Είχενε το χάζι ντου | του Αντώνη Κουκλινού Εστεκούλιζα στη μ-πόρτα να λιαστώ μνια ολια, μνιας και πρόβαλε ο ήλιος ωσάν τον κλέφτη, οπίσω από τ’ ανέφαλα. Περαστικός εκοντοστάθηκενε ο μπάρμπας να με καλημερίσει κι επχιάσαμε τη κουβέντα. -Καλημέρα ανίψο… ίντα μρε γίνεται πως τα πας. -Καλά τα λέμε μπάρμπα… εβγήκα όξω να λιαστώ σαν το χοχλιό χαχαχα! Ξανοίγει μεΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Εμποροραφείον Γεωργίου Τακάκη | της Άννας Τακάκη Τα μάτια της ψυχής μου εκεί πάνω ακόμη εστιάζουνε. Στη μεταλλική ταμπέλα πάνω από την είσοδο: «Εμποροραφείον Γεωργίου Τακάκη». Μεγάλωσα κι εκεί. Με τις καρούλες, τους πήχες, τα ψαλίδια, τα υφάσματα, τα έτοιμα ανδρικά ενδύματα. Με τον πατέρα να έχει μόνιμα το μέτρο κρεμασμένο στο λαιμό του, και με την καρφιτσοθήκη στο μπράτσοΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Οι ρυτίδες της ψυχής | της Ιφιγένειας Μανουρά Βρεθήκαμε προχθές το βράδυ μια παρέα και οι συζητήσεις μας στράφηκαν γύρω από το επίκαιρο θέμα των εκλογών. Πιο συγκεκριμένα, πώς ψηφίζει ο Έλληνας. Δηλαδή ότι η ψήφος, αρκετές φορές δίδεται όχι με βάση την ιδεολογία, αλλά σε συγγενείς, φίλους, γνωστούς και σε αυτούς που υπάρχει υποχρέωση. Θυμήθηκα λοιπόν ένα περιστατικό πουΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Μια επεισοδιακή φωτογράφηση… | του Αντώνη Κουκλινού Φουργιόζος εμπήκενε στο μαγαζί μου ο μπάρμπας, γύρω στα 70. Ήρθενε βγιαστικός να βγάλει φωτογραφίες… -Γεια σου Κουκλινέ, άναψε τα φώτα, να με φωτογραφήσεις και να με βγάλεις κοπελιάρη γροικάς; -Ίντα φωτογραφίες θες μπάρμπα; -Έληξε το δίπλωμά μου και δεν το πήρα χαμπάρι μρε φίλε και σα δε με στέσανε ποθές να μεΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Ο μικρός Ναυτίλος | του Φίλιππα Φιλίππου «Τα μαλλιά μου, που μια πέρα πριν ήταν μαύρα σαν τα φτερά του κόρακα, είχαν ασπρίσει…» Ε.Α.ΠΟΕ «Ο βυθός του Μαέλστρομ». Καλαμάρια, σουπιές, μοσχοχτάποδα, αργοναύτες, αστερίες, πολύποδες και άλλα είδη κεφαλόποδων – μία από τις έξι κλάσεις των μαλακίων – αποτελούσαν τα αποκτήματα της συλλογής του. Τα καμάκωνε με το ψαροντούφεκο και ταΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Τα ντολμαδόφυλλα και τα λοιπά γεγονότα | της Ιφιγένειας Μανουρά Τη μια εκείνη την άλλη εγώ, δεν μας βόλευε να πάμε για ντολμαδόφυλλα. Προχθές επιτέλους αποφασίσαμε εγώ με την αδελφή μου την Πανωραία να πάμε, να μαζώξουμε και να τα συντηρήσουμε, για να φτιάχνουμε ντολμαδάκια. Φτάνουμε στο αμπέλι της, αλλά ίντα ήτανε αυτό που αντικρίσαμε με την πρώτη ματιά!!! ΤόσουσάςΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Η γάτα | του Βασίλη Φυτσιλή Εκείνους τους τελευταίους μήνες του 1949, στα βουνά των Αγράφων βασίλευε παντού ερημιά και αγριότητα. Μετά την πτώση του Γράμμου, στα τέλη Αυγούστου, η κατάσταση για τους μαχητές του Δημοκρατικού Στρατού είχε γίνει απελπιστική. Οι δυνάμεις του Αρχηγείου της Νότιας Ελλάδας, αποδεκατισμένες και χωρίς καμιά σύνδεση με το Γενικό Αρχηγείο του ΔΣΕ, αντιμετώπιζαν τοΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Όλα του γάμου δύσκολα κι η νύφη αγαστρωμένη | της Άννας Τακάκη Γάμου χαρές είχανε στο σπίτι του Σπυρίδο και τση Θεοκλείας. Επαντρεύγανε τον Μιλτιάδη ντως, ένα γεροντοπαλίκαρο μέχρι οψές, απού η μια του μύριζε κι η άλλη του εβρώμιε. Τάξε, ιδιότροπος ήτονε και πολλά απαιτητικός με τσι γυναίκες, μα η μέλλουσα κερά ντου εκάτεχε να τονε βάλει στη «βράκαΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Η ασφυξία του Πλανήτη και η διάσειση | της Ιφιγένειας Μανουρά -Πώς ακριβώς χτυπήσατε και τι αισθάνεστε; -Χτύπησα γιατρέ στη ντουλάπα του σπιτιού μου και αισθάνομαι ζάλη και ναυτία. Με κοιτάζει με δυσπιστία και αφού στράφηκε στη νοσοκόμα τής λέει λίγο χαμηλόφωνα: -Βαρέθηκα να ακούω τις ίδιες δικαιολογίες. Και απευθυνόμενος προς εμένα: – Πρέπει να κάνετε καταγγελία. -Να κάνω καταγγελίαΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
