Η τέχνη, η επιστήμη, η γλώσσα, ο γραπτός λόγος, η παράδοση, είναι εργαλεία του πολιτισμού, που συμβάλλουν τα μέγιστα για να διαμορφωθεί μια κοινωνία, να θεσπίσει τους κώδικες και την ηθική της, να πλάσει τους όρους δημιουργίας της κοινωνικής συνείδησης, να επεξεργαστεί την αλληλεγγύη της και να φτιάξει έναν κοινωνικό ιστό, που θα διαφυλάσσει και θα προάγει την έννοια άνθρωπος.
Τοπίο αλλιώτικο | της Άννας Τακάκη . Είναι αλλιώτικο το τοπίο μας, μάνα. Αυτός ο πίνακας που κάποτε ζωγράφιζαν τα μάτια σου, έγινε τώρα πέλαγος απέραντο, να ταξιδεύω με την ευχή σου: «Πάηνε, παιδί μου, στο καλό και στην καλή την ώρα». Πάντοτε ήθελα να φεύγω, κι όλο φευγάτη είμαι, μα όλο εδώ θέλω να ξαναγυρίζω. Στο τοπίο μας. ΊδιαΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Το ρακοκάζανο | της Ιφιγένειας Μανουρά Η μοναδική περίοδος του χρόνου που δεν υπήρχαν γεωργο-κτηνοτροφικές εργασίες στα χωριά μας ήτανε αυτή από αρχές Οκτώβρη, μέχρι και τα μέσα Νοέμβρη, ιδανική για την παραγωγή της ρακής. Σε κάθε μικρό χωριό όπως το δικό μας, δινόταν μια μόνο άδεια για ρακοκάζανο, την οποία είχε εξασφαλίσει ο παππούς μου ο Γιώργης Σκουλάς ήΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Ο καβαλάρης και η λίμνη της Κωνστάντζας | του Gustav Schwab Ο καβαλάρης καλπάζει μέσα από τη φωτεινή κοιλάδα, στα χιονισμένα χωράφια λάμπει ο ήλιος. Λουσμένος στον ιδρώτα καλπάζει μέσ’ το κρύο χιόνι, – θέλει σήμερα κιόλας να φτάσει στη λίμνη της Κωνστάντζας· με το άλογο πάνω στην σίγουρη μαούνα θέλει να περάσει απέναντι, η νύχτα πριν φτάσει. Στον κακοτράχαλοΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Οι αγροτοκτηνοτρόφοι της Κρήτης | του Μιχάλη Στρατάκη Εκείνα τα χρόνια δεν ήτανε σαν κι εδά που οι αγροτοκτηνοτρόφοι της Κρήτης συρομαδιούνται επειδή δεν υπάρχουνε μπλιό ξένοι φαμέγοι, να δουλεύουνε στα χωράφια και στους στάβλους τους, και κάνουνε χαχαλιές τση σταυρούς τους να τοσε πέψει πάλι ο Θεός εκείνους σας απού ‘χανε στη δούλεψη (και στην εκμετάλευση) τους, μα εφύγανεΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Το παράπονο τση μάνας | του Αντώνη Κουκλινού Η παντριγιά δεν είναι εύκολη υπόθεση κι όπως λένε είναι ζαργιά, τη νε παίζεις κι άνε σου βγεί, εβγήκενε. Ο άθρωπος ντακέρνει με όνειρα, ελπίδες, μα η παντέρμη η ζωή έχει σκαμπανεβάσματα κι αδέ βαστάς χαραχτήρα και να ’χεις θέληση και υπομονή, η δουλειά θα σκοντάψει. Έπαντρεύτηκενε πλουσιοπάροχα και ούλα εδείχνανε πωςΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Μεζεδάκια από το καλάθι | του Νίκου Σαραντάκου Ποιο καλάθι; Το καλάθι του νοικοκυριού, βεβαίως, που λανσαρίστηκε μετά βαΐων και κλάδων από τον (οΘντκ) υπουργό Ανάπτυξης και τελικά δείχνει να δικαιώνει όσους κρατούσαν μικρό καλάθι σε σχέση με την εξαγγελία. Η πρώτη εμφάνιση του καλαθιού μας άφησε μερικά ωραία μιμίδια, όπως και την («επική» βέβαια) απάντηση «αρχίδια καπαμά» που έδωσεΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Το λευκό λουλούδι | του Γιώργου Ηρακλέους Το ποίημά μου το λευκό λουλούδι είναι μια έκκληση στον άνθρωπο να ξαναβρεί την αγάπη για να ζεστάνει την καρδιά και να ομορφύνει τη ζωή του. Το λευκό λουλούδι Βοήθησέ με να γυρίσω τις σελίδες της μοίρας, να με γνωρίσεις και να σε γνωρίσω, τον ίδιο πόνο σου, πονώ κι ο κόσμος γύρωΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Μάτια μου ψιχαλιστά (Δεύτερο μέρος) | της Ζωής Δικταίου «Το ταξίδι στη φαντασία για τους προσεκτικούς είναι μάταιο», τόνισε η δασκάλα κάποια φορά, μετά την εκδρομή που είχαμε πάει στο Καρφί και είχαμε δει τη θάλασσα και την Κρήτη από ψηλά. «Τζάμπα κόπος δηλαδή», πετιόταν κάθε τόσο ο Νικολής παριστάνοντας το αντρίτσι από το τελευταίο θρανίο κι εμείς γυρνούσαμε ταΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
Οπτικές και εμπειρίες | του Δημήτρη Σκαλτσά Αργυρού Οπτικές και εμπειρίες: εκ φύσεως και εκ θέσεως από την μέρα που κατάλαβα τον εαυτό μου βρέθηκα στο πλευρό των καταπιεσμένων και ας σηκώνουν το ανάστημα τους στην εξουσία. Ίσως το γεγονός πως είμαι ΑμΕΑ με έκανε να νιώθω πιο κοντά σε αυτούς, παρά στην εξουσία και τα πιόνια της. ■ ΉμουνΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…
