Στάχτες | του Γιώργου Ηρακλέους Παίζουνε δυνατά τα σύννεφα πιάνο, ο ουρανός κοκκινόμαυρος, οι μέρες περνούν, η φωτιά επιμένει, ύστερα έρχεται η στάχτη… Πίσω απ’ το σπασμένο τζάμι ένας γέροντας κοιτάζει τις φλόγες, προσεύχεται για βροχή! Το δωμάτιο φτωχό και μικρό, ένα κρεβάτι από μέταλλο, στα σεντόνια σχήματα από γυμνά, καμένα δέντρα. Στον τοίχο τρία ράφια, στο πρώτο ψηλά εικόνεςΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Η φωτιά | του Τάκη Βαρελά Τι θαρρείς πως έχει σχέδιο η φωτιά; Με σχέδιο ανάβουν μόνο τα φιτίλια της φωτιάς και έργο της φωτιάς, είναι εκείνων, που εμπορεύονται τη γη, στη, μορφή και το περιεχόμενο της. Γίνεται προϊόν!!! Έχει τιμή και αξία! Έτσι γίνεται εμπόρευμα, το έργο της φωτιάς. Στα αποκαΐδια της, θα οριστεί η νέα τιμή. Θα τρέξουνΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Αθιβολές | του Κώστα Μιχαήλ Μαρή Ε, τον μ-παντέρμο τον γ-καιρό, πως γίνεται αδερφός μου και σμίγει αθρώπους και θεούς, πάνω και κάτω κόσμου… Στο φίλο, ο φίλος θα στραφεί, που δε χαλά χατίρι, να πιούνε πίκρες και χαρές, στο ίδιο το ποτήρι… Παλιών γ-καιρών αθιβολές, μονιάζει η μοίρα, ανάδια σε μιας Ροδιάς τον ασκιανό και μέσα στα Λιβάδια… ΈΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Ούτε η πρώτη στο Παρίσι ούτε η τελευταία στον κόσμο. Μικρές ιστορίες γυναικών. Καλλιστώ | της Ζωής Δικταίου Άνοιξε τη μικρή πάνινη τσάντα, έβγαλε προσεχτικά το ασημένιο καθρεφτάκι, ακριβό ενθύμιο, βυθίζοντάς το στο νερό, – τέχνη μαντική – είδε διαφορετικό το πρόσωπό της, εκείνη τη μέρα το ρολόι της έδειχνε 21 Ιουνίου, κρύβοντας δάκρυα και συγκίνηση από τους περαστικούς, μεΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Οι άνθρωποι φεύγουν | της Άννας Τακάκη Οι άνθρωποι φεύγουν, γιατί η ζωή τους έχει γεμίσει από ωραιότητα. Μην τους κλαίτε που φεύγουν! Κι ας έχουν πονέσει πριν το ταξίδι κι ας έχουν τυραννιστεί στη ζωή. Μην τους κλαίτε που φεύγουν! Φεύγουν γεμάτοι με ωραία πράγματα. Πλημμυρισμένοι με πολλά συναισθήματα. Ακόμη κι αν η αγωνία τους να κρατηθούν στη ζωήΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Με επιτυχία η εκδήλωση παρουσίασης του νέου βιβλίου της Άννας Τακάκη – Μαρκάκη «Αροδαμοί κι αγκαραθιές» Με μεγάλη επιτυχία πραγματοποιήθηκε το βράδυ της Πέμπτης 20 Ιούλη 2023 η εκδήλωση παρουσίασης του νέου βιβλίου της Άννας Τακάκη – Μαρκάκη «Αροδαμοί κι αγκαραθιές». Η εκδήλωση έγινε στην πιο δροσερή γωνιά της Σητείας, στον Δημοτικό Κήπο Σητείας στις 20:30 το απόγευμα. Ο ΔημοτικόςΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Ο άστεγος | του Θεοχάρη Παπαδόπουλου Απόψε κάνει πολύ κρύο και η κουβέρτα είναι τρύπια από καιρό, νοτισμένο το πεζοδρόμιο κι εκείνος νύσταξε. Έχει νυχτώσει για καλά ώρα να πάει σπίτι μα ποιο σπίτι; Το έχασε σε μια παρτίδα πόκερ με την τράπεζα. Κι η τράπεζα της γειτονιάς η φίλη του τράπεζα αίματος κατάντησε με τόσο που του ήπιε. ΤώραΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Ποιήματα (Ι) | του Αντώνη Κουκλινού Η κάψα του Καλοκαιργιού Κάψα π’ ο ήλιος σήμερο, τη πέτρα θα τη λιώσει, κάτσετε μέσα χωργιανοί, όξω κιανείς μη δώσει. Νερό να πίνετε κρυγιό, λίγο φαί στο πχιάτο, τη κεφαλή να βάνετε, στη βρύση αποκάτω. Να τρώτε φρούτα μπόλικα, η μέρα να περάσει, γιατί στη κάψα σήμερο κι ο τζίτζικας θα σκάσει. ΗΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Καψωμένα μεζεδάκια | του Νίκου Σαραντάκου Καψωμένα βέβαια επειδή έχουμε καύσωνα («κάψουνα» τον  λέει η γειτόνισσα ενός φίλου) και όχι προς τιμήν του καθηγητή Ερατοσθένη Καψωμένου, που έχει κάνει γερές  φιλολογικές εργασίες (υπήρξε και ο Στυλιανός Κ., πατέρας του μάλλον, κλασικός φιλόλογος και καθηγητής στο ΑΠΘ). Καψωμένα και χωρίς προοπτική να χαμηλώσει η θερμοκρασία -και ταυτόχρονα καψαλισμένα, αφού καίγεται  κάθεΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…