Tο άδειο ποτήρι | του Γιώργου Ηρακλέους



Άδειο το ποτήρι,

το γέμισα με λέξεις,

ντύθηκα το φως και μαζεύω ουρανό και χρώματα.

Άνθρωποι σκοτεινοί

κλέβουνε τις μέρες μας,

δίνω ένα νεκρό λουλούδι στον Χριστό

για να θυμάται πόσες φορές σταυρώθηκα.

Την εποχή των θορύβων,

καθώς τρεμοσβήνει τις νύχτες το καντήλι,

δυνατοί θόρυβοι με την ένταση σπάσανε το ποτήρι μου,

λέξεις σκορπίστηκαν στα πλακάκια και στο πάτωμα…

Εγώ καταπίνω πια τα λόγια μου σαν δισκία από πικρό φάρμακο,

μέχρι να κοπώ στα δυο…

Ούτε τα λόγια ούτε τα έργα δεν επιτρέπονται πια,

όλα πήραν τη μορφή που ανέμου και χαθήκανε.

8/2/2023

Γιώργος Ηρακλέους

[από τη συλλογή «Η επιστροφή»]


Γιώργος Ηρακλέους

Φιλόλογος, DEA Κοινωνιολογίας. Γεννήθηκε το 1952. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών από την οποία απέκτησε δύο πτυχία με άριστα φιλολογικού και βυζαντινού & νεοελληνικού τμήματος. Είναι κάτοχος Master της Λογοτεχνίας και διδάκτορας της Κοινωνιολογίας της Θρησκείας του Πανεπιστημίου της Λιέγης. Δημοσίευσε πάνω από 200 μελέτες εκπαιδευτικού και λογοτεχνικού και άρθρα εκπαιδευτικού προβληματισμού και λογοτεχνικής ερμηνείας. Πήρε μέρος σε πανελλαδικά εκπαιδευτικά και λογοτεχνικά συνέδρια. Κυκλοφορούν βιβλία με μελέτες του.

Σύνταξη

Η τέχνη, η επιστήμη, η γλώσσα, ο γραπτός λόγος, η παράδοση, είναι εργαλεία του πολιτισμού, που συμβάλλουν τα μέγιστα για να διαμορφωθεί μια κοινωνία, να θεσπίσει τους κώδικες και την ηθική της, να πλάσει τους όρους δημιουργίας της κοινωνικής συνείδησης, να επεξεργαστεί την αλληλεγγύη της και να φτιάξει έναν κοινωνικό ιστό, που θα διαφυλάσσει και θα προάγει την έννοια άνθρωπος.
Αναγνώσεις:144