Το τραγούδι της σειρήνας | της Μαρίας Σταυρίδου
Είναι το τραγούδι της Σειρήνας
που ακούγεται ξανά…
Σπάει τη σιωπή, σπάει και τα δεσμά
Μια άγνωστη, χωρίς οδηγίες, ελευθερία
ξεκινάει να μου χαϊδεύει τα μαλλιά,
να μου ψιθυρίζει με συμπόνια «Όλα θα πάνε καλά».
Ανοίγω τα μάτια από λήθαργο κατάντια
και παλεύω να καταλάβω που πήγαν όλοι…
Έρημοι δρόμοι γύρω μου και εγώ ξυπόλητη
σε μια πυρωμένη αφιλόξενη άσφαλτο, που πρέπει να διαβώ.
Έτσι πρέπει… λέει το τραγούδι
Έτσι σου πρέπει… σιγοτραγουδάνε κι οι άθλιοι διαβάτες,
που με περιτριγυρνάνε.
Είναι το τραγούδι της Σειρήνας
που απόψε άλλαξε σκοπό
που θέλει να θυσιάσω τα «έχω ανάγκη» και «αγαπώ»
να συμμορφωθώ,
να συμπληρώσω την αίτηση υποταγής,
να πληρώσω αίμα στον αναγκαίο φόρο σιωπής.
Πρέπει να υποταχτώ
για να με καλέσουνε στον χορό,
για να βρω ταίρι ζηλευτό
από την ταμπέλα, αν έχει προίκα θα την παντρευτώ.
Είναι το τραγούδι της Σειρήνας
που κάποια Δαιμόνια ονόμασαν «ζωή»
που της έκλεψαν το φιλότιμο
και της ξεγύμνωσαν την ψυχή.
Εγώ πάντα μια ορφανή, που δεν ξέρει μουσική
που δεν θα τραγουδήσει ποτέ αυτόν τον σκοπό,
το τραγούδι της Σειρήνας – ζωής, που άρχισα να μισώ…
Μαρία Σταυρίδου
[Η εικόνα που συνοδεύει το ποίημα είναι το ψηφιακό κολάζ «οι σειρήνες της ψυχής» που δημιούργησε ο εικονογράφος Αλκέτας Λεοννάτος, 2023]
Μαρία Σταυρίδου
Η Μαρία Σταυρίδου γεννήθηκε, σπούδασε και εργάστηκε στη Θεσσαλονίκη, ενώ από πολύ μικρή ηλικία, ασχολήθηκε με την καταγραφή των σκέψεων της στο χαρτί. Εργάσθηκε με επιτυχία σαν στέλεχος επιχειρήσεων στον ιδιωτικό τομέα. Σήμερα ασχολείται με τη συγγραφή βιβλίων (μυθιστορήματα – ποιητικές συλλογές – παραμύθια για «μεγάλα» και μικρά παιδιά). Μάχιμη αρθρογράφος και μέλος σε δεκάδες Λογοτεχνικές Ομάδες στο διαδίκτυο. Άρθρα και ποιήματα της έχουν αναρτηθεί σε διαδικτυακά Περιοδικά, Λογοτεχνικά ανθολόγια ποίησης και Ημερολόγια. Ασχολείται ακόμη με τον σχεδιασμό κοσμημάτων.
To 2022 εκδίδει το πρώτο της μυθιστόρημα «Σάρκα και ψυχή» 668 σελ. (ISBN:978-618-00-3440-0) και συνεχίζει με τα:«Θολά είδωλα» και την πρώτη ποιητική της συλλογή «ΦΟΡΜΙΓΓΑ».
Η Μαρία γράφει με την οπτική και αθωότητα έφηβης, με την ικανότητα να πηγαινοέρχεται από την ουτοπία στον ρεαλισμό με μεγάλη ευκολία και δίνει στον αναγνώστη την ευκαιρία να νιώσει συναισθήματα που τα έχει ξεχάσει.
