By:
On:
In: Παραμύθι

Στέλλας Πιθαρούλιου «Λαϊκά Παραμύθια της Κρήτης» Οι εκδόσεις «Εν Πλω» (Κολοκοτρώνη 49, 105 60 Αθήνα, Τηλ.: 2103226343, https://www.enploeditions.gr/) παρουσίασαν στη σειρά Λαϊκά Παραμύθια, τη συλλογή της Στέλλας Πιθαρούλιου «Λαϊκά Παραμύθια της Κρήτης» ISBN: 978-960-87482-9-1. Η έκδοση αυτή περιλαμβάνει κείμενα της φιλολόγου Στέλλας Πιθαρούλιου είναι μια ανθολόγηση Κρητικών παραμυθιών, όπως η ίδια τα άκουσε χωρίς να παρεμβαίνει σε γλωσσική επεξεργασία καιΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Κείμενα

Το άδικο…, του Αντώνη Κουκλινού Νοικοκερά και μερακλίνα η Ζουμπουλιά! Το στεροβύζι από τσι τέσσερεις τσούπρες του, του μπάρμπα Μηνά, του μακαρίτη. Όσο ήζενε η μάνα τζη, δεν ήκανε άλλο μ-πράμα μόνο να τσ’ αρμηνεύγει: «…το πλεχτό, το αργαστήρι και το μαγεργιό!». Οι τρείς αδερφάδες τση εξενοπαντρευτήκανε ογλήγορα κι επόμεινε η Ζουμπουλιά να γεροντοκομίσει τσοι γονέους τση, ’σαμε που φύγανεΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Κείμενα

Η στερνή επιθυμία της θείας Ειρήνης, της Ιφιγένειας Μανουρά «Πληγή που ανοίγει ο χωρισμός δε ντηνε κλειούνε οι χρόνοι, γιατί πατούν οι θύμησες απάνω και ματώνει.» Γιώργης Σταυρακάκης, Μιχαλόμπας. – Ε θεία πε μου δα, το θείο τονέ γάπας και τόνε πήρες; – Ιιι παιδί μου, ίντα λες δα κειά, ντα εγαπούσαμε εμείς ετοτεσάς; – Γιάιντα θεία δε εγαπούσετε, δενΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Διήγημα

Κρίση… στον κύβο! Διήγημα της Βαγγελιώς Καρακατσάνη Το απομεσήμερο, ο Κωστής κατέβαινε το σοκάκι δακρυσμένος αλλά τα γυαλιά ηλίου που φορούσε έκρυβαν τα μάτια του απ’ τους περαστικούς. Δεν ήταν ούτε η πρώτη φορά, ούτε επρόκειτο να ήταν η τελευταία που τα έβαζε με τη Ρηνιώ. Κι αυτή η επιμονή της να του ρίχνει το φταίξιμο για την ανεργία πουΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Ποίηση

Αγάπη, του Δήμου Σθένη Αγάπη Σ’ άκουσα Ερωτόκριτε Τη νύχτα που τραγούδαγες στο αστέρι Και άνοιγαν οι ουρανοί ν’ ακούσουν το τραγούδι Διάλεγα απ’ τις νότες σου Εκείνες που αντηχούσαν στα μελτέμια κι έτρεχαν να κρυφτούν στα φυλλοκάρδια των ερωτευμένων Που χαίρονταν καθώς μπουμπούκιαζαν τα δέντρα Και στόμωναν τις λόγχες του θανάτου. Σ’ άκουγα Ερωτόκριτε Καθώς μεγάλωναν τα μέλη μουΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: O τόπος μας, Κείμενα, Παράδοση

Μετοχάρικη αποσπερίδα, του Εμμανουήλ Συμιανάκη Απής εποσάζανε τα οζά ντως κι εκατεβάζανε το τσικάλι από τη μ-παρασθιά, επιάνανε τη γειτονιά οι μετοχάριδες στου Ζβούρο, μόλις εβράδιαζε. Καθανείς επήγαινε, όπού ’χε-νε πλιά πολύ θάρρος, γ-ή ήτονε δικολογιά ν-του. Ντα κοντό τηλέφωνο τσοι παίρνανε πλιά μπρος, για νά ‘χουνε τ’ αμέντε ντως; Από το πανωπόρτι εβάνανε μέσα τη γ-κεφαλή ν-τως και χωρίςΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Ποίηση

Ένα μύθο θα σας πω…, του Δήμου Σθένη Δεν πέρασα από τις Συμπληγάδες σήμερα. Θες ο καιρός, θες η διάθεση, θες η τυχαία μέρα θες που δεν ήτανε ανοιχτές και χώρο δεν είχε το «περίεργον» για να ’βγει; Προτίμησα το ακραίο μονοπάτι που στη σπηλιά της γέννησης του στίχου μ’ οδηγούσε μ’ ακμαίο λόγο και περήφανο χωρίς μεμψιμοιρίες και μεΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Ποίηση

Πλην Λακεδαιμονίων πάλι…, του Δήμου Σθένη Πλην Λακεδαιμονίων πάλι θα βγουν να πούνε οι σφουγκοκωλάριοι και οι κόλακες των βασιλέων μήπως και αποσπάσουν κάποιο από τα ράκη που σκορπίζονται στους δρόμους απ’ την ευχέρεια του ισχυρού αφέντη. μήπως και τ’ όνομά τους διασωθεί δίπλα στις όποιες δόξες τις εφήμερες μήπως και παιανίσουν στων αυθορμήτων τις πλατείες που ευθέως βγαίνουνε ολόισιαΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: O τόπος μας, Κείμενα, Παράδοση

Βαρά-βαρά Λασθιώτικα, του Εμμανουήλ Συμιανάκη Βαρά-βαρά Λασθιώτικα – Πολλά τα έτη σου, θειά Φταλία. – Πολλά και τα δικά σου, ντελικανή. Μα ποιος είναι ο αφέντης σου, γιατί δε γρωνίζω κακονίζικο; – Γιάιντα, μπρε θειά, ασκορδαπσούς έχεις στα μάθια και δε φέγγεις ντίπι; – Ντα γατέω, καημέχαρο! Επήα στη Σμυρνάκαινα να με σάσει, μπαντιμός ήμουνε γραντισμένη, αλλά ήχασα τα ζάλα.ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…