Η πολυβραβευμένη ταινία «Ζ» του Κώστα Γραβά στη Λέσχη Κινηματογράφου Αγίου Νικολάου την 12.07.2022 Με το εξαιρετικό πολιτικό θρίλερ «Ζ» ξεκινούν οι εβδομαδιαίες προβολές επιλεγμένων ταινιών που διοργανώνει κάθε καλοκαίρι η Λέσχη Κινηματογράφου Αγίου Νικολάου σε συνεργασία με τον Πολιτιστικό Αθλητικό Οργανισμό Δήμου Αγίου Νικολάου – Π.Α.Ο.Δ.Α.Ν. Την Τρίτη 12 Ιούλη στις 21:30, στον δημοτικό, θερινό κινηματογράφο «Χριστίνα», και είσοδοΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Τότε που δραπέτεψε η Ειρήνη | του Τάκη Βαρελά Και εκεί που έλεγα, πως πολύ ψηλά πέταξε η ζωή, έψαχνα να βρώ σε πιο σύννεφο κρύβονται οι άνθρωποι. Χάθηκαν είπα! Μάλλον πετάνε, πιο ψηλά από τα σύννεφα! Χαμήλωσα τα μάτια. Έσκυψα το κεφάλι μου στη γη και είδα σκιές να με κυκλώνουν, σχήματα και μορφές αλλόκοτες, σαν από άλλο κόσμοΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Του Ιουλίου τα μαϊστράλια | της Ζωής Δικταίου   Να ήμουν φεγγάρι, που απ’ το φεγγίτη σου δεν θέλει απόψε, σ’ άλλο παράθυρο πλάι να βρεθεί που με τη λάμψη του ίσως κατάφερνε να ψιθυρίσει όσα δεν μπόρεσε ποτέ να πει. Πάνω στο τζάμι σου να ’ρθω να γράψω λέξεις και όνειρα κι όλα με φως τώρα που φέρνει φιλιάΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Άρης Λαχανάς | του Χρήστου Δημούλα Το μισό φορτίο απ’ το εμπόρευμα έμεινε ξανά στη καρότσα απούλητο. Πήρε αμίλητος το δρόμο της επιστροφής με το σημερινό μεροκάματο να μη φτάνει ούτε για τα μισά λίτρα πετρελαίου απ’ όσα χρειάζεται για να κινηθεί το φορτηγό του. Έχει καιρό τώρα που βλέπει το κόπο του να μη του αποδίδει ούτε το κόστοςΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Αζίζ Νεσίν: ο πολυβραβευμένος συγγραφέας με το ιδιαίτερο χιούμορ, ένα από τα πιο φωτεινά μυαλά της τούρκικης λογοτεχίας | του Διογένη Σινωπέα Σαν σήμερα το 1995 έφυγε από τη ζωή ο Αζίζ Νεσίν (Mehmet Nusret Nesin) από τους πιο γνωστούς λογοτέχνες της Τουρκίας διεθνώς κι ένα από τα πιο φωτεινά μυαλά της γειτονικής χώρας γεννήθηκε το 1915 στη Χάλκη τηςΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Σπάσιμο θέλει η κεφαλή σου | της Άννας Τακάκη Τούτη η λαϊκή έκφραση μου’ ρθε δα πάλι στο νου και την συνδέω με ένα περιστατικό της παιδικής μου ηλικίας. Όσο και να περνούν τα χρόνια δεν ξεχνιούνται αυτά, είναι κομμάτια της ζωής μας, είναι το παρελθόν που μας φένει πότε πότε πίσω για να βλέπομε μπροστά. «Σπάσιμο θέλει η κεφαλήΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Του Ιουλίου οι Κυριακές δεν είναι σαν τις άλλες | της Ζωής Δικταίου   Αδέσποτες, γυρίσανε οι ώρες του πελάγου η όστρια, αλμύρα φύσηξε στις άκριες της ψυχής σε μια ιδέα, εξόριστη του Έρωτα του μάγου αρχαία σκουριά στα μάτια μου, μα δεν ανησυχείς.   Του Ιουλίου οι Κυριακές δεν είναι σαν τις άλλες στη Μάνη, στη Μονεμβάσια, φιλιά γράφειΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Δυο ποιήματα για τη φωτιά | του Τάκη Βαρελά Μοιρολόι της φωτιάς Καίει ο ήλιος και εγώ περιμένω ένα δροσερό αεράκι, δραπέτη από των φαραγγιών τα δάση. Μαντάτο των βουνών! Προσπαθώ να αρθρώσω δυο λέξεις, αλλά με αυτή τη κάψα, θέλω τέσσερεις ανάσες, σε δυο συλλαβές! Σημάδια των καιρών… Φαντάσου, για δυο μέτρα δρόμο θέλω τη βροχή και την αντάραΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Ιστορία της πόλης | της Εύης Κοντόρα Σ’ ένα μπαλκόνι, στο κέντρο της πόλης, ήτανε μια γλάστρα. Το χώμα της ήταν ξερό και το λουλούδι της μαραμένο. Όμως κανείς δεν έμοιαζε να σκοτίζεται γι’ αυτήν. Ίσως γιατί σχεδόν όλα όσα έβλεπες τριγύρω ήταν άχαρα. Μα και τα όμορφα (αν βρίσκονταν!) κρύβονταν καλά μέσα στη γκριζοκίτρινη ομίχλη του καυσαέριου. Η πόληΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…