By:
On:
In: Κείμενα

Τα παντρολογήματα | του Αντώνη Κουκλινού Το ξωμονάστηρο του Άι Νικόλα απάνω στη (γ)κεφάλα επισκέφτηκε να προσκυνήσει στη Χάρη ντου και να προσευχηθεί. Προστάτης του για μνια ζωή…! Όργωνε τσοι θάλασσες του πλανήτη από λιμάνι σε λιμάνι, για χρόνια ναύτης στα φορτηγά και τα γκαζάδικα. Δε θυμάται αν επόμεινε ποθές τόπος, απού να μη (ν)έχει ταξιδέψει. Η ζωή του ναυτικούΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Τα μεζεδάκια του Νικοκύρη

Τα τελευταία μεζεδάκια του 2023 | του Νίκου Σαραντάκου Είναι από τις φορές που δεν δυσκολεύομαι να βρω τίτλο για το καθιερωμένο σαββατιάτικο πολυσυλλεκτικό μας άρθρο, που αυτή τη φορά δημοσιεύεται προπαραμονή της πρωτοχρονιάς του 2024. Τελειώνει ο χρόνος, αλλά σήμερα το απόγευμα τελειώνει και η ψηφοφορία για τη Λέξη της χρονιάς 2023. Όσοι λοιπόν το έχετε αμελήσει ή όσοιΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Αφιερώματα, Ποίηση

Πρωτοχρονιάτικο (Μποναμάς) | του Κώστα Βάρναλη Έγραψε ο Μενέλαος Λουντέμης στο έργο του «Ο Κονταρομάχος» για τον Κώστα Βάρναλη: «Ἢ ποίηση τοῦ Βάρναλη δὲ μύριζε ποτὲ γάλα. Μύριζε ἀπὸ τὴν ἀρχὴ μπαροῦτι· κατέβηκε δηλαδὴ στὸ στίβο χωρὶς πάρα πολλὰ γυμνάσματα καὶ δοκιμὲς καὶ περιπλανήσεις στοὺς λειμῶνες τῶν ἀσφόδελων. Μ᾿ ἄλλα λόγια, χωρὶς αὐτὲς τὶς πεισιθάνατες κραυγὲς ποὺ ἔβγαζαν ὅλοι οἱΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Μεγεθυντικός φακός

Λίθοι τε καὶ πλίνθοι καὶ ξύλα καὶ κέραμος ἀτάκτως μὲν ἐρριμμένα… | του Γιάννη Χατζηχρήστου 15/12/23 Συμβολαιακή δημοσιογραφία Η δημοσιογραφία πρέπει να πέθανε την εποχή που οι λειτουργοί της έπαψαν να ψάχνουν για το «τι έγινε» (και μερικοί, οι πιο ικανοί, και το «γιατί έγινε» με επαρκή τεκμηρίωση) και να πληρώνονται μόνο γι αυτό. Πέθανε από τότε που άρχισαν ναΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Αφιερώματα, Λογοτεχνία

Η θειάκω η Τάτα (δεύτερο μέρος) | της Χαρούλας Βερίγου – Μπάντιου [Συνέχεια από το προηγούμενο] Όλη νύχτα αλάρωτη, δεν είχε κλείσει μάτι η καψερή. Τη μια στιγμή της φαίνονταν η τσέργα βαριά, νόμιζε καίγονταν ως τα μηλίγγια, την άλλη φτενή την τίναζε οριό σύγκορμη κι έριχνε και τη βελέντζα με τον πυκνό φλόκο από πάνω για να ζεσταθεί. ΆλληΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Αφιερώματα, Κείμενα

Η θειάκω η Τάτα (πρώτο μέρος) | της Χαρούλας Βερίγου – Μπάντιου Η θειάκω η Τάτα η καμαροφρύδα, που παράγγελνε να μην κακολογούν και να μην κρίνουν κανένα, που ορμήνευε πως περισσότερο ψωμί τρώγεται με το μέλι παρά με το ξίδι κι όταν έσμιγε με τα κούτσικα έλεγε κι έλεγε και δεν έβαζε γλώσσα μέσα της κι ανέβαινε η χαράΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Θεραπεία και τέχνη

Εφαρμογές κι ενδείξεις – θεραπεία μέσω της ποίησης σε ομάδες | του Χρήστου Δημούλα [Συνέχεια από το προηγούμενο άρθρο] Μελετώντας άρθρα, επιστημονικές ομιλίες, συζητήσεις με πολλούς ψυχικά ευάλωτους ανθρώπους, αποτελέσματα συνεδριών μου με αρκετούς άλλους, η εκτίμηση μου είναι πως προοδεύει ανά τον κόσμο η θετική αποτελεσματικότητα της επιστημονικά συστηματοποιημένης χρήσης της Ποίησης στη ψυχοθεραπεία. Υπήρχε πάντα αποδεδειγμένη παρουσία τηςΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Ποίηση

Γυάλινο τραγούδι | του Γιώργου Ηρακλέους Ας με πάρει ο χρόνος, ας με πάρει ο άνεμος, απ’ την ζωή μου πέρασαν αμέτρητοι αιώνες κρατώντας κλώνους ροδιάς τριαντάφυλλα, εικόνες αγίων, φύλλα ελιάς και μοναστήρια ως την άκρη του ουρανού με σκαλοπάτια ψηλά ως τα σύννεφα! Ας με πάρει ο βοριάς και η καταιγίδα, από τα μάτια μου πέρασαν χιλιάδες εποχές καιΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

By:
On:
In: Αφιερώματα, Λογοτεχνία

Ο Άγιος Βασίλης που κλαίει | του Ασημάκη Γιαλαμά ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ δούλευε γκαρσόνι σ’ ένα υπαίθριο εξοχικό κέντρο. Κι όταν χειμώνιασε κι έκλεισε το κέντρο, έψαξε να βρει αλλού δουλιά. Τα χρόνια ήταν δύσκολα και δεν μπόρεσε να βρει, παρά μια κουτσοδουλιά έκτακτου γκαρσονιού σ’ ένα γαλατάδικο. Αλλά κι εκεί τον χτύπησε η ατυχία. Το κτίριο, όπου στεγαζόταν το γαλατάδικο,ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…