Χρόνος ανάγνωσης περίπου:3 λεπτά

Ούτε η πρώτη στο Παρίσι ούτε η τελευταία στον κόσμο. Μικρές ιστορίες γυναικών. Selena | της Ζωής Δικταίου



 

«Η Χοντρομπαλού» του Maupassant, λάφυρο από το συρτάρι της γιαγιάς,
τρεις φορές το είχε διαβάσει,
την τελευταία στις περιπλανήσεις της στο πάρκο Bois de Boulogne,
έφηβη ακόμη, όταν περίμενε με άσπρα σοσόνια στα ραντεβού.
Στον απόηχο των δυσανάγνωστων φθόγγων του κόσμου μετά τον πόλεμο,
ένα βιβλίο είχε γίνει αφορμή,
ώστε μετά από αυτό συνήθιζε να περνά μια βόλτα
από τα στέκια της ασωτείας και του αγοραίου έρωτα,
εκεί που, οι αστικές νόρμες έπεφταν στο κενό,
εκεί που, συχνάζουν οι ανειρήνευτοι,
εκεί που, από την ταπείνωση ορίζεται η τιμή,
εκεί που, τα περιθώρια ήταν μεγάλα και τα ορυχεία της ψυχής βαθιά,
εκεί που, η Selena,
χαιρετούσε τις ιέρειες του έρωτα, ιδιαίτερα αυτές τις παχουλές γυναίκες,
με ευγένεια, με σεβασμό,
ίσως επειδή πίσω από τα βαμμένα τους πρόσωπα,
έβλεπε κι από μια αθώα, «Χοντρομπαλού»,
σίγουρη πως σ’ εκείνα τα στέκια, μια καλημέρα, μια καλησπέρα,
ένα χαμόγελο,
στηλιτεύουν την υποκρισία,
και την πραγματική διαφθορά της κοινωνίας.
Με μια πρωτόγνωρη φλόγα στο βλέμμα
παρά το προχωρημένο της ηλικίας
μαζεύοντας και τις τελευταίες σπίθες από τις αντανακλάσεις
του ειδώλου της στον καθρέφτη της βιτρίνας,
άφησε τη ματιά της να περιπλανηθεί σε μολύβια, πένες, βιβλία,
περιοδικά, εφημερίδες, λευκώματα, σημειωματάρια,
επάργυρα και αλαβάστρινα presse-papier.
Λεζάντες, τίτλοι, χρωματιστά εξώφυλλα,
όλα πέρασαν γρήγορα από το κατώφλι της όρασης
διεκδικώντας να κερδίσουν μια θέση.
Βιβλία, τόσο ξένη κουλτούρα στη σύγχρονη εποχή της εικόνας,
πολλές φορές την είχε απασχολήσει αυτή η διαπίστωση,
δεν ήθελε να παραδεχτεί,
πως η πλειοψηφία των ανθρώπων τελικά
δεν είναι πλασμένοι ούτε για τη γνώση, μα ούτε και για την αλήθεια.
Ένα κυνικό γέλιο την έκανε να ταραχτεί,
το ίδιο γέλιο είχε ακούσει κάποτε, τότε που είχε κρυφτεί,
κοριτσάκι, στις κατακόμβες,
για να αποφύγει κάποιον άγνωστο με στρατιωτική στολή.
Η ανάμνηση από τα χρυσά κουμπιά, τα βαριά βήματα της μπότας,
και ο φόβος
την έκαναν να σπρώξει όσο πιο γρήγορα μπορούσε
την βαριά ξύλινη πόρτα.
Κρατώντας στα ρυτιδιασμένα χέρια, φανερά σαστισμένη,
τη βρεγμένη ομπρέλα
κατευθύνθηκε στον αριστερό διάδρομο
σίγουρη πως σ’ αυτή την εποχή την περισσότερο ταραγμένη,
τη χρεωμένη με πηχτές σιωπές,
με τα αμέτρητα χρυσά κουμπιά και τους βάρβαρους ήχους,
υπάρχουν και αυτοί που χτενίζουν την αλισάχνη στα βλέφαρα
γνωρίζοντας πως,
η θεία και όχι η ανθρώπινη τάξη της φύσης
μπορεί να βρίσκεται ευανάγνωστη, μα αδιάβαστη,
στις σελίδες ενός, ή πολλών βιβλίων.

