O μελίτακας, του Αντώνη Κουκλινού
O μελίτακας, του Αντώνη Κουκλινού Ασήμαντο στα μάθια μου, το μπόι σου. Δυό μαύρες κουκίδες ενωμένες, γ’ αυτό σε λένε και μελιτακομέση, με δυό κεραίες στη μούρη, και μικροσκοπικά ποδαράκια. Αγλακάς να προλάβεις…. Στένεσαι, αφρουκάσαι, στρίβγεις ζερβά, δεξά, κουβεδιάζεις με τσι συντρόφους σου, και συνεχίζεις. Ίντα μηχανή σε κατασκεύασε, να χεις έτσα δύναμη. Ξανοίγω σε να κουβαλείς τη (μ)πέτσα τουΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…