Ο άστεγος | του Θεοχάρη Παπαδόπουλου
Απόψε κάνει πολύ κρύο
και η κουβέρτα είναι τρύπια από καιρό, νοτισμένο το πεζοδρόμιο
κι εκείνος νύσταξε.
Έχει νυχτώσει για καλά
ώρα να πάει σπίτι
μα ποιο σπίτι;
Το έχασε σε μια παρτίδα πόκερ
με την τράπεζα.
Κι η τράπεζα της γειτονιάς
η φίλη του
τράπεζα αίματος κατάντησε
με τόσο που του ήπιε.
Τώρα πολλοί τον προσπερνούν
με βλέμμα αηδίας
να πλησιάσουν δεν τολμούν
σέρνονται τόσες αρρώστιες τελευταία. Απόψε νιώθει παγωμένος
μαύρη φιγούρα τον έχει πλησιάσει
κι εκείνος της χαμογελά.
Δεν τον τρομάζει ο θάνατος τον άστεγο. Συνήθισε τα βλέμματα
που τον δολοφονούν κάθε μέρα.
Θεοχάρης Παπαδόπουλος
Θεοχάρης Παπαδόπουλος
Ο Θεοχάρης Παπαδόπουλος γεννήθηκε στον Πειραιά το 1978. Γιος του ποιητή Αντώνη Θ. Παπαδόπουλου. Σπούδασε στη σχολή Οικονομίας και Διοίκησης του τμήματος Λογιστικής στο ΤΕΙ Χαλκίδας, και ζει στην Αθήνα. Ασχολείται με την ποίηση από τα παιδικά του χρόνια. Έχει πληθώρα δημοσιευμάτων σε λογοτεχνικά περιοδικά. Ποιήματά του έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, τα βουλγαρικά και τα πακιστανικά (ουρντού). Έχει λάβει μέρος σε διεθνή λογοτεχνικά συνέδρια. Έκανε την πρώτη του δημοσίευση το 1993, ενώ κυκλοφόρησε την πρώτη του ποιητική συλλογή με τίτλο Τα παράταιρα το 1997. Είναι μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών και της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών. Είναι μέλος του Ομίλου για την Unesco Τεχνών Λόγου και Επιστημών Ελλάδας. Είναι μέλος της Φιλολογικής Στέγης Πειραιώς. Είναι ιδρυτικό μέλος του Νέου Πνευματικού Κύκλου Καλλιθέας. Γράφει κριτικές βιβλίων στο ηλεκτρονικό περιοδικό Βακχικόν και παρουσιάζει βαλκανική ποίηση στο περιοδικό Αιολικά Γράμματα. Βιβλία του: Πόρτες κλειστές (εκδόσεις Πλέβεν 2012 -βουλγαρικά-), Ξερόκλαδα (εκδόσεις ΡΕΩ 2012), Πρόσωπα γνωστά (εκδόσεις ΡΕΩ 2011), Ερείπια (εκδόσεις ΡΕΩ 2010), Κραυγές (εκδόσεις Ιωλκός 2009), Πρόγνωση καιρού (εκδόσεις Βακχικόν 2014), Έξυπνες βόμβες (εκδόσεις Μανδραγόρας 2016), Ζηλεύω τα βράχια (εκδόσεις Μανδραγόρας 2018), Είπαμε ψέματα πολλά (εκδόσεις Κέδρος, 2019), Μεταμοντέρνες αυταπάτες (εκδόσεις Μανδραγόρας 2021).
