Η Δρακoκαβαλάρισσα στη βίγλα, στη Σελένα | της Ζωής Δικταίου Φρόνιμες και νοικοκυρές, αγάπη δε ξομπλιάζουν, να στέκει ο όρκος στην κορφή σε ριζιμιό χαράκι κι η Δρακοκαβαλάρισσα με τη χρυσή φαρέτρα, από τ’ ανέφαλα να βγει τη λιόστερνη την ώρα, να πιεί τ’ ασφενταμόνερο, ν’ ανάψει το φεγγάρι. Να βάλει τα κουδούνια της, τα πέτσινα στιβάνια, να μαζωχτούν οιΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Στον απόηχο της Παγκόσμιας ημέρας των ζώων | της Ιφιγένειας Μανουρά Ο Τσίου και η Τσία είναι τα δυο μου καναρινάκια. Παρακολουθώ τη συμπεριφορά τους και εκπλήσσομαι που αν και ζώα είναι τόσο αγαπημένα και αφοσιωμένα το ένα στο άλλο. Ερωτοτροπούν μερικές ημέρες και μετά αρχίζουν να ψάχνουν φτερά, μπαμπάκι και κλωστούλες που τους έχω βάλει μέσα στο κλουβί τουςΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Και του καιρού και πάντα…| του Αντώνη Κουκλινού Έβρεχε από βραδύς και εντάκαρε να μυρίζει ανάδοση το χώμα… Οι κάψες του Καλοκαιργιού, τό χανε καρκανιασμένο από τη ν’ ανομβρία. Μπελί τονε, γιατί τα μελιτακάκια εκάμανε κολάι και εμαζώξανε σωρουλάκια χώμα γύρου, γύρου από τσι μελιτακιές. Το Φθινόπωρο εσφάλιξε τη πόρτα του Καλοκαιργιού και μας ήρθενε με όρεξη. Εδροσέρεψε ντελόγω μεΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Χαμένες γυναίκες | της Ζωής Δικταίου Κεντούσε με λέξεις στον παλιό μαυροπίνακα το καινούριο χρυσάφι του ήλιου και το μάλαμα του φεγγαριού στην άβυσσο του σύγχρονου κόσμου για να έχουν ουρανό τα χελιδόνια και ανοικτό ορίζοντα τα παιδιά . Ήταν δασκάλα. Το όνομα της ήταν… Κανείς δεν θυμάται… κι όμως είχε γίνει πρωτοσέλιδο φρίκης. Ψιθύριζε, τραγούδια τις νύχτες και προσευχέςΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Ο άνθρωπος που πρέπει να δημιουργήσουμε | Ερνέστο Τσε Γκεβάρα Ο άνθρωπος που πρέπει να δημιουργήσουμε Στην χώρα μας δεν πέσαμε στο σφάλμα ενός τετριμμένου
 ρεαλισμού, αλλά στο αντίθετο σφάλμα. Κι αυτό γιατί δεν καταλάβαμε πόσο αναγκαία ήταν η δημιουργία ενός νέου ανθρώπου, που δεν θα ‘ναι, ούτε κείνος του ΧΙΧου αιώνα ούτε και
 του δικού μας του παρακμασμένου καιΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Ο μεγάλος γιος της Λατινικής Αμερικής | της Έλλης Αλεξίου Με πολλή δυσκολία παίρνει κανείς την πένα, όταν είναι να γράψει για μορφές της ιστορίας, όπως ο Ερνέστο Γκουεβάρα. Πώς να τολμήσεις να καταπιαστείς με τέτοιο εγχείρημα, έχοντας μπροστά σου έναν υπεράνθρωπο, ένα ανθρώπινο φαινόμενο, που όσοι τον γνώρισαν ή ασχολήθηκαν με την προσωπικότητά του, μόνο σαν ημίθεο τον παρουσιάζουν.ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Για τον Ερνέστο Τσε Γκεβάρα | του Βασίλη Ραφαηλίδη   Απόσπασμα από το βιβλίο «Επαναστατικά και απελευθερωτικά κινήματα» του δημοσιογράφου Βασίλη Ραφαηλίδη (1934-2000),  Εκδόσεις του Εικοστού Πρώτου, 1997 . Ο Ερνέστο Τσε Γκεβάρα ντε λα Σέρνα γεννήθηκε στο Ροζάριο της Αργεντινής το 1928. Ήταν δυο χρόνια νεότερος του Φιντέλ Κάστρο. Και δυο αιώνες μεγαλύτερος όσον αφορά τον επαναστατικό μύθο πουΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Η ομιλία του Τσε Γκεβάρα προς τη νεολαία της Λατινικής Αμερικής – 28 Ιούλη 1960 Προς τη νεολαία της Λατινικής Αμερικής Πολλοί από σας, με διάφορες πολιτικές τάσεις θ’ αναρωτηθούν σήμερα όπως αναρωτήθηκαν χθες κι όπως ίσως θ’ αναρωτηθούν κι αύριο, τι είναι η κουβανέζικη επανάσταση, ποια είναι η ιδεολογία της; Κι αμέσως θα προκύψει η ερώτηση που εχθροί καιΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…

Είμαστε ρεαλιστές, επιδιώκουμε το αδύνατο! | της Βαγγελιώς Καρακατσάνη «Είμαστε ρεαλιστές, επιδιώκουμε το αδύνατο!» “Seamos realistas, pidamos lo imposible!” 55 χρόνια από τη δολοφονία του Τσε Γκεβάρα Όταν η CIA συνέλαβε τον Ερνέστο Τσε Γκεβάρα μετά από ενέδρα που έστησε ο Βολιβιανός στρατός στον μεγάλο επαναστάτη και τους συντρόφους του και εν συνεχεία τον ανέκριναν και διέταξαν τη δολοφονία τουΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…