By:
On:
In: Μεγεθυντικός φακός

Στην σέντρα σήμερα: Το μεγαλύτερο πλυντήριο «μαύρων» δια του ποδοσφαίρου ever | του Γιάννη Χατζηχρήστου Τα δεδομένα (ξανά για να τα εμπεδώσουμε) ■ Το Κατάρ ελέγχει το 31,8% των παγκόσμιων εξαγωγών υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG) . Από τους πολύ κερδισμένους εκείνης της πρέφας Μπάιντεν -Πούτιν, που πήρε όλα τα καπίκια της ΕΕ. Μεγάλοι διακινητές του: 3-4 ελληνικές φαμίλιες εφοπλιστών, όλεςΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Διήγημα

Εικόνες κατοχής | του Δημοσθένη Βουτυρά «…Μέρες απαίσιες περνούμε. Άνθρωποι πέφτουν στο δρόμο, άνθρωποι πεθαίνουν σε σπίτια και μένουν μέρες εκεί. Σα να ’πεσε χολέρα, πανούκλα και όλες οι αρρώστιες, που δέρνουν την ανθρωπότητα, να ’πεσαν στο μέρος αυτό. Σωρηδόν κατεβαίνει ο λαός των Αθηνών και του Πειραιώς στον Άδη. Γέμισαν τα νεκροταφεία, δεν μπορούν να τους θάψουν οι νεκροθάφτες.ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Η κουζίνα της Αναστασίας

Κουραμπιέδες – η απόλυτη γεύση στην κουζίνα σας | η κουζίνα της Αναστασίας Σήμερα θα ασχοληθούμε με ένα πολύ γνωστό, διεθνές γλυκό της κουζίνας της Ανατολής που μοιάζει με το εγγλέζικο shortbread (κάτι σαν κουραμπιέδες χωρίς άχνη) ή το γερμανικό Vanillekipferl (που έχει τριμμένο αμύγδαλο στη ζύμη), κι έχει πολιτογραφηθεί σαν «ελληνικός κουραμπιές»… Όταν τον 7ο αιώνα για πρώτη φοράΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Κείμενα

Ο Σαλής Χελιδονάκης, ο μαύρος βαρκάρης των Χανίων | του Μιχάλη Στρατάκη Δεν κατέχω ποιοί διαόλοι μ’ έχουνε ζωσμένο σήμερο και θαρρώ πως εχάθηκε και το τελευταίο ψιχάλι αθρωπιάς απού υπήρχε στην κοινωνία. Για τούτο ο νους μου αγλακά όθε τα Χανιά, σ’ ένα τόπο απού συχνοπηγαίνει γηρεύοντας αθρωπιά και καταλλαγή. Γιατί… Όσο οι Γραφές και οι κουμανταδόροι τους δεΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Ποίηση

Πάνω στα κλειστά βλέφαρα… | της Ζωής Δικταίου Πάνω στα κλειστά βλέφαρα… στάθηκε ο χρόνος σύμμαχος, εχθρός, ποιος ξέρει; Το δάκρυ κεντά ασήμια αφανέρωτα παχνισμένο το χνούδι της νιότης στα μάγουλα και στα ροδόφυλλα. Κρατάς τη σπίθα, χέρια τρεμάμενα Αύριο… η φλόγα Αύριο… Νυσταγμένη η πόλη οι φανοστάτες σβήνουν, ερήμην σου κρέμεται το χειμωνιάτικο φεγγάρι ανατολικά, στ’ ακροκέραμο του πύργουΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Ποίηση

Ένα καλάθι όνειρα | της Άννας Τακάκη Δεν ξέρω αν χωρούν ή έχουν θέση τα όνειρα μέσα σ’ ένα καλάθι, αλλά ξέρω πως το καλάθι με ακολουθεί από τα μικράτα μου. Μέσα εκεί στο περίτεχνο πλέξιμό του έχει ωριμάσει κάποιο μέρος των ονείρων μου. Κάπου εκεί έχουν περιπλεχθεί και πάμπολλες αναμνήσεις, σε μια εποχή όπου ο καλαθάς ως δημιουργός καιΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Κείμενα

ΕΡΩΤΕΣ και έρωτες | της Ιφιγένειας Μανουρά -Καλησπέρα. Απόλυτη σιωπή. Κάνω να φύγω και βλέπω τον Γιώργη να ανοίγει την πόρτα και να με φωνάζει. -Έλα Ιφιγένεια. -Ίντα κάνεις; -Έλα- έλα μέσα κι έχει και κρυγιότη, καλά είμαι. -Οι γονέοι σου δε νειν παέ; -Στση Βαγγελιώς πάνε να βεγγερίσουνε. -Και εσύ να κάτσει θες μέρες; -Ναι να κάτσω θέλει μέχριΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Μεταφράσεις

Τι είναι η αληθινή αγάπη | του Isaak Öztürk Τι είναι η αληθινή αγάπη: «Οι γονείς μου ήταν παντρεμένοι για 55 χρόνια. Ένα πρωί όταν η μαμά μου κατέβηκε από τις σκάλες για να φτιάξει πρωινό στον μπαμπά μου, έπαθε καρδιακή προσβολή και έπεσε. Ο μπαμπάς μου την πήρε όσο καλύτερα μπορούσε και σχεδόν την έσυρε στο φορτηγό. Με ολοταχώςΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Κείμενα

Η κούκλα… | του Αντώνη Κουκλινού . Δε ν’ ήκανε κοπέλια η καημέχαρη… Ένα δυο φορές απού επόμεινε βαρεμένη τό ’χανε στσην υστεργιά. Έλεγε πως ο Θεός τα πέμπει εκειά που πρέπει φαίνεται, τα κοπέλια. Το σπίτι τζη ήτονε κοντά όθε ντο σκολειό και εκεια που τα γροίκα να γλακούνε στην αυλή, εκουζουλένουντονε. Ούλα τζη τ’ ανίψα, εποχαίριζε κάθα πουΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…