By:
On:
In: Ποίηση

Αμετανόητοι | της Βαγγελιώς Καρακατσάνη . Είναι κάποιες φορές που χιλιάδες σιωπές αφημένες στου χρόνου τ’ αδράχτι, σου μιλούν δυνατά, σε κοιτούν σαν παιδιά, που το νιώθεις πως έκαναν κάτι. Είναι κάποιες φορές που χιλιάδες ματιές ξεπηδούν στης ζωής την οθόνη, σε κοιτάνε βαθιά, σου μιλάνε σοφά, σαν γερόντοι που μείνανε μόνοι. Είναι κάποιες φορές που χιλιάδες σκιές περπατάνε μαζίΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Ποίηση

Θεούλη μου, τί σοῦ ῾λθε νὰ μ᾿ ἁγιάσεις; | του Γεώργιου Σουρή . Ποιὸς εἶδε Ποιὸς εἶδε κράτος κλασσικὸ σ’ ὅλη τὴ γῆ μοναδικό, ἑκατὸ νὰ ἐξοδεύῃ καὶ πενῆντα νὰ μαζεύῃ; Νὰ τρέφῃ ὅλους τοὺς ἀργούς, νἄχῃ ἑπτὰ Πρωθυπουργούς, Ταμεῖο δίχως χρήματα, καὶ δόξης τόσα μνήματα; Νἄχῃ Βουλὴ ὡσὰν κι’ αὐτὴ μὲ Τσουτσουνᾶτο βουλευτή, νὰ γεμίζῃ κάθε μέρα ἀπὸ λόγιαΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Ποίηση

«Άνθρωποι που τους λεν ψυχασθενείς» τρία ποιήματα | του Χρήστου Δημούλα Τρία ποιήματα από την προς έκδοση εργασία του Χρήστου Δημούλα «Άνθρωποι που τους λεν ψυχασθενείς». Μέσα από βιώματα φίλων του & υλικό από συνεδρίες βοηθώντας διάφορους ανθρώπους. 1 Οι αρμοί της αντοχής Μικρά πουλιά που φεύγουν τρομαγμένα από αγρίων συνθηκών τις τουφεκιές μου ξανάφεραν στο νου μου εσένα τωνΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Διήγημα

Το δουλάκι | Ηθογραφικό διήγημα της Άννας Τακάκη Γεροντοπαλήκαρο ήτανε ο Πρίαμος. Μια ζωή αμοναχός του. Αυτός και τα οζά του, αυτός και τα βούγια του και τα μουλάρια του. Τ’ αμπέλια του, οι ελιές του και τα μετόχια του. Τέσσερεις αδερφίδες είχε να παντρέψει, ν’ αποκαταστήσει. Τέσσερεις γάμους τους ήκανε, και τις καλοπάντρεψε. Μα όλες επήρανε παραχωριού. Ετσιδά είναιΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: O τόπος μας, Κείμενα

Η συνάντηση | του Αντώνη Κουκλινού . Τη πόρτα είχενε σκιάς δυο πιθαμές ανοιχτή κ’ ένα φύλλο του παραθυργιού μισάνοιχτο, ίσα, ίσα να σκά μέσα το φως. Ησυχία…δε γροικάται μούδε τση μύγιας το φτερό, τάξε πως οι μπαταρίες τση βαβούρας αδειάσανε κ’ εκόπηκε εντελώς η τραβάγια τση γειτονιάς. Σα ν’ είπχιε το γ-καφέ ντου, εκαθάρισε μνιά ν’ αγκινάρα, τη λεμονιάζειΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Κείμενα

Μανουσομαρία, στα χέρια το πρόσφορο και το μεγάλο ξόδι στην ψυχή | της Ζωής Δικταίου Κατάμονη μα όχι λησμονημένη στην κορφή στην Κεφάλα. Κοιτάς στα περασμένα. Μέσα από ένα θαμπό γυαλί ψάχνεις το Λασίθι που αγάπησες, το Λασίθι στην ψίχα της ψυχής σου μια κλωστή κόκκινη, τυλιγμένη στην λαθρακιασμένη ανέμη της Κοκολίνας. Με την όραση πολιορκείς τα κοντινά και ταΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Εκδηλώσεις, Κινηματογράφος

24ο Διεθνές Φεστιβάλ ταινιών πολύ μικρού μήκους Très Court! Για άλλη μία χρονιά το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Χανίων φιλοξενεί για όλη την Ελλάδα το διαγωνιστικό 24ο Διεθνές Φεστιβάλ ταινιών πολύ μικρού μήκους Très Court! Χάρη στο ChaniafilmFestival και τους συνεργαζόμενους φορείς οι φίλοι του κινηματογράφου στην Ελλάδα θα ανακαλύψουν τις καλύτερες ταινίες μικρού μήκους από όλο τον κόσμο, και θα λάβουνΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Αφιερώματα, Ποίηση

Αλεξάντρ Πούσκιν – ο Λόγος της απεραντοσύνης, ο Ήλιος της ρωσικής ποίησης, ο φιλέλληνας επαναστάτης ποιητής | του Διογένη Σινωπέα Σαν σήμερα στις 6 Ιούνη 1799 γεννήθηκε ο μεγάλος Ρώσος ποιητής και συγγραφέας Αλεξάντρ Σεργκέγεβιτς Πούσκιν (Александр Сергеевич Пушкин, 1799 – 1837), Ρώσος λογοτέχνης, ο μεγαλύτερος ποιητής της Ρωσίας, που θεωρείται και ο δημιουργός της νεότερης ρωσικής λογοτεχνίας και γνωστόςΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Ποίηση

Κρήτη αφέντρα | της Άννας Τακάκη . Κεντημένη με την πύρινη λόγχη, λαξεμένη με τη σμίλη του φλοίσβου, ασπρολουσμένη, σμαλτόγεννη κόρη αφημένη στους κήπους τ’ ονείρου… Μείνε εκεί που είσαι αφέντρα, της καρδιάς και της μοίρας γητεύτρα, μείνε εκεί μερακλίνα, πλανεύτρα να ’σαι ο Στόχος, η Ελπίδα κι η Πέτρα! Ασημωμένη με χίλια φεγγάρια ποτισμένη με σμαράγδινες βρύσες πέρα κειΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…