Το σπασμένο τζάμι | του Γιώργου Ηρακλέους
Ο μεγάλος ουρανός, πολύχρωμος
κατέβηκε ως το παράθυρο μου,
έσπασε τα τζάμια
για να μπούνε μέσα: Η Μήδεια κρατώντας
αγκαλιά τα μικρά παιδιά της,
ο γέροντας Οιδίποδας, τυφλός από
τα ίδια του τα χέρια, η μικρή Αντιγόνη
με την στάμνα αντί νερό, γεμάτη χώμα για ταφή.
Οι παράξενοι ερωτευμένοι, ο Οθέλος και ο Ρωμαίος χωρίς το ταίρι τους.
Τα σαββατόβραδα της λύπης με τα αμέτρητα θύματα των πολέμων.
Η γελαστή κοπέλα με τα λουλούδια, η Ηρώ απ ‘την Καισαριανή, μαζί με τον Παύλο, τον Ζακ και τον Άλκη στη Θεσσαλονίκη.
Τελευταία έφτασε η σκεφτική Μαρία της
αποκαθήλωσης, κρατώντας μικρούς ξύλινους σταυρούς στα χέρια…
Ύστερα νύχτωσε,
καπνίζω απανωτά τσιγάρα.
Ορμάει απ’ το σπασμένο τζάμι ένα κόκκινο
φεγγάρι απειλητικό!
Έδεσα τα μάτια με κουρέλια
κι ‘έφυγα απ’ το δωμάτιο να σωθώ.
Ένα απέραντο σφαγείο μύθος και ιστορία
με άγγελο και πρωτοστάτη φονιά τον άνθρωπο.
Γιώργος Ηρακλέους
Γιώργος Ηρακλέους
Ο Γιώργος Ηρακλέους είναι φιλόλογος, DEA Κοινωνιολογίας. Γεννήθηκε το 1952. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών από την οποία απέκτησε δύο πτυχία με άριστα φιλολογικού και βυζαντινού & νεοελληνικού τμήματος. Είναι κάτοχος Master της Λογοτεχνίας και διδάκτορας της Κοινωνιολογίας της Θρησκείας του Πανεπιστημίου της Λιέγης. Δημοσίευσε πάνω από 200 μελέτες εκπαιδευτικού και λογοτεχνικού και άρθρα εκπαιδευτικού προβληματισμού και λογοτεχνικής ερμηνείας. Πήρε μέρος σε πανελλαδικά εκπαιδευτικά και λογοτεχνικά συνέδρια. Κυκλοφορούν βιβλία με μελέτες του.
