By:
On:
In: Κείμενα

Τα γαρδούμνια… | του Αντώνη Κουκλινού . -Καλήμερα Μαργιώρα! Έπαέ σαι μωρή! Έβγα όξω απού θέλω να σου πω…! -Ίντα με θες! Ανήμενε να ξεπλύνω τα χέργια μου, γιατί βάνω ένα ψιχάλι ασβέστη στα πεζούλια τση παρασιάς. -Τη μεγάλη σου χροιγιά θέλω να μου δώσεις μωρή, να πλύνω δυο τρία κοιλικά. -Ωωωω, τα παντέρμα αυγολέμονο θα τα κάμεις; -Επήγε καιΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Τα μεζεδάκια του Νικοκύρη

Μεζεδάκια από τη σήραγγα Γιουμπιλίνος | του Νίκου Σαραντάκου Αν παρακολουθήσατε τα σχόλια του ιστολογίου πριν από μερικές μέρες, ή τις δημοσιεύσεις που έκανα στα σχόλια, θα ξέρετε μάλλον ποια είναι η σήραγγα Γιουμπιλίνος, η ιστορική αυτή σήραγγα της Χώρας των Αγνώριστων, όπως είχαμε πει παλιά στο ιστολόγιο τη χώρα εκείνη που κατοικείται από όλες τις ιστορικές προσωπικότητες που τοΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Uncategorized

Η Ελένη | του Γιάννη Ρίτσου (Από μακριά κιόλας φαινόταν η φθορά — ασοβάντιστοι τοίχοι, πεσμένοι· ξεθωριασμένα παραθυρόφυλλα· τα κάγκελα του μπαλκονιού σκουριασμένα. Μια κουρτίνα σάλευε έξω απ’ το παράθυρο του πάνω πατώματος, κιτρινισμένη, κουρελιασμένη στο κάτω μέρος. Όταν πλησίασε, —δισταχτικός πάντα,— η ίδια εγκατάλειψη στον κήπο: θρασεμένα φυτά, σαρκώδη φύλλα, ακλάδευτα δέντρα· τα σπάνια λουλούδια πνιγμένα στις τσουκνίδες· ταΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Διήγημα

Αγαλιανά οι αροδαμοί… (πρώτο μέρος) | της Ζωής Δικταίου Πέρασαν τα χρόνια, φτερούγισαν μακριά, μα όσο κι αν τούτη την απόσταση την όρισε μεγάλη ο χρόνος, στην καρδιά μου δεν μέτρησε ποτέ. Αγαλιανά οι αροδαμοί ξανανθίζουν με την πρωινή πάχνη στη σκέψη. Δεν είναι αναπόληση, ούτε νοσταλγία. Απλά παίζω. Ξεθάβω μια εικόνα από τη μνήμη και λέω μέσα μου, εδώΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Αφιερώματα, Ποίηση

Γιάννης Ρίτσος, 32 χρόνια από την «αναχώρηση» του ποιητή της Ρωμιοσύνης | του Διογένη Σινωπέα   «Έφυγε» από τη ζωή σαν σήμερα το 1990, σε ηλικία 81 ετών. Ο Γιάννης Ρίτσος (01/05/1909 – 11/11/1990) γεννήθηκε στη Μονεμβασιά και είχε τρία μεγαλύτερα αδέλφια, τα οποία πρωταγωνιστούν στα έργα του. Καταγόταν από εύπορη οικογένεια, η οποία θα καταστραφεί οικονομικά στη δεκαετία τουΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Μεγεθυντικός φακός

Γιατί καταρρέουν οι αυτοκρατορίες | του Γιάννη Χατζηχρήστου – Ή γιατί τώρα είναι η σειρά της 3ης Βρετανικής – Στο πεδίο των Διεθνών Σχέσεων υπάρχει ακόμα μια ισχυρή θεωρία: Οι ηγεμονίες (δηλαδή τα μεγάλα, ισχυρά κράτη). Φυσικά όλες αυτές οι κλασσικές προσεγγίσεις συνεχίζουν να αγνοούν τις πιο σύγχρονες μεθοδολογικές προσεγγίσεις, όπως πχ της Κλειοδυναμικής του Peter Touchin, που με δάνειαΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Κείμενα

Τούτα φέραν κείνα και κείνα φέραν τ’ άλλα | της Άννας Τακάκη Ξαφνικά άστραψε και βρόντηξε κι έγινε η μέρα μισοσκότεινη. Κι ανοίξανε οι καταρράχτες τ’ ουρανού κι η γης επότισε, ήπιε, ήπιε και χόρτασε η διψοκεντημένη. Κι ύστερα ανοίξανε κι οι καταρράχτες της γης, οι ποταμοί, οι παραπόταμοι και πλημμύρισε ο τόπος. Λίμνιασαν οι δρόμοι, οι πλατείες, σ’ έναΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Μεγεθυντικός φακός

Περί δημοκρατίας | του Μιχάλη Λουκοβίκα «ΤΑ ΟΥΚ ΟΛΙΓΑ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΠΑΡΑΔΟΞΑ» της αρχαιότητας, ιδίως οι «διαφορές ανάμεσα στο Αἰγαῖον και την Εγγύς Ανατολή, ως προς την πολιτική οργάνωση», μας απασχόλησαν σ’ ένα από τα προηγούμενά μας Χρονικά: «οι αποκεντρωμένες πόλεις-κράτη τής Ἑλλάδος», αφενός, «οι συγκεντρωτικές αυτοκρατορίες» τής Ανατολής, αφετέρου. Θέλησα να εξηγήσω τις διαφορές αυτές ως απόρροια των αντικειμενικών συνθηκών,ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Ποίηση

Κυριακάτικες εικόνες σε μια λαϊκή συνοικία | του Γιώργου Ηρακλέους . Το πέρασμα της βροχής πότισε το χώμα, είπα να σταθώ κι όλη η γη δεν είχε καρέκλα, μέσα μου ένας υγρός άνεμος να μυρίζει ναφθαλίνη, ούτε ένα «ευχαριστώ» δεν άκουσα ως τώρα, βιαστικές οι εποχές κι εγώ πάντοτε αργούσα…   Λίγο να κοιτάξεις από το παράθυρο θα ακούσεις καιΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…