By:
On:
In: Κείμενα

Είχα βγει στο μπαλκόνι για να πάρω αέρα και να καπνίσω ένα τσιγάρο απόγευμα η ώρα 6 ακριβώς ο ήλιος σε λίγο θα αρχίσει να κρύβεται, κοιτάω κάτω στον δρόμο κάτι παιδιά που έχουν βγει και κάνουν ποδήλατο, ο απέναντι είναι στο μπαλκόνι κι αυτός και προσέχει τα παιδιά του από πάνω που τρέχουν λυσσασμένα στον δρόμο «τις μάσκες ναΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: ΓΡΑΠΤΟΣ ΛΟΓΟΣ, Λογοτεχνία, Νέες κυκλοφορίες

Ο Κώστας Αργυράκης στο Χαλασμένο Μπούσουλα προσπαθεί, με βάση και τη δική του 40ετή πείρα ως εργάτης της θάλασσας, να αποδώσει το σύνολο της ζωής των ναυτεργατών όπως την έζησε ο ίδιος. Οι δύσκολες βάρδιες, οι άσχημοι καιροί, η αγωνία για όσους άφησαν στη στεριά, η μοναξιά του ταξιδιού και οι θυσίες στο βωμό του κέρδους των εφοπλιστών για τηΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Νέες κυκλοφορίες, Ποίηση

Τα «Σατιρικά» του Γιώργη Καράτζη κυκλοφορούν και μας καλούν να αναστοχαστούμε αλλά και να χαρούμε κοντά στους πρωταγωνιστές τους, υπαρκτά πρόσωπα και καταστάσεις. Ο Γιώργης Καράτζης, έχει τυπώσει μέχρι σήμερα τέσσερις ποιητικές συλλογές, «Εμινέ» το 1988 και β’ έκδοση το 2000, «ΔιαΚρητικά» το 1998, «Διαδρομές» το 2006 και «Δίλογα» το 2015. Έχει γράψει εκατοντάδες μαντινάδες που τις τραγούδησαν και τιςΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Αφιερώματα, Ποίηση

Ο ποιητής των «συρμάτων», Φώτης Αγγουλές Ποιον περιμένετε ναρθεί; Ποιον καρτερείτε να σας σώσει; Εσείς οι ίδιοι με τα χέρια σας με το μυαλό σας, με την πράξη, αν δεν αλλάξετε τη μοίρα σας, ποτέ της δεν θ’ αλλάξει. [Αλλάξτε τη μοίρα σας – Φώτης Αγγουλές] Μην καρτεράτε να λυγίσωμε μήτε για μια στιγμή, μηδ’ όσο στην κακοκαιριά λυγάει τοΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Κείμενα

Ετοιμαστήκαμε στην μεγάλη κοιλάδα να πάμε όπου το μεγάλο ναι και το μεγάλο όχι θα αντικρίζαμε. Έξω, ένα μεγάλο ίσως περιφερόταν σαν σύννεφο πάνω από την πόλη σαν βροχή που έχει ξεχάσει να πέσει. Πήραμε τα λιγοστά υπάρχοντα μας για να πάμε στην μεγάλη πόλη της Γνώσης όπου εκεί κάθε “ίσως” μικρό ή μεγάλο δεν υπάρχει και καμία αμφιβολία δεΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: ΓΡΑΠΤΟΣ ΛΟΓΟΣ, Παραμύθι, Συνεργασίες

Κάποτε, σε ένα μακρινό δάσος, τόσο μακρινό και μεγάλο που υπήρχαν λουλούδια και ζώα που δεν τα γνώριζαν οι άνθρωποι, και τα ζώα που κατοικούσαν εκεί δεν το είχαν εξερευνήσει όλο. Αυτό που ξεχώριζε στο δάσος ήταν ένας Λαγός ο οποίος δεν μπορούσε να τρέχει γρήγορα. Παράξενο δεν είναι; Κι όμως αυτός ο Λαγός δεν μπορούσε να τρέξει τόσο γρήγοραΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Ποίηση

Το φάντασμα Είναι μεσάνυχτα κι εσύ σκυφτός, μ’ ένα χαρτί κι ένα μολύβι, περιμένεις. Στη γωνιά καίει το τζάκι, χορεύουν οι φλόγες, χορεύουν στον τοίχο οι σκιές. Το σπίτι παλιό, σκοτεινό, περιμένει κι αυτό το φάντασμα που θάρθει. Μα εσύ επιμένεις. Η ματιά σου απλώνεται στο χαρτί, στο τραπέζι, στο τζάκι, στον τοίχο. Οι φλόγες χορεύουν, οι σκιές χορεύουν. ΥπόσχεσηΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Ποίηση

Κανένας δεν αφήνει την πατρίδα του, εκτός αν πατρίδα είναι το στόμα ενός καρχαρία τρέχεις προς τα σύνορα μόνο όταν βλέπεις ολόκληρη την πόλη να τρέχει κι εκείνη οι γείτονές σου τρέχουν πιο γρήγορα από σένα με την ανάσα ματωμένη στο λαιμό τους το αγόρι που ήταν συμμαθητής σου που σε φιλούσε μεθυστικά πίσω από το παλιό εργοστάσιο τσίγκου κρατάΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Διήγημα, Πεζογραφία

Βαδίζω τη λεωφόρο μονάχος. Ασφυκτιώ! Ψάχνω αέρα, ν’ ανασάνω λεύτερα, μα διάβασα πως τον πουλάνε στις αγορές και τα παζάρια. Αναζητώ το χάϊδεμα απ’ το δροσερό βοριαδάκι μα ‘ναι λέει σήμερα ακριβό κι εγώ έχω μείνει ρέστος από καιρό. Σουρουπώνει μα απαγορεύεται αυστηρά η κίνησης. Η κίνησης και προπαντός η διαμαρτυρία! Τα κεφάλια μέσα! Ακούτε; Σιωπή! Κι είναι ετούτη ηΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…