Μεζεδάκια χωρίς κομματική πειθαρχία | του Νίκου Σαραντάκου Ονομάζω έτσι το καθιερωμένο σαββατιάτικο πολυσυλλεκτικό μας άρθρο, επειδή τις προηγούμενες μέρες ο όρος αυτός ακούστηκε όχι λίγο. Την αρχή την έκανε ο πρωθυπουργός, ο οποίος σε συνέντευξή του στην ΕΡΤ υποστήριξε ότι δεν θα επιβάλει κομματική πειθαρχία στους βουλευτές του κόμματός του στο νομοσχέδιο για τον γάμο των ομοφύλων, αλλά ότιΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Μαυρίτσιο Κατελάν – Εικαστικός προβοκάτορας, ή ένας πετυχημένος φαρσέρ | του Απόστολου Αποστόλου Ο Ιταλός καλλιτέχνης Μαυρίτσιο Κατελάν είναι ένας εικαστικός ο οποίος στον κόσμο της σύγχρονης τέχνης και μέσα από τα έργα του θεωρείται προβοκάτορας των κοινωνικών συμβάσεων ο οποίος με όπλο τα έργα του, προκλητικά κατά βάση και με ένα παροξυσμό ειρωνείας δημιουργεί μια ιδιότυπη υποψιαστική αίσθηση στοΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Κάτι Xούθι στην Υεμένη και τα ανατολίτικα παζάρια της Τουρκίας για την ένταξη της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ | του Γιάννη Χατζηχρήστου Μια ερμηνεία «αλλιώς» Κατ’ αρχάς να ξεκαθαρίσουμε ότι μέχρι το 2050 η κύρια πηγή ενέργειας που θα κινεί τον πλανήτη θα είναι η λεγόμενη «πράσινη ενέργεια». Αυτή θα καλύψει όμως μόνο όλη την αναμενόμενη υπερβάλλουσα της σημερινής ζήτηση γιαΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Μου σώθηκε το λάδι… | της Μαρίας Σταυρίδου Απόψε θα μείνω συντροφιά με το σκοτάδι θα το αγκαλιάσω με μια ανάλαφρη διάθεση και θ’ αφήσω τις σκέψεις να ξεκουραστούν πάνω στα αγαπημένα έπιπλα της μάνας, πάνω στα ερειπωμένα αναμνηστικά μιας μικρής ράφτρας, που μου μπάλωνε τα ρούχα, από καμιά φορά και την άμοιρη καρδιά. Απόψε θα είναι η βραδιά πουΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Θεραπεία μέσω της Ποίησης – Εφαρμογή σε παιδιά κι εφήβους Η εφαρμογή της θεραπευτικής ποίησης για θεραπευτικούς σκοπούς στα παιδιά άρχισε το 1930. O Αμερικανός Shauffer Robert Haven εξέδωσε την πρωτοποριακή εργασία του με τίτλο: ”Τhe poetry cure: Α pocket medicine chest of verse ”. Χρησιμοποίησε την ποίηση για την αντιμετώπιση ορισμένων προβλημάτων των παιδιών όπως τη σχολική αποτυχία, τηΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Συνήθεια | του Γιώργου Ηρακλέους Βουλιάζω μέσα στο αρχέγονο φως, καθώς ο ουρανός χαράζει, αόρατα, χαμένα σημάδια κυβερνάνε τα βήματά μου. Η ζωή μου μιμείται τον θάνατο, μοιράζομαι τον πρωινό, πικρό καφέ μου με τη συνήθεια σκορπισμένη σαν μαύρο φύλλο στον δρόμο μου… Η συνήθεια πάντοτε ντύνει το σκέπασμα της ύπαρξης σαν δέρμα, δεν είναι γιατί θα φύγουμε κάποτε καιΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Άδεια ειδικού σκοπού | του Ειρηναίου Μαράκη Τρέμω σαν το ψάρι ιδρώνω έχω πυρετό, αρρώστησα. Ξεκίνησε πάλι, ο αιώνιος κύκλος του χειμώνα να ασθενούν οι άνθρωποι και να δουλεύουν για τα κέρδη σας. Άδεια ειδικού σκοπού δεν προβλέπεται για μας, ίσως κανένα πρόστιμο πιο σίγουρη είναι η απόλυση καθώς κανόνας έγινε όρθιοι και άρρωστοι να πεθαίνουμε για την ανάπτυξη τηςΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Με πόσες λέξεις θωρεί ο Κρητικός | του Νίκου Λουκαδάκη Καημό έχω να ιδώ την Κρητική λαλιά να ξανασκαλώνει στη λογοτεχνική κορφή, εκεί πού ‘ναι η θέση της. Κατεχάρισσα είναι, εκεί ήταν το λημέρι της κι αν δεν πατούσαν οι Τούρκοι τον πόδα τους στα ματοβαμμένα χώματά μας, εκεί θά ‘ταν ακόμα, καμαρωτή και περήφανη να διαμοιράζει λέξεις στους λιμασμένουςΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Άιντε δε σ’ αρνιού-, σ’ αρνιούμαι χαλασιά μου (2ο μέρος) | της Χαρούλας Βερίγου [Συνέχεια από το πρώτο μέρος] Στο χρόνο απάνω, παρακινημένος απ’ τον Κούβαρη, της είχε γυρέψει γάμο, θα την ήφερνε νύφη στον Τσαμαντά, είπε να μιλήσει στη μάνα και στην αδερφή της, αν τό ’θελαν έρχονταν κι εκείνες μαζί, κάπως θα ’βρισκαν τρόπο να πορεύονταν, θα μεγάλωνεΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…