένη στιγμή ο Ήλιος βρίσκεται σε ευθεία με τον κατακόρυφο ισημερινό τηςΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Ο άθος και η πολλαπλή χρησιμότητα του. Γράφει ο Γεώργιος Χουστουλάκης Η λέξη άθος είναι κρητική λέξη, άγνωστη στην υπόλοιπη Ελλάδα, που δεν είναι άλλη από την γνωστή σε όλους μας στάχτη. Από μόνη της η λέξη φαίνεται ότι είναι αρχαία ελληνική, από το αίθος = καύσωνας, φωτιά (ρήμα αίθω = καίω). Συμβαδίζει δε η λέξη χρονικά, με την κατάΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Τσι μεγάλες Αποκρές, κουζουλένονται κι οι γρες! Μέρες που ’ναι, είπαμε από τη «Σβούρα» να επισκεφθούμε με βάση ένα ωραίο κείμενο του Γιώργου Χουστουλάκη την Αποκριά, όπως γιορταζόταν στα χωριά της υπαίθρου του νησιού μας τα παλιά χρόνια. Τότε, που η ηθική ξεπερνιόταν απ’ τη χαρά του ερχομού της άνοιξης και η φυσική αθυροστομία και η διασκέδαση (= διασκόρπιση τουΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Ποια ήταν τα σηκωματάρικα δέντρα και ποια τα χαριστίκια; του Γεωργίου Χουστουλάκη Τα Σηκωματάρικα δεντρά, ήταν δέντρα που είχαν πρωτοεμφανιστεί στην μεσαιωνική Κρήτη, των οποίων ο ιδιοκτήτης ήταν διαφορετικός από τον ιδιοκτήτη της γης, όπου ήταν φυτεμένα. Δηλαδή άλλου ήταν η γη και άλλου τα δέντρα, και ο ιδιοκτήτης γης δεν είχε κανένα δικαίωμα στο ξένο δέντρο, έστω κι ανΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Η Διονυσιακή λατρεία μέχρι σήμερα Τα ήθη, τα έθιμα, τα τραγούδια, οι χοροί, οι γιορτές και οι παραδόσεις μας είναι ο κρίκος που ενώνει τον αρχαίο και σημερινό πολιτισμό. Έχουν βαθιά τις ρίζες τους στην πατρική γη. Οι Αποκριές, με φανερή παγανιστική αγροτική προέλευση, κατάγονται από τις αρχαιοελληνικές διονυσιακές γιορτές. Η φιλοσοφία των αποκριάτικων εθίμων εστιάζεται στην ιδέα της ανατροπήςΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Μετοχάρικη αποσπερίδα, του Εμμανουήλ Συμιανάκη Απής εποσάζανε τα οζά ντως κι εκατεβάζανε το τσικάλι από τη μ-παρασθιά, επιάνανε τη γειτονιά οι μετοχάριδες στου Ζβούρο, μόλις εβράδιαζε. Καθανείς επήγαινε, όπού ’χε-νε πλιά πολύ θάρρος, γ-ή ήτονε δικολογιά ν-του. Ντα κοντό τηλέφωνο τσοι παίρνανε πλιά μπρος, για νά ‘χουνε τ’ αμέντε ντως; Από το πανωπόρτι εβάνανε μέσα τη γ-κεφαλή ν-τως και χωρίςΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Βαρά-βαρά Λασθιώτικα, του Εμμανουήλ Συμιανάκη Βαρά-βαρά Λασθιώτικα – Πολλά τα έτη σου, θειά Φταλία. – Πολλά και τα δικά σου, ντελικανή. Μα ποιος είναι ο αφέντης σου, γιατί δε γρωνίζω κακονίζικο; – Γιάιντα, μπρε θειά, ασκορδαπσούς έχεις στα μάθια και δε φέγγεις ντίπι; – Ντα γατέω, καημέχαρο! Επήα στη Σμυρνάκαινα να με σάσει, μπαντιμός ήμουνε γραντισμένη, αλλά ήχασα τα ζάλα.ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
