Ποίηση – θεραπευτικοί παράγοντες στην ομαδική θεραπεία | του Χρήστου Δημούλα [Συνέχεια από το προηγούμενο άρθρο] Οι θεραπευτικοί παράγοντες προσδιορίζονται ως ένα στοιχείο ομαδικής θεραπείας που βελτιώνει την κατάσταση του ασθενή. Μπορεί να είναι μια λειτουργία των ενεργειών του θεραπευτή, άλλων μελών της ομάδας και του ίδιου του ασθενή. Ορίστε ορισμένοι: Επικοινωνία, κοινωνικοποίηση, συνήχηση,φαινόμενο αλυσίδας, κατοπτρική αντίδραση αλλά και υποστηρικτικήΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Η αγάπη θα έρθει | του Ειρηναίου Μαράκη Η αγάπη θα έρθει να το θυμάσαι αυτό πιο λευκή από τις λευκές νύχτες απ’ το αίμα πιο κόκκινη από τα δάκρυα πιο πικρή, θα έρθει και στο ένα χέρι τριαντάφυλλο θα κρατάει και στο άλλο, το σακατεμένο εσένα, μικρό παιδί με κοντό παντελονάκι και χτυπημένα γόνατα να παίζει με τους φίλουςΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Οι καλικάντζαροι | του Νίκου Λουκαδάκη Τα έθιμα και οι δοξασίες του τόπου μας, αυτό το ξομπλιαστό σεντούκι με τους θησαυρούς που το έχουμε πια παραπετάξει, εκτός από τα προφανή που προσφέρουν (κοινωνική συνοχή, λαογραφική καταγραφή, ιστορική και θρησκευτική μνήμη), κρύβουν μέσα τους και λέξεις που έχουν απασχολήσει πολλούς φιλόλογους, λόγιους και ερευνητές της γλώσσας. Κυρίαρχη θέση ανάμεσα στις λαϊκέςΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Άιντε δε σ’ αρνιού-, σ’ αρνιούμαι χαλασιά μου (1ο μέρος) | της Χαρούλας Βερίγου Ο Γιώτης, από γεννησιμιού του φευγάτος, έτσι τον είχε βγάλει η φύση, ψια πειραγμένο, αλλά όχι ντιπ σιεμεντελό. Ήλεγαν έφταιγε η μάνα του η Ρίνα πό ’χε ανέβει γκαστρωμένη στον κίσσαρα και τον πελέκησε με το κασάρι παραμονή τ’ αη Συμιού. Θά ’χε ξαστοχήσει πως οιΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Γλυκό κουταλιού κουμ κουάτ | της Ιφιγένειας Μανουρά Πολύ ωραία, ώριμα και ζουμερά κουμ κουάτ μου έδωσαν . Αφού καταφέραμε και δεν τα καταναλώσαμε όλα, σκέφτηκα να κάνω και γλυκό. Τα έπλυνα πολύ καλά και τα έβαλα σε νερό να ξεπικρίσουν για 6 ώρες. Τα έβρασα σε μπόλικο νερό, τα ξέπλυνα και τα έβρασα ακόμα δυο φορές μέχρι που μαλάκωσανΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Τίποτα καλό δεν προμηνύει η πολεμική κληρονομιά του 2023 | του Γιώργου Μαργαρίτη Την ώρα που γράφονται οι γραμμές αυτές, καθώς πλησιάζουμε στο τέλος του 2023, δεν υπάρχουν ακριβή στοιχεία για τα μεγέθη του απερχόμενου έτους. Ως εκ τούτου, δεν μπορούμε να αναφερθούμε σε αριθμητικά δεδομένα για να κρίνουμε το κατά πόσο, από πλευράς αριθμών, μπορούμε να μιλήσουμε για «πολεμικόΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Μια πρωτοχρονιά | της Άννας Τακάκη Από την παραμονή της Πρωτοχρονιάς, ο παγωμένος αέρας έδειχνε το αψύ του πρόσωπο, όπως κατέβαινε φουριόζος κι ανελέητος από την κεφάλα του βουνού. Ανέφαλα σταχτιά και μαύρα από βορειοανατολικά, παχιά και συγόμαρα που όλο πλήθαιναν κι αστραποβροντούσαν, δείχνανε πως ο καιρός θ’ αλλάξει πρόσωπο. -Να δεις που άμα θα σιγανέψει θα ρίξει μια οργιάΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Ο χρόνος του Νεύτωνα είναι Θεός | του Βασίλη Ραφαηλίδη ΜΕΧΡΙ τον Νεύτωνα, και με εξαίρεση τους ειδωλολάτρες που είναι οι πιο λογικοί απ’ όλους τους θρησκευόμενους, οι άνθρωποι αναζητούν τον Θεό πέρα από τη φύση, σε μια περιοχή καθαρά πνευματική, που δεν έχει μέσα της ίχνος ύλης. Ο Νεύτων, αν και Εβραίος, δεν έχει καμιά σχέση με τον ιουδαϊκόΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Που πάει ο χρόνος που έφυγε; | του Απόστολου Δεδουσόπουλου Το ερώτημα του τίτλου δεν είναι δικό μου. Είναι, κατά κάποιον τρόπο, κλεμμένο, δανεισμένο, αν θέλετε. Το διατύπωσε πριν από έναν χρόνο, τέτοιες μέρες, παραμονές Πρωτοχρονιάς, μια φίλη. Αν και ανταποκρίθηκα τότε στην πρόσκλησή της, αυτό το ερώτημα φαίνεται ότι εξακολουθεί να με βασανίζει ένα χρόνο μετά τόσο, ώστε ναΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…