By:
On:
In: Αφιερώματα

Τσι μεγάλες Αποκρές, κουζουλένονται κι οι γρες! Μέρες που ’ναι, είπαμε από τη «Σβούρα» να επισκεφθούμε με βάση ένα ωραίο κείμενο του Γιώργου Χουστουλάκη την Αποκριά, όπως γιορταζόταν στα χωριά της υπαίθρου της Κρήτης τα παλιά χρόνια. Τότε, που η ηθική ξεπερνιόταν απ’ τη χαρά του ερχομού της άνοιξης και η φυσική αθυροστομία και η διασκέδαση (= διασκόρπιση του κεφιούΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: O τόπος μας, Παράδοση

Οι σταφιδολιές της Κρήτης ή ψαρολιές | του Γεώργιου Χουστουλάκη Αν υπήρχε μια ευχάριστη μέρα του Κρητικού αγρότη, φθινόπωρο ή χειμώνα, αυτή θα ήταν σίγουρα, και η μέρα που θα πήγαινε η οικογένεια για λιομάζωμα μια ηλιόλουστη μέρα, και κάτω από την ελιά η επάνω, να στραφταλίζουν στον ήλιο πολλές ανοιχτόχρωμες σταφιδολιές! Σταφιδολιές παρήγαγαν συνήθως συγκεκριμένες χονδρολιές, σε συγκεκριμένες περιοχέςΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Ιστορίες με ουρά

Η ιστορία μιας σκυλίτσας, που την έλεγαν Ρωξάνη | του Γεωργίου Χουστουλάκη Ήταν ένα αξιαγάπητο σκυλί, από αυτά που περνάς και γυρνάνε ανάσκελα για να τα χαϊδέψεις στην κοιλιά! Ήταν μια ιδιαίτερα ήρεμη σκυλίτσα, φυσικά στειρωμένη, με τα εμβόλια της όλα, ήταν δηλωμένη στο Δήμο, είχε επίσης και το σχετικό τσιπάκι! Μια πραγματική κυρία που αν και πέρασε τόσα, άντεξεΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: O τόπος μας

Φουσκίτης, η «τρούφα» της Κρήτης! | του Γεώργιου Χουστουλάκη Ο φουσκίτης σαν λέξη, θα ακούγεται μάλλον αστεία στους νέους σήμερα, αλλά δεν ξέρουν βέβαια, ότι κάποτε στους ανθρώπους της υπαίθρου, ήταν ένας εξαιρετικός μεζές, γιατί αν και πολύ μικρός ο φουσκίτης, ήταν κι αυτός ένα μανιτάρι και μάλιστα αρκετά διαδεδομένο τότε στην Κρητική ύπαιθρο! Δεν έσκαβαν το χώμα για ναΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: O τόπος μας

Ο Κλήδονας κάποτε στο χωριό μου | του Γεώργιου Χουστουλάκη Το πανάρχαιο έθιμο αυτό του Κλήδονα, ξεκίναγε σε όλη την Ελλάδα την παραμονή του Άι Γιαννιού του Λαμπαντάρη ή Ριγανά, ή Φανιστή ή Ριζικάρη, πάντα στις 23 Ιουνίου, και τελείωνε την επομένη το βράδυ. Παραλλαγές του Κλήδονα υπάρχουν πολλές σε όλη την Ελλάδα, διαφέρουν όμως θα λέγαμε σε λεπτομέρειες, ακόμαΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: O τόπος μας, Κείμενα

Όσπρια και σιτηρά, πάνε στ’ αλώνι! | του Γεώργιου Χουστουλάκη . Αλωνιστικές μηχανές δεν υπήρχαν πριν τη κατοχή, κι αν υπήρχαν ήταν ελάχιστες, κι αυτές με μεταλλικές ρόδες ή ακόμα και με ερπύστριες. Χώρια που κόστιζε πολύ και η άλεση τους. Δεν προλάβαιναν όμως να εξυπηρετήσουν όλο το κόσμο. Έτσι τα αλωνίσματα όλα, γινόταν αναγκαστικά στο αλώνι με τον βολόσυροΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Κείμενα

Την εποχή που στα χωριά της Κρήτης δεν υπήρχαν γλυκά | του Γεώργιου Χουστουλάκη . Όσο και αν φαίνεται σήμερα απίθανο να συμβαίνει, όμως οι πληροφορίες μου από γεροντότερους, λένε πως στην κατοχή αλλά και πριν, στα περισσότερα χωριά της Κρήτης τα παιδιά δεν ήξεραν από γλυκά, μάλιστα πολλά από αυτά ούτε που γνώριζαν καν και την ίδια τη λέξηΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: O τόπος μας, Κείμενα, Παράδοση

Οι σασμοί στην Κρήτη και οι παλιοί συμβιβαστές | του Γεώργιου Χουστουλάκη Σους παλιούς καλούς καιρούς, οι τοπικές κοινωνίες, μπορεί να είχαν κάπου κάπου και κάποια κακά στοιχεία, είχαν όμως και πολλά άλλα καλά, τα οποία διόρθωναν τρόπον τινά, τα κακώς κείμενα. Επειδή ο αναλφαβητισμός ήταν σχεδόν καθολικός στα περισσότερα χωριά, ασφαλώς υπήρχαν και κάποια άγρια ένστικτα σε λίγους, ωστόσοΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: O τόπος μας, Φύση – Περιβάλλον

Το λιακόνι, οι αλήθειες, οι υπερβολές και οι διάφορες δοξασίες | του Γιώργου Χουστουλάκη Μετά το σαμιαμίδι, το πιο παρεξηγημένο ίσως ερπετό, είναι και το λιακόνι, γιατί πολλά ακούγαμε από μικροί, και κυρίως για την επικινδυνότητα του στον άνθρωπο. Πόσα όμως από αυτά είναι αλήθεια, και πόσα όχι; Το λιακόνι, θα λέγαμε μοιάζει με διασταύρωση φιδιού και σαύρας, έχει δύοΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…