O Άκανθος και οι φίλοι του. Μια φορά κι έναν καιρό σε ένα πολύ πολύ μακρινό δάσος υπήρχε ένα κάστρο. Σε αυτό το κάστρο έμενε ένας βασιλιάς και μια βασίλισσα, ήταν πάρα πολύ αγαπημένοι άλλα δεν είχαν καταφέρει να κάνουν ένα παιδάκι που τόσο ήθελαν. Ένα απόγευμα άκουσαν κλάματα έξω από την πόρτα τους, βγαίνει τρέχοντας η βασίλισσα να δειΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
«Οἱ νεκροὶ περιμένουν» – Διδώ Σωτηρίου Στο μυθιστόρημα αυτό η Διδώ Σωτηρίου αναφέρεται στα θύματα της μικρασιατικής καταστροφής, τον ξεριζωμό των ελληνικών πληθυσμών και τις σκληρές δοκιμασίες που αντιμετώπισαν οι πρόσφυγες κατά την εγκατάστασή τους στην Ελλάδα. [Απόσπασμα] (…) Γιὰ πότε γινήκαμε πραγματικοὶ πρόσφυγες δὲν τὸ καταλάβαμε. Μέσα σὲ λίγα εἰκοσιτετράωρα ὅλος ὁ κόσμος ἀναποδογύρισε. Βαπόρια φτάναν τὸ ἕνα πίσωΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Ο περιβολάρης του Μπρεχτ, κείμενο του Γ. Χ. Χουρμουζιάδη Η κουβέντα για τον πολιτισμό δεν τελειώνει ποτέ. Τα θέματα που σχετίζονται μ’ αυτόν βγαίνουν κάθε τόσο στην επιφάνεια. Φτάνει μόνο να παρατηρείς σωστά, όπως ο «περιβολάρης» του Μπρεχτ. Έτσι δε λέει σε ένα ποίημά του ο μεγάλος ποιητής; Μπορεί να βλέπουμε όλοι, λέει, τις μηλιές μέσα στο περιβόλι, από όσαΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Ξαναδιαβάζετε τους νέους ποιητές; «Η εκδίκησή μου είναι να σε υποχρεώσω να μου σφίξεις το χέρι» τραγουδούσε η Τζόαν Μπαέζ (Joan Chandos Báez) πάνω σε στίχους του Τόμας Μπόρχε (Jorge Francisco Isidoro Luis Borges). Ο ίδιος ο Μπόρχε φυλακίστηκε για τις ιδέες του και βασανίστηκε στις φυλακές του Σομόζα (Anastasio Somoza Debayle), στις ίδιες φυλακές που δολοφονήθηκε και η γυναίκαΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Φιλοξενούμε σήμερα τον ποιητή Θεοχάρη Παπαδόπουλο, που γεννήθηκε στον Πειραιά το 1978 και σπούδασε στη σχολή Οικονομίας και Διοίκησης του τμήματος Λογιστικής στο ΤΕΙ Χαλκίδας. Ζει στην Αθήνα και ασχολείται με την ποίηση από τα παιδικά του χρόνια. Έχει πληθώρα δημοσιευμάτων σε λογοτεχνικά περιοδικά. Ποιήματά του έχουν μεταφραστεί και εκδοθεί σε βιβλίο στη βουλγαρική και στην αγγλική γλώσσα, ενώ σκόρπιαΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Σου ’κρυβε την όψη του φονιά . (μνήμη Ελένης Τοπαλούδη) Εδώ κι ένα χρόνο κοιμάσαι κάτω απ’ το χώμα. Δεν ξυπνάς και δεν ακούς το θρήνο των δικών σου. Αμάν! Τι βλέπω; Διόλου αλλόκοτο το βλέμμα σου δεν είναι. Με λένε Μπαλτά… ακούστε με, έχω συγκλονιστεί. Οι λόγοι; Δεν είστε η πρώτη που ’χετε φονευτεί και μου θυμίζετε τη μικρήΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Αντέστε δα, κοντοσιμώσετε όσοι γυρεύετε την ευτυχία μα δε μπορείτε να τηνε βρείτε, κι όσοι τηνε θωρείτε μα δε μπορείτε να τηνε φτάξετε όσο κι αν αγλακάτε. Έχω μια ιστορία να σας πω, για μια ζακέτα, καφέ, πλεχτή, πανέμορφη και ζεστή ωσάν την αγκαλιά και το βυζί τση μάνας. Αποφόρια κι αν δεν έχω φορεμένα στα πέτρινα χρόνια των παιδικάτωνΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Αντί κάθαρσης, του Δανιήλ Τσιορμπατζή Κατάργηση των εφέ των ψευδαισθήσεων, την συναισθηματική ταύτιση με τα πρόσωπα. Κριτική στάση στις αντιφατικές συμπεριφορές, κοιτώντας μέσα σ’ αυτές τον εαυτό μας, επαναπροσδιορίζοντας ριζικά τη ζωή… . Χώρος αποκάλυψης της πραγματικότητας, αντίληψη των φανερών και κρυφών ιδεολογικών μηχανισμών, που επενεργούν μέσα στο συγκεκριμένο κοινωνικό σύνολο. Η μη ταύτιση, αποτελεί το κλειδί. . Ολοφάνεροι οιΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Κορίτσια της δουλειάς με τις ποδιές στην μέση στα πονεμένα πόδια σας άγκυρα ο πόνος σας θα δέσει. Η ομορφιά στα δωδεκάωρα με τσακισμένη πλάτη για ένα κιλό ηλεκτρικό, μισή γωνιά κρεβάτι κι έναν έρωτα θεριό μες στην χρεωκοπία που θάβει συνεχώς στη γη κάθε ουτοπία. Κορίτσια της δουλειάς,τρυγόνες μες στην λάντζα όνειρα στα μαγέρικα μ’ ανύπαρκτη καβάτζα κι ηΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
