Καβαφικόν | του Γιώργου Ηρακλέους Στις πεδιάδες της Τροίας γύριζε οργισμένος με μανία και θλίψη αγιάτρευτη να διεγείρονται μες το μυαλό του, ο Αχιλλέας, αφού ο Πάτροκλος δε ζούσε πια, έγινε στάχτη. Η όρασή του γεμάτη από ηδονικές ενθυμήσεις, σχεδόν ζωντανές! Και εκεί σε μια πέτρινη ολόδροση βρυσούλα συνάντησε τον έφηβο Λυκάονα, το πιο μικρό παιδί του Πριάμου, τον κοίταζεΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Είναι κάποιοι φίλοι μου… | του Νίκου Λουκαδάκη Είναι κάποιοι φίλοι μου που σκαλώνουν συχνά στην κακοτράχαλη κι ανεμόδαρτη κορφή του νου μου. Δυο-τρεις πεισματάρηδες κουζουλοί που κατέχουνε τη στράτα κι ατζοπηδούνε από χαράκι σε χαράκι κι από ανάμνηση σε ανάμνηση, σάμε να φτάξουν έκεια που άλλοι δεν έχουνε πατήσει ποτέ. Μήδε τριζάτη καλίκωση φορούνε, μήδε χιλιογάγλωτες βέργες βαστούνε. ΚιανείςΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Είπες, να ξεκουράσω την ψυχή απ’ την άρνηση | της Ζωής Δικταίου Είπες, να ξεκουράσω την ψυχή απ’ την άρνηση έχει μείνει πολύς δρόμος ακόμη, στάλα – στάλα η βροχή, λέξεις προσευχής ρωτάς ο έρωτας, πάντα παρών μονίμως απών, αλμυρό νερό που μεγεθύνει τη δίψα. Φτερό λευκό η σκέψη σου σε καταγάλανο ουρανό κι όμως, είσαι εσύ που εξαργύρωσες τοΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Εσύ κι εγώ | της Άννας Τακάκη Αχ, αγάπη μου!… Δε μας έμεινε πια ψυχή για έρωτα. Η ψυχή μας, μια όρθια πέτρα στην Ακρόπολη, πέτρωσε τα άλικα όνειρά μας. Στον Ιερό Βωμό της επιβίωσης θυσιάστηκαν οι χλίδες ελπίδες μας. Στους δαιδαλώδεις δρόμους των στοχεύσεων πήραν φωτιά τα φτερά μας. Στο πρώτο μας σαλπάρισμα η «Αργώ»μας βυθίστηκε. Σε μια ΜαραθώνιαΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Η σχέση του Φεντερίκο Φελίνι με την ψυχανάλυση | του Απόστολου Αποστόλου Σύμφωνα με τον Michel David στο βιβλίο του με τίτλο «La psicoanalisi nella cultura italiania» Ediz. Bollati Boringhier, η σχέση του Φεντερίκο Φελίνι με τον ψυχαναλυτή Ερνστ Μπέρνχαρντ και μέσω εκείνου η γνωριμία του Φελίνι με το έργο του Καρλ Γιούνγκ ήταν η αφετηρία που στάθηκε πόλος έλξηςΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Η κερά Θεονύμφη… | του Αντώνη Κουκλινού Στη μεσοχωργιά τση Γληγοργιάς, ήτονε το σπίτι τζη. Δυό καμεράκια ίσα, ίσα απού τσοι χώργιενε. Κολλητά με του Κονταξή το τζαγκάρικο. Η κερά Θεονύμφη με τσοι πέντε θυγατέρες και τσοι τρεις γιους. Η μάνα τση μάνας μου τση Βασιλικής, η μνια απού τσοι δυο γιαγιάδες μου, [η (ν)άλλη, τη Μανιούδαινα, δε (ν)τη (ν)ήφταξα]ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Ομόφυλα μεζεδάκια | του Νίκου Σαραντάκου Που βέβαια τα λέω έτσι επειδή αυτό τον καιρό συζητιέται, αν και ακόμα δεν το είδαμε, το νομοσχέδιο για τον γάμο των ομοφύλων ζευγαριών -και κάποιοι πολέμιοι του νόμου θεωρούν ότι το «ομοφύλων» είναι ευφημισμός αντί για το «ομοφυλοφίλων». Βέβαια, από μεζεδάκια θα περιμέναμε να απευθύνονται ίσως σε ωμόφιλους παρά σε ομόφυλους -δεν μπόρεσαΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Οι Σιλεσιάνοι υφαντουργοί |του Χάινριχ Χάινε Ούτε ένα δάκρυ στο μελαγχολικό μάτι, Κάθονται στον αργαλειό και δείχνουν τα δόντια τους: Γερμανία, υφαίνουμε το σάβανο σου, Πλέκουμε σε αυτό την τριπλή κατάρα… Υφαίνουμε, υφαίνουμε! Μια κατάρα στο Θεό στον οποίο προσευχηθήκαμε… Στο κρύο και την πείνα του χειμώνα, Ελπίζαμε και περιμέναμε μάταια, Μας ξεγέλασε και μας κορόιδεψε και μας έκανε πλάκαΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Κάτι ιστορίες για ραντιέρηδες επί της πρόσφατης ιστορίας μας (και το κόστος των χαμένων ευκαιριών) | του Γιάννη Χατζηχρήστου Ως γνωστόν, η Αγροτική Τράπεζα Ελλάδος ιδρύθηκε μαζί με την Τράπεζα Ελλάδος το 1929 από τον Βενιζέλο (τον original) για να πολεμηθεί η μάστιγα των «ραντιέρηδων». Δηλαδή των τοπικών τοκογλύφων στις επαρχίες που ψώνιζαν δάνεια με υποθήκη τα αστικά τους ακίνηταΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…