By:
On:
In: Θεραπεία και τέχνη

Το θεραπευτικό ημερολόγιο και οι μέθοδοι του | του Χρήστου Δημούλα Το ημερολόγιο είναι μιά μορφή προσωπικής λογοτεχνικής έκφρασης με μακρά ιστορία στον ανθρώπινο καθημερινό πολιτισμό. Είναι αυστηρά ιδιωτικό που γράφεται στο τέλος της ημέρας κι η αξία του αναγνωρίζεται στους τομείς των κοινωνικών-ανθρωπιστικών επιστημών. Γράφεται για να διαβαστεί απ’ τον συγγραφέα του μες στον χρόνο κατά τον οποίο ηΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: O τόπος μας

Τ’ αγρίμι | του Νίκου Λουκαδάκη Με πιάνει ανατριχίλα όταν σαλεύω ανάμεσα σε χαράκια, όταν πατώ σε κορφές, όταν θωρώ πέτρες φαωμένες απ’ το χρόνο και το χιόνι. Ξεσηκώνεται ο νους μου και πεταρίζει ολόχαρη η καρδιά μου όταν στέκομαι σε έβγορα και φρούδια. Κάτι με δένει με το πέτρινο τοπίο, κάτι με τραβά κοντά του και το αποζητώ μεΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Ποίηση

Νικημένος ο άγγελος στον ανήφορο | της Ζωής Δικταίου Πέθανε… χτες στο ξημέρωμα είχα αγαπήσει περισσότερο απ’ όλα τη μετέωρη γαλήνη στα μάτια του το δακρυσμένο μεγαλείο του ξεστρατισμένου Έρωτα αυτό που χρόνια πάσκιζε να κρύψει ανάμεσα στις βαθιές κόγχες και τις ρυτίδες. Είπε να ζήσει χωρίς εμένα μα και δίχως τα κουρέλια της ζωής έφυγε, την ώρα που ηΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: O τόπος μας, Αφιερώματα

H Καθαροδευτέρα | του Μιχάλη Στρατάκη H Καθαροδευτέρα κι ο νους μου από ντα δα σκαλωμένος είναι σ’ αυτή τη βλοημένη μέρα. Γιατί, σφραγισμένη την έχει τη ζήση μου με θύμησες που δεν ξεχνιούνται, μήτε και καταπλακώνονται από κάθε λογής καταναλωτικά μπιχλιμπίδια και ξενόφερτα μασκαραλίκια. Την Καθαρά Δευτέρα δεν την ζούσαμε απλά. Την απολαμβάναμε. Τη γλεντούσαμε. Μας συνέπαιρνε τόσο τοΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Ιστορία

Η δύναμη της αγάπης. Εμφύλιος και προσφυγιά | της Άννας Κεφαλέλη Στη Βέροια και πάλι, σήμερα 25/3/2014. Τούτη τη φορά δεν είπαμε για τα βουνά και τις μάχες στις κορυφές και στα βουνά… Πιάσαμε άλλη κουβέντα με τη Νίκη (Ελένη Τσιομπανίδου-Κουρού). Να, λίγο η περιέργειά μου, λίγο από τη ζωή της ξενιτιάς όλο και κάτι θα πούμε. Με πολλές αναμνήσειςΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Αφιερώματα

Οι μάσκες κρύβουν πάντα την αλήθεια | της Άννας Τακάκη Δεν ήταν Αποκριά, δεν ήταν γιορτή. Καθημερινή μέρα ήτανε. Σαν κι ετούτη σαν κι εκείνη, σαν την άλλη. Σίγουρα δεν ήταν Αποκριά. Κι όμως κάτι παράξενο είχε η μορφή τους. Τα πρόσωπά τους ήταν αλλόκοτα. Λες και φορούσαν προσωπίδες. Να ήταν αυτοί; Να ήταν άλλοι; Αν τα παραλλαγμένα πρόσωπά τουςΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Αφιερώματα

Τσι μεγάλες Αποκρές, κουζουλένονται κι οι γρες! Μέρες που ’ναι, είπαμε από τη «Σβούρα» να επισκεφθούμε με βάση ένα ωραίο κείμενο του Γιώργου Χουστουλάκη την Αποκριά, όπως γιορταζόταν στα χωριά της υπαίθρου της Κρήτης τα παλιά χρόνια. Τότε, που η ηθική ξεπερνιόταν απ’ τη χαρά του ερχομού της άνοιξης και η φυσική αθυροστομία και η διασκέδαση (= διασκόρπιση του κεφιούΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Κείμενα

Βαγγέλης Ρωχάμης | του Μιχάλη Στρατάκη Μην ακούω σαχλαμάρες. Δεν πέθανε ο Βαγγέλης Ρωχάμης. Απέδρασε πάλι. Η ενδέκατη απόδραση του από τούτο τον κόσμο. Και πιστεύω πως δεν θα ’ναι και η τελευταία του. Είτε βρεθεί στον παράδεισο είτε βρεθεί στην κόλαση, πάλι θα την κοπανήσει απ’ όπου και αν βρίσκεται. Γιατί ’ναι της Γερακίνας γιος. Γιατί δεν έζησε γονατιστός,ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Οι λέξεις έχουν τη δική τους ιστορία

Μεζεδάκια με το ChatGPT | του Νίκου Σαραντάκου Θα μπορούσα να τα πω αποκριάτικα μεζεδάκια, αφού έχουμε το τελευταίο σαββατοκύριακο της Αποκριάς, αλλά επέλεξα αυτόν τον τίτλο για να τραβήξω την προσοχή σε ένα από τα μεζεδάκια της πιατέλας, που το θεωρώ όχι μόνο αστείο αλλά και τραγικό. Το βρήκα στο Τουίτερ, συγκεκριμένα από τον Θεόδωρο Λύτρα, που κι αυτόςΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…