Καπετάνιε της πληγής | του Κώστα Μιχαήλ Μαρή
Έψαχνες χρόνια καπετάνιε για νησί
και ποιον; τ’ ατέλειωτο ταξίδι δεν κουράζει!
μα ‘κείνη η θάλασσα, π’ αγάπησες εσύ,
μ’ αυτήν τη θάλασσα, της συμφοράς, δεν μοιάζει…
Του φθινοπώρου το μελτέμι κι η βροχή
έθαψε ολάκερη μια πόλη στα συντρίμμια,
ελπίδες, όνειρα και πόθοι ναυαγοί,
πλέουν μ’ ανθρώπινα κουφάρια και ψοφίμια…
Αχ ! καπετάνιε, της πληγής
και της αρμυρισμένης γης,
κόντρα στης μοίρας
τα υδάτινα, άγρια στρώματα…
Φόβο δεν ένιωσες ποτές,
ούτε από ναύτες πειρατές,
τόσο, όσο σ’ έσκιαξαν
τα λασπωμένα χώματα…
Μετά από χρόνια καπετάνιε, τα σκοινιά
στους κάβους τα ‘χεις δέσει, στεριανός για να ‘σαι,
μα τ’ άγρια κύματα, που βρήκες στη στεριά,
πιότερο απ’ τα νερά της θάλασσας, φοβάσαι…
Βροχή θανάσιμη, παράξενη εποχή,
το σπόρο ορφάνεψε, στη λασπουριά των δρόμων,
εστίες μόλυνσης εκτρέφει η μάνα γη
και περιττώματα καιρών αλλεργιογόνων…
Τετάρτη 13 Σεπτεμβρίου 2023
Κώστας Μιχαήλ Μαρής
[Η εικόνα που συνοδεύει το ποίημα είναι ο πίνακας ζωγραφικής με τίτλο «Θαλασσογραφία» του Έλληνα ζωγράφου Νικόλαου Λύτρα (1883-1927), περίπου 1925, λαδι σε μουσαμά, από την Εθνική Πινακοθήκη.]
Κώστας Μιχαήλ Μαρής
Ο Κώστας Μιχαήλ Μαρής, δημιουργός (στιχουργός – σύνθετης, τραγουδοποιός – αυτοσχεδιαστής) γεννήθηκε στο Ρέθυμνο Κρήτης το 1980 και ζει στα Λιβάδια Μυλοποτάμου (ένα ορεινό χωριό στους πρόποδες του Ψηλορείτη). Είναι απόφοιτος Γενικού Λυκείου και από εννιά χρονών άρχισε να γράφει κρητικές μαντινάδες ακολουθώντας την παράδοση του τόπου του, για να περάσει αργότερα δώδεκα χρονών στην αντίπερα όχθη (το λαϊκό τραγούδι) εμπνευσμένος από τον Δημήτρη Μητροπάνο. Το Δημιουργικό κομμάτι είναι μέρος της ζωής του, αφού σ’ αυτό αφιερώνει τις ελεύθερες ώρες του, γράφοντας στίχους και μουσική.
