Μια μαύρη γάτα που την λένε Ζίνα | της Ανθής Παρασκευοπούλου Σε κοιτώ, και θυμάμαι την πρώτη μας συνάντηση, κάπως άβολα. Βιαστική όπως πάντα, για την δουλειά, πέρασα από μία μικρή πλατεία, πριν βγω στον δρόμο, για τον σταθμό του τραίνου. Δεν υπήρχε ψυχή στην πλατεία. Πρωί πρωί μες το κρύο, ίσως να επέλεγαν άλλο δρόμο για να βγουν στηνΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Η ιστορία μιας σκυλίτσας, που την έλεγαν Ρωξάνη | του Γεωργίου Χουστουλάκη Ήταν ένα αξιαγάπητο σκυλί, από αυτά που περνάς και γυρνάνε ανάσκελα για να τα χαϊδέψεις στην κοιλιά! Ήταν μια ιδιαίτερα ήρεμη σκυλίτσα, φυσικά στειρωμένη, με τα εμβόλια της όλα, ήταν δηλωμένη στο Δήμο, είχε επίσης και το σχετικό τσιπάκι! Μια πραγματική κυρία που αν και πέρασε τόσα, άντεξεΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Παγκόσμια Ημέρα των Ζώων | του Μιχάλη Στρατάκη . Παγκόσμια Ημέρα των Ζώων και κοντοσιμώσετε να σας δηγηθώ μια θύμηση από μια τέτοια μέρα, σαν τη σημερνή. Στη Σαλονίκη εζούσα, στην Ιωάννη Κωλέττη, με μόνιμη θωριά μου τα παλιά, ξεντεριασμένα τραίνα που εσκουριάζανε στο απέραντο νεκροταφείο της ιστορίας του σιδηροδρόμου του ΟΣΕ. Απέναντι από το νέο σιδηροδρομικό σταθμό, στην αρχήΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Η πανέξυπνη Ρεσίμ Η Ρεσίμ είναι ένα χαριτωμένο έως χαζομάρας ημίαιμο, που προχθές έκλεισε τα τέσσερά της χρόνια. Παρότι ενηλικιώθηκε συνεχίζει να κάνει τις ίδιες αταξίες. Η μεγάλη αδυναμία της είναι οι κάλτσες. Τι κι αν τις κρύβουμε βαθιά μέσα στα παπούτσια, εκείνη θα βρει τρόπο να τις πάρει… Μυρίζει, χώνει το μουσούνι της μέσα στα παπούτσια και τις τραβάει…ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Καλοκαίρι έβραζε ο τόπος. Καθόμουν στο μπαλκόνι του σπιτιού μου, στο πικ – απ παίζει το τραγούδι του Βασίλη «ήταν ένας γάτος μαύρος πονηρός…», και ξαφνικά περνάει από μπρος μου ένας μαύρος γάτος. Θα μου πείτε υπάρχουν πολύ μαύροι γάτοι. Αυτός όμως ήταν… διαφορετικός. Τον χάζευα πολύ ώρα, ήταν πολύ όμορφος. Ήταν έρωτας με την πρώτη ματιά. Γίναμε αχώριστοι, οΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Οι άνθρωποι από την αρχή της εμφάνισής τους στην γη, συνειδητοποίησαν ότι τα ζώα είναι φυσικοί σύμμαχοί τους στις αντιξοότητες της καθημερινότητάς τους. Έως σήμερα η ανάγκη του ανθρώπου να βρίσκεται σε επαφή μαζί τους δεν έχει μειωθεί. Πολλοί συγγραφείς είχαν κατοικίδια που τ΄ αγαπούσαν και τα φρόντιζαν. Ο Νίκος Καζαντζάκης τον Μάρτιο του 1943 φωτογραφήθηκε στην Αίγινα με τηνΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
