By:
On:
In: Ποίηση

Ο ασυμβίβαστος | του Γιώργου Ηρακλέους Δεν συμβιβάστηκα ποτέ, έλεγα πάντα όχι, μ’ ένα σφιχτό, ψυχρό χαμόγελο κρατούσα ζωντανή την καρδιά των πραγμάτων μέσα μου! Οι δρόμοι της πόλης τώρα με πειράζουν, κούραση και μοναξιά. Έρχονται νύχτες που για λίγο σκέφτομαι μήπως έπρεπε κι εγώ να συμβιβαστώ; Όχι, δε μετανιώνω με τίποτα και για τίποτα κι ας πλήρωσα με γραμμάτιαΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Η κουζίνα της Αναστασίας

Το ταπεινό, αλλά εκπληκτικό σκόρδο | η κουζίνα της Αναστασίας Πόσο σημαντικό ήταν το σκόρδο για τους ανθρώπους από τα πολύ παλιά χρόνια; Πάρα πολύ! Κι αυτό αποδεικνύεται από το ότι… … η πρώτη απεργία που έγινε στην Αίγυπτο στο τέλος της 20ης δυναστείας, δηλαδή περίπου 3500 χρόνια πριν, ήταν όταν ο Φαραώ Ραμσής Γ’ διέκοψε την παροχή σκόρδων στουςΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: O τόπος μας

Μάνα Μεσαρά | του Νίκου Λουκαδάκη Μάνα Μεσαρά. Χιλιόμορφη Μάνα. Τυλιγμένη κατάσαρκα κάθε αυγή με το λευκό σου απόι. Αρύ το καλοκαίρι δροσερεύει τα ηλιοκαμένα στήθια σου. Παχύ το χειμώνα σκεπάζει το πολύπαθο, κουρασμένο κορμί σου. Φρουροί τα όρη γύρω σου. Στον Βορά, ο αντροπάτητος Ψηλορείτης, σαφί αγριεμένος, με το μαύρο ανέφαλο σφιχτοδεμένο σαρίκι στην κεφαλή του, σου πέμπει τηνΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Ποίηση

Εραστές, ερασιτέχνες της αιωνιότητας | της Ζωής Δικταίου Απόψε, γονατίζω μπροστά στο φεγγάρι απόψε, προσκυνώ το φως πλημμύρα γίνανε τα μάτια αντίκρυ στη ζωή, βλέμματα άδεια, βρέχει… Θάλασσα δάνεισε μου μια φορά τα μπλε να ταξιδέψω κι ας μη γυρίσω ποτέ. Πεθαίνει κανείς για την αγάπη; Έσβησε, η πυγολαμπίδα του νου τόσα ξενύχτια… την είδα να φωτίζει αμυδρά για τελευταίαΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Κείμενα

Κόκκινα μήλα στο ποτάμι | της Άννας Τακάκη Γίνηκε ο κόσμος μια σταλιά… κι είναι τα μάτια μου ωκεανός μεγάλος και μέσα τους ο κόσμος χάνεται… Περάσαμε τον Ατλαντικό κι ούτε φωνή, ούτε ψυχή, ούτε γλάρου φτερό στον μπλε ορίζοντα. Η τσιμινιέρα το βουητό της, ο καπνός το ταξίδι του κι εμείς το δικό μας. Το βαπόρι μας βάζει ρόταΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Τα μεζεδάκια του Νικοκύρη

Μεζεδάκια στο τρακτέρ | του Νίκου Σαραντάκου Είπα να βάλω έναν τίτλο από την επικαιρότητα, αλλά το «Ομόφυλα μεζεδάκια», που θα μπορούσα να βάλω, αφού προχτές ψηφίστηκε από τη Βουλή το νομοσχέδιο για τους γάμους των ομοφύλων, το έχω ήδη χρησιμοποιήσει, πριν από τρία Σάββατα. Κι έτσι εμπνέομαι από το άλλο θέμα της επικαιρότητας, τις αγροτικές κινητοποιήσεις. Οι αγρότες θέλουνΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Κείμενα

Ένα χωνάκι παγωτό με γεύση φράουλας | της Μαρίας Σταυρίδου Ήταν το καλύτερο καλοκαίρι της ζωής μου. Σ’ ένα μικρό οικογενειακό ξενοδοχείο για δεκαπέντε ολόκληρες μέρες εγώ και η εγγόνα μου. Τι άλλο να ζητήσει μια γυναίκα στην ηλικία μου; Ίσως…, ναι…, μια ανάμνηση από ένα χωνάκι παγωτό με γεύση φράουλα… Από την πρώτη μέρα η μικρή έβγαλε πρόγραμμα, μετάΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Μεγεθυντικός φακός

Το τέλος της παγκοσμιοποίησης- και η εξέλιξη του «πρέπει να είσαι λέρα για να κυβερνάς γαλέρα» | του Γιάννη Χατζηχρήστου 22 χρόνια μετά από το τριήμερο που συγκλόνισε τον τότε κοιμώμενο κόσμο, αυτό στην Γένοβα κατά την διάρκεια της συνόδου των G8 και που διοργανώθηκε από το Κοινωνικό Φόρουμ, και οδήγησε στην δολοφονία από την αστυνομία του 23χρονου αναρχικού φοιτητήΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Θεραπεία και τέχνη

Θεραπευτική δημιουργική γραφή | του Χρήστου Δημούλα Δημιουργική λέγεται η γραφή που αξιοποιεί τις δυνατότητες του λόγου και της φαντασίας για να καλλιεργηθούν και να αναπτυχθούν οι δεξιότητες δημιουργίας λογοτεχνικών έργων. Αφορά την παραγωγή κάθε είδους γραφής, κάθε λογοτεχνικού είδους. Η στροφή στη χρήση της γραφής συνέβαλλε στην ανάπτυξη των θεραπευτικών της ιδιοτήτων, φτάνοντας στη δημιουργία της θεραπευτικής δημιουργικής γραφής.ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…