Δεκαπενταύγουστος | της Βαγγελιώς Καρακατσάνη   Μες στη ραστώνη του καλοκαιριού, που τα τζιτζίκια τρελό χορό χορεύουν, κάθομαι στην ομπρέλα της φυγής με όσους, λίγο, απ’ τον κόσμο δραπετεύουν! Χειμώνας, βράζει μέσα στις καρδιές… Της τρικυμίας μας οι μέρες ωριμάζουν… Σταφύλια νιες κι αγόρια τα τρυγούν και τα απλώνουν χάμω να γεννούν! Γλυκιά σταφίδα, η ζωή μας στέρησε… Παντού, e-shop,ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Μάνος Κατράκης – ο θεατράνθρωπος, αγωνιστής της ζωής, άξιος γιος της Ρωμιοσύνης Γεννήθηκε σαν σήμερα 14 Αυγούστου του 1908 στο Καστέλι Κισσάμου. Ένας μεγάλος ηθοποιός, αγωνιστής ο Μάνος Κατράκης, με τη ψιλόλιγνη κορμοστασιά του, το αγέρωχο βλέμμα του και, πάνω απ’ όλα, η μεγάλη και πολύπλευρη προσφορά του παραμένουν ολοζώντανες στη μνήμη όλων. Κι έτσι θα μείνουν για πάντα. ΌπωςΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Μεζεδάκια του Δεκατριαύγουστου | του Νίκου Σαραντάκου Διότι ο μήνας έχει δεκατρείς, αλλά δεν είναι καταραμένη μέρα, όπως θέλει το τραγούδι, είναι τριήμερο απόλυτης χαλάρωσης, αν βέβαια είστε στο 57% των τυχερών που είχαν τα μέσα να πάνε διακοπές έστω και για λίγες μέρες. (Γιατί 57%; Διότι η Ημερησία έγραψε ότι το 43% δεν είχαν την οικονομική δυνατότητα, αν καιΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Ολόγιομο | του Τάκη Βαρελά   Την υπόσχεση μου την κράτησα. Ήρθα! Είμαι εδώ! Βλέπεις; Το μαντήλι μου είναι κόκκινο! Άνοιξα, το επτασφράγιστο σεντούκι, για χάρη σου. Πήρα ότι πολύτιμο είχα, αυτό υπέγραφε τα συμβόλαιο τιμής με τα δάκρυα τριών μπαρουτοκαπνισμένων γενεών και ήρθα! Κράτησα την υπόσχεση. Σειρά σου τώρα.. Ακούμπησε το δάκρυ σου στο κόκκινο μαντήλι. Ακούμπησε το απαλά,ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Γυναίκα | του Θεοχάρη Παπαδόπουλου Γυναίκα εργάτρια, που δουλεύει υπερωρίες, που τα λεφτά δεν βγαίνουν, που της βάζει χέρι το αφεντικό και της υπόσχεται βρώμικο μισθό. Γυναίκα μετανάστρια, που αφού κόντεψε να πνιγεί μένει σε ένα άθλιο container με άλλους είκοσι μαζί και πέντε παιδιά να κλαίνε, να ζητούν φροντίδα και στοργή. Γυναίκα που η φύση της έκανε λίγο τηΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Ο κυρ Αλέκος | του Βασίλη Φυτσιλή Εκεί, σ’ εκείνο το γυμνό και άνυδρο ξερονήσι της Γιούρας, εμάς τα «ανήλικα», νεαρούς ΕΠΟΝίτες, παιδιά αγωνιστών, ανταρτόπουλα του Δημοκρατικού Στρατού, που αιχμαλωτίστηκαν από τις δυνάμεις του κυβερνητικού στρατού, μας είχαν μαντρωμένους χωριστά, σε ένα αγκαθερό συρματόπλεγμα, που το ονόμασαν «κλωβός ανηλίκων». Περνούσαμε κι εμείς, μαζί με τους μεγάλους φυλακισμένους αγωνιστές, τον δικόΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Ποιήματα του Ντίνου Χριστιανόπουλου | του Διογένη Σινωπέα Σαν σήμερα, 11 Αυγούστου 2020, έφυγε από τον κόσμο ο Ντίνος Χριστιανόπουλος, ένας από τους σπουδαιότερους σύγχρονους Έλληνες ποιητές. Πίσω από το καλλιτεχνικό του όνομα, στην πραγματικότητα βρίσκεται ο Κωνσταντίνος Δημητριάδης. Είναι ποιητής, διηγηματογράφος, δοκιμιογράφος, μεταφραστής, ερευνητής, εκδότης και βιβλιοκριτικός. Γεννήθηκε και πέθανε στη Θεσσαλονίκη, 20 Μαρτίου 1931 – Θεσσαλονίκη, 11 ΑυγούστουΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Ο «Ηρακλειώτης» Οδυσσέας Ελύτης «Οι στίχοι του Ερωτόκριτου, όπως άλλωστε και άλλων θαυμαστών έργων της κρητικής Αναγέννησης, σε όλη τη διάρκεια της σταδιοδρομίας μου με διαποτίσανε, με διαφωτίσανε, καθοδήγησαν τα βήματά μου. Και ευγνωμονώ την τύχη που σε κάποια στιγμή παρακίνησε τον πατέρα μου, πριν από έναν σχεδόν αιώνα, να έρθει να εγκατασταθεί σε αυτά τα χώματα, να δημιουργήσει οικογένειαΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Αίσιο τέλος | διήγημα του Άντον Τσέχωφ Στο σπίτι του αρχιεισπράκτορα Στίτσκιν, μια από τις μέρες που είχε ρεπό, είχε πάει ύστερα από πρόσκλησή του η Αγάπη Γκρηγκόριεβνα, μια γεροδεμένη και με πλούσια περιφέρεια κυρία, γύρω στα σαράντα. Ηταν προξενήτρα, αλλά έκανε και πολλές άλλες δουλειές, για τις οποίες μιλούσε μόνο ψιθυριστά. Ο Στίτσκιν τα είχε λίγο χαμένα, αλλά, όπωςΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…