Η πρώτη Αγάπη | της Ιφιγένειας Μανουρά Ήτανε κάποτε ένα δεκατετράχρονο κορίτσι που είχε έρθει στην μεγάλη πολιτεία από το χωριό της, λίγα χρόνια πριν. Ένα άβγαλτο και αθώο παιδί γεμάτο με φόβους, ανησυχίες αλλά και όνειρα για το μέλλον του. Εκείνος ήρθε στη ζωή της έτσι απρόβλεπτα, αλλά πολύ νωρίς για να μπορεί να το αντέξει η μικρή ζωούλαΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Το γράμμα… | του Αντώνη Κουκλινού Εποχή του 70… Δύσκολη ζωή και πείνα… Μνια φαρφουλιά αθρώποι ήτονε πομεινάρικοι στο κάθε χωργιό… Οι αποδέλοιποι εγενίκανε χασόφτερα. Επχιάσανε τσοι φάμπρικες στσοι Γερμανίες και τα Βέλγια. Κοπέλια ξεσκολισμένα του δημοτικού, αντί να πάνε να ξεστραβωθούνε στα γράμματα, εφύγανε μούτσοι, στα καράβγια. Μνια σκαπεθιά γης ήτονε του κάθα νους το χάκι, ήντα να σουΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Βομβαρδισμένα μεζεδάκια | του Νίκου Σαραντάκου Βομβαρδισμένα, όπως το νοσοκομείο, που δεν ξέρουμε αν τελικά χτυπήθηκε το ίδιο το κτίριο ή απλώς το πάρκιν του, και, το κυριότερο, δεν ξέρουμε ποιος το χτύπησε, και μάλλον ποτέ δεν θα μάθουμε. Βομβαρδισμένα επίσης όπως η πανάρχαιη εκκλησία του Αγίου Πορφυρίου στη Γάζα, ή ίσως όχι η ίδια η εκκλησία  αλλά ένα παραδίπλαΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Η κλιμάκωση του 3ου Παγκόσμιου Πολέμου | του Παναγιώτη Ξηρουχάκη «Αυτοί που κάνουν σωστά πόλεμο δεν πρέπει να ακολουθούν τις καταστάσεις αλλά να είναι μπροστά από τις καταστάσεις» Δημοσθένης Σε άρθρο του 2014 είχαμε αναφερθεί στον 3ο Παγκόσμιο Πόλεμο σαν την τρέχουσα γεωπολιτική πραγματικότητα της εποχής. Τότε πολλοί γέλασαν με τον τίτλο του άρθρου. Δε γελάνε πια. Άλλωστε από τηνΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Το γεωπολιτικό πλαίσιο της σύγκρουσης Χαμάς-Ισραήλ | του Γιάννη Χατζηχρήστου Αν θέλει κάποιος/α να βγάλει κάποια συμπεράσματα στο γιατί έπρεπε να επιτεθεί τώρα η Χαμάς στο Ισραήλ, θα πρέπει να πάρει υπόψη του και τα ακόλουθα γεωπολιτικά νέα δεδομένα: ● Η «παγκοσμιοποίηση» όπως την ξέραμε, έχει λάβει τέλος από το 2021 στην σύνοδο των G7 στην Κορνουάλη. Μαζί της έλαβεΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Το τραγούδι της σειρήνας | της Μαρίας Σταυρίδου Είναι το τραγούδι της Σειρήνας που ακούγεται ξανά… Σπάει τη σιωπή, σπάει και τα δεσμά Μια άγνωστη, χωρίς οδηγίες, ελευθερία ξεκινάει να μου χαϊδεύει τα μαλλιά, να μου ψιθυρίζει με συμπόνια «Όλα θα πάνε καλά». Ανοίγω τα μάτια από λήθαργο κατάντια και παλεύω να καταλάβω που πήγαν όλοι… Έρημοι δρόμοι γύρω μουΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Ιστορική παρουσία Εβραίων και Παλαιστινίων στην Παλαιστίνη | του Γιώργου Αλεξάτου Δεν είναι βέβαια η πρώτη φορά, αλλά η ημιμάθεια και η άγνοια που περνιέται για προσόν, δίνουν τα ρέστα τους αυτές τις μέρες με αφορμή τα όσα συμβαίνουν στην Παλαιστίνη. Έτσι, μαθαίνουμε ότι εκεί ζουν επί χιλιάδες χρόνια δυο λαοί, που έχουν δικαίωμα στον ίδιο τόπο. Άλλοι γράφουν ότιΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

10 μικρά ποιήματα | του Γιώργου Ηρακλέους 1. Τα όνειρά μου Τα όνειρά μου, όταν βγουν αληθινά, κάθε φορά σαν το τριαντάφυλλο τα μαδάει το χέρι της μοίρας… 2. Σύγχρονοι έρωτες Οι ερωτευμένοι δε φιλιούνται πια, περπατούν σαν υπνοβάτες και χαραμίζουν το σεντόνι τους σε έρωτες της μιας νύχτας, ή εβδομάδας το πολύ… 3. Μοναξιά Στην άδεια κάμαρα έκλεισες τηΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Κέρκυρα, σμίλη της ψυχής, φως στη βροχή | της Ζωής Δικταίου Βροχή, στο φανοστάτη της παλιάς πόλης, εκείνης που άνοιγε την αγκαλιά της να με υποδεχτεί, τότε δεκαετία του ογδόντα.Και να που ένας μύθος, γιατί η βροχή έγινε ο μύθος μου, έρχεται τελικά κάθε φορά με συνέπεια, να σημαδέψει το πέρασμα της ζωής, προσδίδοντας την έννοια του ιδεατού, του επίγειουΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…