Παραμύθια μ’ άλλο μάτι! | της Εύης Κοντόρα Δεύτερο μέρος (το πρώτο μέρος ΕΔΩ) Παραμυθένιοι γάμοι… Η πρώτη υπόθεση των νάνων-ντετέκτιβ πήγαινε κατά διαόλου… όταν –επιτέλους– η άγνωστη κοπελίτσα θυμήθηκε και κάτι άλλο. «Ένας γάμος! Κάπου μέσα στο παραμύθι υπάρχει κι ένας γάμος!» «Ε, μα τότε, σίγουρα το βρήκαμε το παραμύθι που ψάχνεις!» φώναξε η Σταχτοπούτα «Αν δεν το ξέρεις,ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Τα νοικοκεράτα… | του Αντώνη Κουκλινού Έβαλε τη μυζήθρα απάνω στη τάβλα να στραγγίξει και έκατσενε στο τραπέζι ολομόναχος, να χαφτεί μνια μπουκιά ψωμί και να δώσει όξω, για το ντουκιάνι. Η κερά ντου μνια σταλιά περήφανη στα αφθιά, δε κάνει άλλο πράμα ολημερίς τση μέρας, μόνο να πλέκει, στο παρακούζινο. Ετούτηνά ναι και η αιτία, απού χιλιοδιαολίζεται ο γέροςΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Η δύναμη που δεν θέλω | της Μαρίας Σταυρίδου Ένα καλώδιο… ανάμεσα σε μένα και σε σένα, ο πιο ύπουλος εισβολέας και ταυτόχρονα η μόνη μου ελπίδα. Ένα χονδρό αντιαισθητικό καλώδιο, που σε κρατάει στη ζωή, που μου δίνει μια ψεύτικη ελπίδα πως είσαι ακόμη εδώ, δίπλα μου, απέναντι μου, με μια υποστηρικτική ανάσα, που μου αποσπά το βλέμμα… όχι…ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Το ρολόι | της Άννας Τακάκη Είναι καιρός τώρα, που μπήγω μέσα στα απύθμενα σώψυχά μου, βαθιά, το υνί του νου κι αναμοχλεύω και σκαλίζω, να δω πού είναι οι χαρές και πού οι λύπες, πού κατοικοεδρεύουν οι στοχασμοί και πού τα αισθήματα λύνουν και δένουν κάβους, πού σταματά το ταξίδι μου και πού ξαναρχίζει, και ποιος είναι ο άνεμοςΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Παραμύθια μ’ άλλο μάτι! | της Εύης Κοντόρα Πρώτο μέρος Τσαπατσουλιές… Όλα έγιναν πολύ γρήγορα. Πού ακριβώς έγιναν;… Μέσα στην κουζίνα! Είναι ένα μέρος που δεν έχει και πολλή ησυχία. Ένα εκατομμύριο πράγματα γίνονται στην κουζίνα όση ώρα το φαγητό ετοιμάζεται κι άλλα τόσα όταν το τραπέζι στρώνεται ή το ψυγείο ανοίγει. Αλλά όταν οι άνθρωποι πέφτουν να κοιμηθούν, τοΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Νεράιδες σκέψεις… | του Αντώνη Κουκλινού Ότι και είχενε ξεκόψει ο καιρός να βρέχει… Μνια (ν)ανεδιάδα εκάμανε τ’ ανέφαλα κι επρόβαλε ο Ήλιος ντελόγω… Οι κληματόβεργες τση κρεβατίνας μουσκεμένες, κάθε σταγόνα με τσοι αχτίνες του Ήλιου μεταμορφώνεται σε χρυσοσταλίδα και μνια μνια πέφτει στο χώμα. Άκρα ησυχία στη γειτονιά, μόνο οι σπουργίτες γροικούνται και οι πετεινοί. Οι καμινάδες φανερώνουνε πωςΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Οι νικητές της ζωής | της Μαρίας Σταυρίδου Πόσο τρομαχτική είναι η ζωή; Είναι αυτές οι άπιαστες στιγμές, που πιστεύεις πως έχεις βρει την πιο κατάλληλη θέση για να ξαποστάσεις, να μείνεις ακίνητος, με θέα τη θάλασσα που έχει κρύψει στην αγκάλη της όλα σου τα μυστικά, με ορίζοντα τον καθάριο ουρανό, που δεν έχει καμία απολύτως διάθεση να σ’ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Οι τελευταίοι κονταρομάχοι του Έγριπου | του Γιάννη Σκαρίμπα Ως εκάθονταν, ως να έκλαιγε ήταν. Πόνο είχε η ψυχή του, ντέρτι. Ώστε ν’ απόθνησκε ήταν ο πόνος του πολύς. Ώστε να πάρη των ομματιών του και να φύγη. Μακρύ φτερό να πάρη και να πάη πίσ’ απ’ τον ήλιο. Να μη γλέπη πλειό ήθελε, μήτε ν’ ακούη πλειό. Στριμώχτηκε οΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Ο χότζας κι ο γάιδαρος | του Μιχάλη Στρατάκη Κι ενώ παλεύουμε να χωρέσουμε τ’ όνειρο σε κάμαρη δυο πήχες, ήρθανε οι ντελάληδες του πασά και μας είπανε πως μια χαρά χωράνε τ’ όνειρο και η ζωή μαζί, σ’ ένα τοστ και σε μια φέτα καρπούζι. Κι εμείς, τους πιστέψαμε κι απομείναμε να σφαλίζουμε τα μάθια μας, για να ονειρευτούμεΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
