Ένα νέο album της σολίστριας κλασσικής κιθάρας Εύας Φάμπα, του Γιώργου Μπίμη Δείτε τον βίαιο και τον ομαδικό θάνατο του ανθρώπινου γένους από την πολεμική ισχύ του βάρβαρου καπιταλιστικού συστήματος, δείτε την ελευθερία της μαζικής και της ολοκληρωτικής καταστροφής στα πεδία των άνισων μαχών, δείτε την κατάρρευση της ανθρώπινης λογικής και το αντιανθρώπινο πνεύμα που κυριαρχεί στις μέρες μας… ΑυτόνΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Πως γεννούσαν οι γυναίκες τα παλιά χρόνια στην Κρήτη, του Γεωργίου Χουστουλάκη Στην Κρήτη, δεν πίστευαν πως τα παιδιά τα φέρνει στον κόσμο ο πελαργός, αλλά ότι τα φέρνει ο γερανός! Έτσι τουλάχιστον έλεγαν στα μικρά παιδιά, που δεν ήταν εύκολο να κατανοήσουν όλο αυτό το μυστήριο της βιολογίας και της ανθρώπινης αναπαραγωγής, που έτσι κι αλλιώς τα παιδιά δενΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Η Πηγάϊδα… της Έφης Μιχελάκη Μα εφάνηκε μου προς στιγμή καθώς περνούσα οπροχθές, πως πιο πάνω εκειά στο σώχωρο στη καλουργιά, ήκουσα γέλια και χαχανητά τω γ-κοπελιώ… Ήγνοιασε σε, λέω σύντουνούς μου και προσπερνώ. Και σα δε μπιτίζει ένα μ-πράμα δε θα ξεπεράσω ποτές μου, μιαν εχταγή απ’ τα κοπελάτα μου, που τση ’κολουθώ κι ακόμη. το καλοκαιρινό υπαίθριο καιΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Η Μαρία και ο… διακονιάρης! του Μιχάλη Στρατάκη Ήτανε μια φορά, μάθια μου, κι έναν καιρό, μια όμορφη κυρά, αρχόντισσα, να σε χαρώ… Μαρία τηνε λέγανε. Μαρία Καραβάνου, θυγατέρα του Μάρκου και της Βαγγελιώς, ακριβοθυγατέρα των γνωστών προυχόντων, γνωστών όχι μοναχά στους Έρφους όπου εκατοικούσανε, μα σ’ ολόκληρο το Μυλοπόταμο και σ’ ολόκληρη την Κρήτη. Πάνω από εκατό φιλιότσους καιΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Το διακονιαράκι, του Μιχάλη Στρατάκη Ποπιωμένο είχα τον καφέ μου στο παλιό καφενείο στην κεντρική αγορά του Μεγάλου Κάστρου και ετοιμαζόμουνα να σηκωθώ από την ψάθινη καθέκλα ομπρός στο σιντερένιο στρογγυλό τραπεζάκι. Κάμποση ώρα είχα κάτσει, όχι γιατί δεν είχα πράμα άλλο να κάμω, μα γιατί δεν ήθελα ν’ αποχωριστώ από τση μυρωδιές της 1866, που ήτανε εκείνες απού μεΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Ένα ακόμη μεσημέρι σε βρίσκει αλλιώς. Εδώ το λένε: «Τση Καλογράς τη στέρνα», κοντά στου Μπαγκάλη. Ο πύργος του ανεμόμυλου σακατεμένος από τους καιρούς σκουριάζει στο χώμα. Η ανάμνηση της παλιάς αίγλης αναμετράται με τη σκουριά. Παρέα με τα μελισσόχορτα και τους ήχους του παμπάλαιου νερού. Χαίρεσαι με την απλή ευχαρίστηση που σου προσφέρουν ο ήλιος, οι κορφές, ο κάμπος,ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Μνια ιστορία για γέλια… του Αντώνη Κουκλινού Παλιά είχα ασχοληθεί με την ενοικίαση βιντεοκασέτας, (κακό τση κεφαλής μου) οντο ν’ εμφανίστηκε το βίντεο στα σπίθια μας. Tη ν’ εποχή (δεκαετία 80) που βγήκε σε βιντεοκασέτα η ταινία Μrs Doybtfire, με το Robin Williams η εταιρία διανομής, Αudio visual, είχε μαζί με τη νταινία ένα διαφημιστικό στάντ, με τον ηθοποιό ντυμένοΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Ο περιβολάρης του Μπρεχτ, κείμενο του Γ. Χ. Χουρμουζιάδη Η κουβέντα για τον πολιτισμό δεν τελειώνει ποτέ. Τα θέματα που σχετίζονται μ’ αυτόν βγαίνουν κάθε τόσο στην επιφάνεια. Φτάνει μόνο να παρατηρείς σωστά, όπως ο «περιβολάρης» του Μπρεχτ. Έτσι δε λέει σε ένα ποίημά του ο μεγάλος ποιητής; Μπορεί να βλέπουμε όλοι, λέει, τις μηλιές μέσα στο περιβόλι, από όσαΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Ξαναδιαβάζετε τους νέους ποιητές; «Η εκδίκησή μου είναι να σε υποχρεώσω να μου σφίξεις το χέρι» τραγουδούσε η Τζόαν Μπαέζ (Joan Chandos Báez) πάνω σε στίχους του Τόμας Μπόρχε (Jorge Francisco Isidoro Luis Borges). Ο ίδιος ο Μπόρχε φυλακίστηκε για τις ιδέες του και βασανίστηκε στις φυλακές του Σομόζα (Anastasio Somoza Debayle), στις ίδιες φυλακές που δολοφονήθηκε και η γυναίκαΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…