Ούτε η πρώτη στο Παρίσι ούτε η τελευταία στον κόσμο. Μικρές ιστορίες γυναικών. Lou | της Ζωής Δικταίου
Ανάμεσα στο γέλιο και στο δάκρυ είχε αφήσει να της κλέψουν
τόσες και τόσες στιγμές,
μια ολόκληρη ζωή σαν κάλπικο νόμισμα της φαινόταν,
πάντως παρέμενε αμετανόητη, η Lou,
τα πιο ακριβά της ενθύμια τα είχε χαρίσει στη μέθη του έρωτα,
τώρα, ακουμπισμένη στη γέφυρα, στην αριστερή όχθη του Σηκουάνα
με βλέμμα τόσο θολό που ούτε τα νερά μπορούσε να ξεχωρίσει,
τραγουδούσε το περίφημο «Milord», του Ζωρζ Μουστακί.
Στα χείλη της άναβε μια μικρή πυρκαγιά, και νόμιζε
πως με λίγη πρόκληση, ένα αρωματισμένο μαντήλι
και μια στρώση κόκκινο κραγιόν
ήταν ικανή να πυρπολήσει τον θάνατο.
Σταματούσε το τραγούδι, έπαιρνε ανάσα,
ξεχώριζε κάποιες λέξεις, και ονόματα,
συλλαβιστά τα άφηνε ελεύθερα στο αίθριο φως,
«στο Παρίσι οι λέξεις έχουν άλλη εξουσία», μ’ αυτή τη σκέψη
κατάφερνε να ξεθολώσει το βλέμμα, καθάριζε ο νους στα ξαφνικά,
έσκυβε ξανά πάνω από το νερό,
το ποτάμι γινόταν καθρέφτης, ξεχώριζε τη σιλουέτα της,
το μάλλινο βελούδινο μπερέ με το εθνόσημο,
μόνο το πώς είχε γεράσει διέφευγε από τις αντανακλάσεις,
έσκυβε ακόμη πιο πολύ, να τώρα μιλούσε στον εαυτό της
μια συνήθεια πια, πιο οικεία από την εξαπάτηση,
πιο προσιτή από την προδοσία και τόσο διαφορετική κάθε μέρα.
Στο κεφάλι της οι ανειρήνευτες μέρες σε στρόβιλο,
τα χέρια πάντα σε αποστασία από το σώμα,
ιδιαίτερα το δεξί,
που είχε πέσει σε δυσμένεια μετά από ένα εγκεφαλικό επεισόδιο,
μα τόσο έτοιμα να δωροδοκήσουν τον πρώτο τυχαίο
για ένα τελευταίο άγγιγμα…
Παγκάκι, Σηκουάνας, Ιούνιος 2022
Αύριο, εν ονόματι της αγάπης
Ζωή Δικταίου
Ζωή Δικταίου
Η Χαρούλα Βερίγου – Μπάντιου, (λογοτεχνικό ψευδώνυμο Ζωή Δικταίου) γεννήθηκε στον Άγιο Νικόλαο της Κρήτης το 1962. Μεγάλωσε στο Τζερμιάδων του Οροπεδίου Λασιθίου. Είναι πτυχιούχος της Σχολής Τουριστικών Επαγγελμάτων Κέρκυρας. Εργάστηκε στον Ξενοδοχειακό Τομέα, καθώς και στις Σχολές Τουριστικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης ως Διοικητικός Υπάλληλος. Την γοητεύουν τα γιασεμιά, τα φεγγάρια, τα βλέμματα, τα δακρυσμένα μάτια, τα κιτρινισμένα χαρτάκια της θύμησης, οι ξεχασμένοι δρόμοι, τα βουνά, τα ξέφτια από τις δαντέλες του παλιού καιρού. Πιστεύει στην αγάπη. Συνεργάζεται με τα Διαδικτυακά Περιοδικά, Ποιείν, Fractal, Ατέχνως κ.α. Στίχοι της έχουν μελοποιηθεί από τους: Νίκο Ανδρουλάκη, Γιώργη Κοντογιάννη, Ανδρέα Ζιάκα, Γιάννη Νικολάου, Αλέξανδρο Χατζηνικολιδάκη και Θοδωρή Καστρινό.
Η μέχρι τώρα εργογραφία της περιλαμβάνει τα βιβλία:
– Αύριο, μια ελιά η μέσα πατρίδα, Εκδόσεις: Φίλντισι, Φεβρουάριος 2023, Αθήνα
– Λασίθι, Τόπος Μέγας – Η κούπα των θεών, Αφήγημα, Εκδόσεις: Φίλντισι, Μάιος 2021, Αθήνα
– Αύριο, αφή αλμύρας οι λέξεις, Ποιητική συλλογή, Εκδόσεις: Φίλντισι, Νοέμβριος 2020, Αθήνα
– Αθιβολή γαρύφαλλο και θύμηση κανέλλα, Διηγήματα, Εκδόσεις: Φίλντισι, Νοέμβριος 2019, Αθήνα
– Αύριο στάχυα οι λέξεις, Ποιητική συλλογή, Εκδόσεις: Φίλντισι, Σεπτέμβριος 2018, Αθήνα
– Οι άλλες ν’ απλώνουν ρούχα κι εσύ τριαντάφυλλα, Διηγήματα, Εκδόσεις: Φίλντισι, Φεβρουάριος 2018, Αθήνα
– Μια κούρσα για τη Χαριγένεια, Μυθιστόρημα, Εκδόσεις: Φίλντισι, Μάιος 2017, Αθήνα
– Αύριο, νυχτώνει φθινόπωρο, Μυθιστόρημα, Εκδόσεις: Φίλντισι, Ιούνιος 2015, Αθήνα
– Ιστορίες για φεγγάρια, Παιδική Λογοτεχνία, Εκδόσεις: Έψιλον, 1996, Αθήνα
Συμμετοχές σε συλλογικά έργα
– Γράμματα της ποίησης, Ποιητική ανθολογία, Εκδόσεις: Ατέχνως, 2020, Αθήνα
– Μονόλογοι, Ποιητική ανθολογία, Εκδόσεις: το βιβλίο, 2017, Αθήνα
– Λογοτεχνικά Μονοπάτια, Εκδόσεις: Όστρια, 2022, Αθήνα
– Λογοτεχνικό Ολόγραμμα 1, Έκδοση της Εταιρείας Κοινωνικού Έργου και Πολιτισμού, Τυπογραφείο Γιώργου Κωστόπουλου, Δεκέμβριος 2022, Αθήνα
