Μου σώθηκε το λάδι… | της Μαρίας Σταυρίδου
Απόψε θα μείνω συντροφιά με το σκοτάδι
θα το αγκαλιάσω με μια ανάλαφρη διάθεση
και θ’ αφήσω τις σκέψεις να ξεκουραστούν
πάνω στα αγαπημένα έπιπλα της μάνας,
πάνω στα ερειπωμένα αναμνηστικά μιας μικρής ράφτρας,
που μου μπάλωνε τα ρούχα,
από καμιά φορά και την άμοιρη καρδιά.
Απόψε θα είναι η βραδιά
που θα σιγοτραγουδήσω για τον πατέρα
που παράτησε μάνα και παιδιά,
για τον αδελφό που ξενιτεύτηκε μ’ έναν φίλο παιδικό
και ίσως και για κείνον τον αβάσταχτο καημό,
όταν έχασα εσένα μάτια μου, ένα πρωινό.
Δε θα δειλιάσω, δε θα κρυφτώ
θ’ αφήσω το παράπονο να παίξει κρυφτό
μ΄ ασπρόμαυρες φωτογραφίες, που έβγαλα από την κορνίζα
και από το παλιό μπαούλο δίπλα στο παραθύρι το θολό.
Θ’ αφήσω τα φαντάσματα που καρτερούν
να πλησιάσουν, να γευτούν, να ξεδιψάσουν με τα δάκρυα,
να νανουριστούς με τους αναστεναγμούς
που χρόνια τώρα πνίγω σαν μανιακός
μέσα σε βρώμικα δοχεία από γυαλί,
που διάφοροι καλοθελητάδες μου πουλάνε
γεμάτα γιατρικά για τη δόλια μου καρδιά.
Σωτήρια φαρμάκια, δυνατά υπνωτικά
που μουδιάζουν τη λαλιά μου, μα ποτέ τον καημό,
που ξεσκίζει δίχως οίκτο την καρδιά και το μυαλό.
Τα πίνω ο άμοιρος μήπως και ξεχαστώ,
μήπως χάσω επιτέλους το θυμητικό.
Τα πίνω και παρακαλάω να διαγραφεί οριστικά
εκείνο που μου έταξες την τελευταία βραδιά
«Μαζί μάτια μου γλυκά
και στη ζωή και στου Άδη την αγκαλιά».
Απόψε ακούω ακόμη και τη φωνή σου…
Χαλάλι που μου σώθηκε το λάδι αυτήν την όμορφη βραδιά.
Μαρία Σταυρίδου
[Η εικόνα που συνοδεύει το ποίημα είναι φωτογραφίας μιας απλής σύγχρονης ινδικής πήλινης λάμπας λαδιού κατά τη διάρκεια του Diwali – ινδουιστικής γιορτής των φώτων. Συμβολίζει την πνευματική «νίκη του φωτός επί του σκότους, του καλού επί του κακού και της γνώσης επί της άγνοιας»].
Μαρία Σταυρίδου
Η Μαρία Σταυρίδου γεννήθηκε, σπούδασε και εργάστηκε στη Θεσσαλονίκη, ενώ από πολύ μικρή ηλικία, ασχολήθηκε με την καταγραφή των σκέψεων της στο χαρτί. Εργάσθηκε με επιτυχία σαν στέλεχος επιχειρήσεων στον ιδιωτικό τομέα. Σήμερα ασχολείται με τη συγγραφή βιβλίων (μυθιστορήματα – ποιητικές συλλογές – παραμύθια για «μεγάλα» και μικρά παιδιά). Μάχιμη αρθρογράφος και μέλος σε δεκάδες Λογοτεχνικές Ομάδες στο διαδίκτυο. Άρθρα και ποιήματα της έχουν αναρτηθεί σε διαδικτυακά Περιοδικά, Λογοτεχνικά ανθολόγια ποίησης και Ημερολόγια. Ασχολείται ακόμη με τον σχεδιασμό κοσμημάτων.
To 2022 εκδίδει το πρώτο της μυθιστόρημα «Σάρκα και ψυχή» 668 σελ. (ISBN:978-618-00-3440-0) και συνεχίζει με τα:«Θολά είδωλα» και την πρώτη ποιητική της συλλογή «ΦΟΡΜΙΓΓΑ».
Η Μαρία γράφει με την οπτική και αθωότητα έφηβης, με την ικανότητα να πηγαινοέρχεται από την ουτοπία στον ρεαλισμό με μεγάλη ευκολία και δίνει στον αναγνώστη την ευκαιρία να νιώσει συναισθήματα που τα έχει ξεχάσει.
