Το ρολόι | της Άννας Τακάκη Είναι καιρός τώρα, που μπήγω μέσα στα απύθμενα σώψυχά μου, βαθιά, το υνί του νου κι αναμοχλεύω και σκαλίζω, να δω πού είναι οι χαρές και πού οι λύπες, πού κατοικοεδρεύουν οι στοχασμοί και πού τα αισθήματα λύνουν και δένουν κάβους, πού σταματά το ταξίδι μου και πού ξαναρχίζει, και ποιος είναι ο άνεμοςΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Παραμύθια μ’ άλλο μάτι! | της Εύης Κοντόρα Πρώτο μέρος Τσαπατσουλιές… Όλα έγιναν πολύ γρήγορα. Πού ακριβώς έγιναν;… Μέσα στην κουζίνα! Είναι ένα μέρος που δεν έχει και πολλή ησυχία. Ένα εκατομμύριο πράγματα γίνονται στην κουζίνα όση ώρα το φαγητό ετοιμάζεται κι άλλα τόσα όταν το τραπέζι στρώνεται ή το ψυγείο ανοίγει. Αλλά όταν οι άνθρωποι πέφτουν να κοιμηθούν, τοΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Νεράιδες σκέψεις… | του Αντώνη Κουκλινού Ότι και είχενε ξεκόψει ο καιρός να βρέχει… Μνια (ν)ανεδιάδα εκάμανε τ’ ανέφαλα κι επρόβαλε ο Ήλιος ντελόγω… Οι κληματόβεργες τση κρεβατίνας μουσκεμένες, κάθε σταγόνα με τσοι αχτίνες του Ήλιου μεταμορφώνεται σε χρυσοσταλίδα και μνια μνια πέφτει στο χώμα. Άκρα ησυχία στη γειτονιά, μόνο οι σπουργίτες γροικούνται και οι πετεινοί. Οι καμινάδες φανερώνουνε πωςΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Εξαπριλιάτικα μεζεδάκια | του Νίκου Σαραντάκου Τη Δευτέρα που μας πέρασε είχαμε 1η Απριλίου, δηλαδή Πρωταπριλιά, και είπαμε πρωταπριλιάτικα ψέματα (όσοι είπαμε, τέλος πάντων). Σήμερα έχουμε 6η Απριλίου και σερβίρουμε μεζεδάκια, που με λίγη καλή θέληση μπορούμε να τα πούμε «εξαπριλιάτικα». Στο παρελθόν έχω βάλει τίτλο «Δευτεραπριλιάτικα μεζεδάκια», δυο φορές μάλιστα, σήμερα είπα να κάνω ένα άλμα. Όσο για ταΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Γιατί γίνεται τώρα ο κακός χαμός στις χώρες του Σαχέλ… | του Γιάννη Χατζηχρήστου … και τι ακολουθεί μετά την Ουκρανία Πριν καιρό, αναλύθηκε (από εδώ) ότι η επόμενη περιοχή θερμών συγκρούσεων «δια αντιπροσώπων» θα μεταφέρονταν μετά την Ουκρανία στην Υποσαχάρια Αφρική, γνωστή ως ζώνη του Σαχέλ. Η περιοχή Σαχέλ αποτελείται από τη Μαυριτανία, το Μάλι, το Τσαντ, τον ΝίγηραΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Οι νικητές της ζωής | της Μαρίας Σταυρίδου Πόσο τρομαχτική είναι η ζωή; Είναι αυτές οι άπιαστες στιγμές, που πιστεύεις πως έχεις βρει την πιο κατάλληλη θέση για να ξαποστάσεις, να μείνεις ακίνητος, με θέα τη θάλασσα που έχει κρύψει στην αγκάλη της όλα σου τα μυστικά, με ορίζοντα τον καθάριο ουρανό, που δεν έχει καμία απολύτως διάθεση να σ’ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Πάντα κάτι λείπει… | του Γιώργου Ηρακλέους ο τραγούδι από τα αηδόνια γαληνεύει τις ψυχές, τα πουλιά της θάλασσας φέρνουνε τον άνεμο στο πρόσωπο μας, πιες νερό, προχώρα και μη φοβηθείς! Παρά τη θέλησή σου γεννήθηκες και θα πεθάνεις, μισός μέσα και μισός έξω από τον ύπνο. Τώρα το έμαθες καλά πόσο ακριβή είναι η γη! Πάντα κάτι θα σουΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Η τέχνη της θεραπευτικής επιστολής | του Χρήστου Δημούλα Η επιστολή είναι εφαρμόσιμο θεραπευτικό εργαλείο σε παιδιά, ενήλικες, οικογένειες. Η κοινωνική ανθρωπολόγος κι ερευνήτρια της δυναμικής της γραφής,  Gillie Bolton αποδεικνύει με τις εργασίες της, την πολλαπλή δυνατότητα της προσωπικής μας ανάπτυξης μέσω της δημιουργικής γραφής που συγκαταλέγει και την επιστολή. Είτε αυτή στέλνεται είτε όχι. Μέσω επιστολής μπορούμε ναΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Η παραπόνεση | του Νίκου Λουκαδάκη Σίμωσε γιε μου πια κοντά να σου ξεφανερώσω τ’ όνειρο τ’ οψαργαδινό, μπέλι και ξαλαφρώσω… …Ήμουνε λέει μοναχός στ’ αόρι ξωμονάρης, άγριος ήτον’ ο καιρός, κρυγιός κι ανεβροχάρης. Σ’ ένα μιτάτο βρέθηκα, τρανό, καλοσασμένο που το ‘χανε μ’ ασήκωτες πλακούρες στεγιασμένο κι ως ήνοιξα την πόρτα ντου, την καλοκαρφωμένη θωρώ παρέα διαλεχτή, ‘μορφομπεγεντισμένη. Άντρες,ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…