By:
On:
In: Κείμενα

Ο Κρητικός Ήλιος | της Ιφιγένειας Μανουρά . -Μα ίντα είναι βρε Κώστα όλες ετούτες σας οι κούτες που αναμάζοξες παέ; – Να μην πειράξει κιανείς πράμα γροικάς; Είναι πολύ εύθραυστες. Θα έρθει ένας φίλος μου την Κυριακή να τις ανοίξουμε και μέχρι τότε τσιμουδιά σε κανέναν εντάξει; Δώδεκα κούτες καλοσυσκευασμένες με ταινία γύρω- γύρω που ομολογούσαν ότι περιείχαν πολύτιμαΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Κείμενα

Ο Σινεματζής | της Ιφιγένειας Μανουρά «Το βράδυ στσι 9 στα Δαμάνια θα ρθεί ένας σινεματζής λέει να παίξει σινεμά στο καφενείο του Λεωνίδη και παίρνει ό, τι έχει ο κάθα εις». Ήτανε η φωνή της θείας της Κατίνας που κάθε φορά που ήθελε να κάνει μια ανακοίνωση, έπαιρνε δειλά -δειλά και ντροπαλά το μικρόφωνο. Το ίδιο έκανε και ότανΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: O τόπος μας, Κείμενα, Παράδοση

Ο Αη Γιώργης ο Επανωσήφης, της Ιφιγένειας Μανουρά Από τις ωραιότερες θύμησες των παιδικών μου χρόνων, είναι το πανηγύρι στο μοναστήρι του Άη Γιώργη του Επανωσήφη ή Απανωσήφη, όπως τον ονομάζαμε εμείς στα γύρω χωριά. Ένα μοναστήρι που η ίδρυσή του χρονολογείται γύρω στο 1600, με περίλαμπρη Βυζαντινή εκκλησία, με κελιά για την διαμονή των μοναχών, έναν μεγάλο χώρο γιαΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Γλώσσα, Κείμενα

Το χοχλιδοεγκεφαλικό και τα ανάπλαγα, της Ιφιγένειας Μανουρά Αποβραδίς έπεσε μια σιγανή, δροσιστική και υπέροχη βροχούλα. Δεδομένη η έξοδος των χοχλιών. Δεν μπορούσα όμως να πάω αφού ήδη είχε νυχτώσει. Εσκέφτηκα να πάρω ένα γκαλό φακό που έχω στο αυτοκίνητο και να πάω προς συλλογή ντονε. Μετά πάλι λογικά σκεπτόμενη έκατσα στα αυγά μου, μη πα να κακοπέσω πουθενά καιΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Κείμενα

Μήνυμα προς το 13033, της Ιφιγένειας Μανουρά «Ημε υ Τερψιχόρη και τω σπήτη μου ένε στο Καμινάκι. Θαίλο να πα βρο βρούβες να κάμο πήταις να φάη ο άντρας μου που νοιστεβγη. Εμαίνα μου πε ο γυατρός να μοι νοιστέβγω γυατή έχο ένα σορώ προβλύματα κε πήνω αίνα γκόσμο φάρμακα κάθα μαίρα. Κε δε θα μεταλάβι ό άντρας μου γυατίΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Κείμενα

Ένα ακόμη μάθημα, της Ιφιγένειας Μανουρά Τα τελευταία είκοσι περίπου χρόνια, μου αρέσει να έχω μια τάξη στη ζωή μου και να μην είμαι χύμα. Με αυτό τον τρόπο είδα ότι εξοικονομώ χρόνο, χρήμα -σπάνιο είδος στις μέρες μας- και είμαι λιγότερο αγχωμένη. Παλιά χρόνια ήμουνα ό,τι βρέξει ας κατεβάσει. Από βραδύς λοιπόν μια που έχω βάλει τη ζωή μουΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Κείμενα

Η στερνή επιθυμία της θείας Ειρήνης, της Ιφιγένειας Μανουρά «Πληγή που ανοίγει ο χωρισμός δε ντηνε κλειούνε οι χρόνοι, γιατί πατούν οι θύμησες απάνω και ματώνει.» Γιώργης Σταυρακάκης, Μιχαλόμπας. – Ε θεία πε μου δα, το θείο τονέ γάπας και τόνε πήρες; – Ιιι παιδί μου, ίντα λες δα κειά, ντα εγαπούσαμε εμείς ετοτεσάς; – Γιάιντα θεία δε εγαπούσετε, δενΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ, Παράδοση, Συνεργασίες

Οι πρώτες μου θύμησες από το λιομάζωμα φωτισμένες με το αχνό φως των περασμένων χρόνων, είναι εκεί γύρω στα έξι, όταν έπαιρνα από το χεράκι τον τετράχρονο αδελφό μου για να πάμε στο λιόφυτο και να βρούμε τους γονείς μας που είχαν φύγει αξημέρωτα. Όλη την ημέρα έπρεπε να τον προσέχω και να τον απασχολώ να μην γκρινιάζει. Έτσι, μαζεύαμεΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…