Montparnasse, Ιούνιος 2022
Αύριο, εν ονόματι της αγάπης
Ζωή Δικταίου



Ζωή Δικταίου

Η Χαρούλα Βερίγου – Μπάντιου, (λογοτεχνικό ψευδώνυμο Ζωή Δικταίου) γεννήθηκε στον Άγιο Νικόλαο της Κρήτης το 1962. Μεγάλωσε στο Τζερμιάδων του Οροπεδίου Λασιθίου. Είναι πτυχιούχος της Σχολής Τουριστικών Επαγγελμάτων Κέρκυρας. Εργάστηκε στον Ξενοδοχειακό Τομέα, καθώς και στις Σχολές Τουριστικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης ως Διοικητικός Υπάλληλος. Την γοητεύουν τα γιασεμιά, τα φεγγάρια, τα βλέμματα, τα δακρυσμένα μάτια, τα κιτρινισμένα χαρτάκια της θύμησης, οι ξεχασμένοι δρόμοι, τα βουνά, τα ξέφτια από τις δαντέλες του παλιού καιρού. Πιστεύει στην αγάπη. Συνεργάζεται με τα Διαδικτυακά Περιοδικά, Ποιείν, Fractal, Ατέχνως κ.α. Στίχοι της έχουν μελοποιηθεί από τους: Νίκο Ανδρουλάκη, Γιώργη Κοντογιάννη, Ανδρέα Ζιάκα, Γιάννη Νικολάου, Αλέξανδρο Χατζηνικολιδάκη και Θοδωρή Καστρινό.

Η μέχρι τώρα εργογραφία της περιλαμβάνει τα βιβλία:

– Αύριο, μια ελιά η μέσα πατρίδα, Εκδόσεις: Φίλντισι, Φεβρουάριος 2023, Αθήνα
– Λασίθι, Τόπος Μέγας – Η κούπα των θεών, Αφήγημα, Εκδόσεις: Φίλντισι, Μάιος 2021, Αθήνα
– Αύριο, αφή αλμύρας οι λέξεις, Ποιητική συλλογή, Εκδόσεις: Φίλντισι, Νοέμβριος 2020, Αθήνα
– Αθιβολή γαρύφαλλο και θύμηση κανέλλα, Διηγήματα, Εκδόσεις: Φίλντισι, Νοέμβριος 2019, Αθήνα
– Αύριο στάχυα οι λέξεις, Ποιητική συλλογή, Εκδόσεις: Φίλντισι, Σεπτέμβριος 2018, Αθήνα
– Οι άλλες ν’ απλώνουν ρούχα κι εσύ τριαντάφυλλα, Διηγήματα, Εκδόσεις: Φίλντισι, Φεβρουάριος 2018, Αθήνα
– Μια κούρσα για τη Χαριγένεια, Μυθιστόρημα, Εκδόσεις: Φίλντισι, Μάιος 2017, Αθήνα
– Αύριο, νυχτώνει φθινόπωρο, Μυθιστόρημα, Εκδόσεις: Φίλντισι, Ιούνιος 2015, Αθήνα
– Ιστορίες για φεγγάρια, Παιδική Λογοτεχνία, Εκδόσεις: Έψιλον, 1996, Αθήνα
Συμμετοχές σε συλλογικά έργα
– Γράμματα της ποίησης, Ποιητική ανθολογία, Εκδόσεις: Ατέχνως, 2020, Αθήνα
– Μονόλογοι, Ποιητική ανθολογία, Εκδόσεις: το βιβλίο, 2017, Αθήνα
– Λογοτεχνικά Μονοπάτια, Εκδόσεις: Όστρια, 2022, Αθήνα
– Λογοτεχνικό Ολόγραμμα 1, Έκδοση της Εταιρείας Κοινωνικού Έργου και Πολιτισμού, Τυπογραφείο Γιώργου Κωστόπουλου, Δεκέμβριος 2022, Αθήνα

Σύνταξη

Η τέχνη, η επιστήμη, η γλώσσα, ο γραπτός λόγος, η παράδοση, είναι εργαλεία του πολιτισμού, που συμβάλλουν τα μέγιστα για να διαμορφωθεί μια κοινωνία, να θεσπίσει τους κώδικες και την ηθική της, να πλάσει τους όρους δημιουργίας της κοινωνικής συνείδησης, να επεξεργαστεί την αλληλεγγύη της και να φτιάξει έναν κοινωνικό ιστό, που θα διαφυλάσσει και θα προάγει την έννοια άνθρωπος.
Αναγνώσεις:394