Παλαιστίνη | της Aνθής Παρασκευοπούλου
Αιώνες κρατά η ιστορία σου, λεν πως κάποτε στα περασμένα χρόνια
οι Έλληνες σου ’δωσαν το όνομά σου.
Παλαιστίνη, μυριάδες οι νεκροί που βάψανε με το αίμα τους τα άγια χώματά σου.
Ακίνητα ποτάμια πλημμυρισμένα με δάκρυα τα μάτια σου.
Φέγγουν σαν φάροι στον πολύφλοισβο γιαλό του κόσμου.
Στην γη σου ανθίζουν τα όνειρα της Ελευθερίας, της Ισότητας, της Αδελφοσύνης.
Παλαιστίνη η αντίστασή σου χαράχτηκε για πάντα μες στους αιώνες.
Είναι η κραυγή της οδύνης, ο χτύπος της καρδιάς που πάλλεται, και ριζώνει μες το χώμα.
Κι όπως το πιο βαθύ σκοτάδι είναι πριν ξημερώσει, αλλά ο ήλιος λάμπει.
Και βρυχάται η ζωή γινόμενη στο φως.
Θα έρθει Παλαιστίνη η μέρα που θα πορευτείς στου ονείρου την απεραντοσύνη!
Σαν την ανάσα της ζωής ο δίκαιος αγώνας σου θα σαλπίσει την Νίκη!
Ελεύθερη Παλαιστίνη!
Ανθή Παρασκευοπούλου
