By:
On:
In: Παραμύθι

Ο δράκος που καταβρόχθιζε τα τερατάκια | της Άννας Τακάκη Μια φορά κι έναν καιρό, κάπου πολύ μακριά υπήρχε μια μικρή και παράξενη χώρα. Οι άνθρωποι που ζούσαν σ’ αυτή τη χώρα ήταν λίγοι. Ζούσαν όμως εκεί πολλά τερατάκια που ξεφύτρωναν από παντού. Από το χώμα, από τα δέντρα, από τα βουνά. Πηδούσαν ακόμη και μέσα από τη θάλασσα, απόΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Ποίηση

Αναθεώρηση | του Γιώργου Μπίμη Το ότι υπάρχουμε και ζούμε, έχει μια καίρια σημασία κι οφείλουμε να διαβιούμε, με ανθρωπιά κι ευαισθησία… Τι ’ναι ο χρόνος μες στο χώρο; γιατί ’μαι αυτός που είμαι τώρα; Κι αυτό το φως το κερδοφόρο, γιατί να σβήνει μες στη μπόρα; Πού ξεκινά και πού τελειώνει, τούτο το αλλόκοτο ταξίδι; Ποιο λάγνο πάθος μαςΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Νέες κυκλοφορίες

«Μνήμες πατρίδων» το βιβλίο της Ελένης Ψαραδάκη Κυκλοφόρησε το βιβλίο – μελέτη της Ελένης Ψαραδάκη «Μνήμες πατρίδων – όψεις ταυτότητας στους Τουρκοκρητικούς του Bodrum» από τις εκδόσεις Ραδάμανθυς. Διαβάζουμε στο οπισθόφυλλο του βιβλίου: «Οι μνήμες έχουν τη δική τους ζωή, το δικό τους χώρο και χρόνο, τις δικές τους αισθήσεις. Όταν μάλιστα πρόκειται για «μνήμες πατρίδων», για μνήμες τόπων μακρινώνΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Κείμενα

Κοσμοναύτης του απείρου! | του Παναγιώτη Ξηρουχάκη (Με αφορμή τα γεγονότα στη Βραζιλία) Το El Eternauta είναι ένα από τα επιδραστικότερα κόμικς στην ιστορία της επιστημονικής φαντασίας. Δημιουργήθηκε από το συγγραφέα Héctor Germán Oesterheld και το σχεδιαστή Francisco Solano López. Εκδόθηκε το 1950. Η υπόθεση έχει να κάνει με μία εξωγήινη εισβολή, όμως ξεφεύγει από τα χολιγουντιανά στεγανά και ταΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Κείμενα

To χούι τση γριας… | του Αντώνη Κουκλινού Μια ιστορία που δε ξεχνώ…! Είναι αληθινό περιστατικό πριν από πολλά χρόνια. Δεν θα πω ονόματα και χωργιό για ευνόητους λόγους. Η μάνα μου ήτονε αρωσταρά στο Βενιτζέλειο και έφυγα να πάω επίσκεψη, να τη νε ιδώ ίντα κάνει. Η κατάστασή τζη βελτιωμένη, θα έπαιρνε εξιτήριο την επαύριο. Εβγήκα όξω στο διάδρομο,ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Διήγημα

Οργή Θεού! | του Δημοσθένη Βουτυρά Όταν επέστρεψα σπίτι μου, ακόμα μου φαινότανε να βλέπω τη σφαγή των αρνιών. Άλλα απ’ αυτά να ’ναι γδαρμένα και κρεμασμένα, άλλα πάλι να σπαρταρούν στις βαμμένες από αίμα πλάκες, κι άλλα ριχμένα κάτω απ’ τον άνθρωπο με τα ματωμένα χέρια, δίχως καμιά φωνή να δέχονται το κοφτερό λεπίδι… Είχα και το φίλο μουΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Τα μεζεδάκια του Νικοκύρη

Μεζεδάκια μετά την κηδεία | του Νίκου Σαραντάκου Μετά την κηδεία βέβαια προσφέρουν κόλλυβα, καφέ και κονιάκ, ίσως αργότερα ψαρόσουπα στους τεθλιμμένους συγγενείς και στους προσκαλεσμένους. Αλλά εμείς, πολλές μέρες πια μετά την κηδεία του Τέως, μόνο μεζεδάκια μπορούμε να προσφέρουμε -σε όλους όμως, όχι μόνο στους λίγους. Βέβαια, μεζεδάκια σχετικά με τον θάνατο του Τέως σερβίραμε και στο αντίστοιχοΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Κείμενα

Ποιοί είναι οι απατεώνες; | του Μιχάλη Στρατάκη Θα ’ταν δεν θα ’ταν δεκαπέντε χρονών. Από μακριά έκανε «μπαμ» η τσιγγάνικη καταγωγή του. Πέρα από το μαυριδερό χρώμα του είχε πάνω του όλες τις σφραγίδες των εταιριών κατασκευής προϊόντων «μαϊμούδων». Μπλουζάκι, παντελόνι, παπούτσια, όλα «επώνυμα». Το μόνο αυθεντικό στοιχείο τους ήταν το ότι εκτός από τις στάμπες είχαν πάνω τουςΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Ιστορίες με ουρά

Η ιστορία μιας σκυλίτσας, που την έλεγαν Ρωξάνη | του Γεωργίου Χουστουλάκη Ήταν ένα αξιαγάπητο σκυλί, από αυτά που περνάς και γυρνάνε ανάσκελα για να τα χαϊδέψεις στην κοιλιά! Ήταν μια ιδιαίτερα ήρεμη σκυλίτσα, φυσικά στειρωμένη, με τα εμβόλια της όλα, ήταν δηλωμένη στο Δήμο, είχε επίσης και το σχετικό τσιπάκι! Μια πραγματική κυρία που αν και πέρασε τόσα, άντεξεΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…