Χρόνος ανάγνωσης περίπου:3 λεπτά

Ένα κωμικοτραγικό περιστατικό για την «μαϊμού»! | του Θέμη Ανδρεάδη


Καλημέρα!

Προχτές που πήγαμε στην Τάνια, στο πρόγραμμά της εκτός των άλλων τραγουδιών που είπε, είχε συμπεριλάβει και ένα τραγούδι του Διονύση από το «Φορτηγό», την «Μαϊμού». Σου βάζω σε link το τραγούδι για όσους δεν το έχετε ακούσει.

Και θυμήθηκα ένα κωμικοτραγικό περιστατικό που μου συνέβη μ’ αυτό το τραγούδι.

Σε πάω τώρα, πίσω στα 1968, όταν πιτσιρικάς 18ρης τραγουδούσα με την Αρλέττα στην Πλάκα και έκανα το ρεπερτόριό μου που περιλάμβανε και αυτό το τραγούδι είχα μεγάλη τρέλλα με τον Σαββόπουλο.

Έμενα στην Καλλιθέα τότε, σε ένα νεοαποκτηθέν διαμέρισμα του πρώτου ορόφου με τους γονείς και τον αδελφό μου.

Ο πατέρας μου, δούλευε στην «Χαλυβουργική» στην οδό Πειραιώς· τότε και ήταν μια εποχή που οι εργαζόμενοι δούλευαν και διπλές βάρδιες, τις πρωινές, αλλά και τις βραδινές από τις 10 το βράδυ έως τις 6 το πρωί.

Εκείνη λοιπόν την ημέρα ο πατέρας μου κοιμόταν αφού είχε γυρίσει κατάκοπος από την βραδινή βάρδια, κι εγώ στο διπλανό δωμάτιο, είχα βάλει στο πικαπ EDEN ένα πικάπ της πλάκας που ήταν πορτοκαλί χρώμα και ήταν σαν βαλιτσάκι με ΕΝΑ ηχείο αποσπώμενο, που όταν το έβαζες δυνατά παραμόρφωνε και έβαζα την «μαϊμού» που έκανα πρόβα όπου τραγουδούσα δυνατά, μαζί με την φωνή του Σαββόπουλου, στην έξαρση του τραγουδιού που έλεγε… «Χειροκροτείστε κι άλλη μιάααα, ευχαριστώ, ΩΩ, ΩΩ, ΩΩΩ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΤΕΛΟΣ ΑΥΤΟΟΟΟ ΤΟ ΠΑΝΗΓΥΡΙΙΙΙ …» σε μεγάλη ένταση! Ταυτόχρονα έπαιζα με την κιθάρα μου το τραγούδι, σε DO αν θυμάμαι καλά ήτανε, με έναν πρωτότυπο τρόπο που είχα δει από τον δάσκαλό μου τον Νότη, με το αριστερό έπιανα κανονικά τα ακκόρντα και με το δεξί χτυπούσα με τον αντίχειρα στο ρυθμό 5/8 πάνω στον καβαλάρη της κιθάρας μου και αντηχούσαν με αρμονικές τα ακκόρντα έχοντας και ήχο κρουστών ταυτόχρονα (μαγκιές) … οπότε το «τοπίο» γινόταν κόλαση…

Το έλεγα μια… δύο… πέντε.. ερχόταν η μάνα μου και μου έλεγε Θέμη σταμάτα ξυπνάς τον πατέρα σου…, μια… δύο…, εγώ τίποτα εκεί… «ωω ωω ωωω δεν έχει τέλος αυτό το πανηγύριιιι…».

Οπότε, μετά από την 20η φορά… ΜΠΑΑΑΜ! ανοίγει η πόρτα με κλωτσιά και μπαίνει αλαφιασμένος ξεμαλιασμένος ο πατέρας μου με σώβρακο σκελέα και φανελάκι ΑΤΘΙΣ, βουτάει το πικάπ το τραβάει από την πρίζα το ξεχαρφαλώνει και μαζί με τον δίσκο και το ηχείο το… πετάει από το μπαλκόνι του πρώτου ορόφου στον … δρόμο, φωνάζοντας ταυτόχρονα «@αμω την παναΐα σου, ωω, ΩΩ και ΩΩΩ τώρα θα δείς το πανηΐρι κωλόπαιδο…»!

Ευτυχώς κάτω από το μπαλκόνι μας ήταν μια μεγάλη μουριά και το πικάπ έπεσε πάνω στη μουριά και γλύτωσε και το πικάπ κι ο δίσκος!!!

Στην φωτογραφία ο αγαπημένος μου πατέρας καθώς γύριζε από την δουλειά και με τα ρούχα της δουλειάς, ταλαιπωρημένος με ένα σακί πατάτες, με το ποδήλατό του καθώς προερχόμενος από την Σοβ. Ένωση δεν είχε δικαίωμα να αποκτήσει δίπλωμα για μηχανάκι ή ότι άλλο, παρά μόνον για ποδήλατο … στο χωματόδρομο της οδού Φιλαρέτου της Καλλιθέας…

8/3/2023

Θέμης Ανδρεάδης


Ο Θέμης Ανδρεάδης είναι Έλληνας τραγουδιστής και τραγουδοποιός. 15 ετών άρχισε να ασχολείται με την μουσική μαθαίνοντας κλασσική κιθάρα με δάσκαλο τον Νότη Μαυρουδή. 16 ετών το 1966 άρχισε να μελοποιεί ποιήματα από τις «Ανθολογίες» αλλά και σε στίχους φίλων και δικούς του και να τα τραγουδά στις μπουάτ. Συνεργάστηκε με τον Γιάννη Μαρκόπουλο και το 1972 μπαίνει στη δισκογραφία. Το 1973 συνεργάζεται με τον στιχουργό και γελοιογράφο Γιάννη Λογοθέτη και καταγράφει τεράστια επιτυχία στο σατιρικό τραγούδι. Συνεργάστηκε με τους συνθέτες Γιάννη Μαρκόπουλο, Μίμη Πλέσσα, Γιώργο Χατζηνάσιο, Χριστόδουλο Χάλαρη, Βασίλη Δημητρίου, Γιάννη Κιουρκτσόγλου, Λυκούργο Μαρκέα, Χρήστο Κυριαζή, Νίκο Καρβέλα, Γιάννη Καραλή, Χρύσανθο Μουζακίτη και άλλους. Έχει συνεργαστεί σε μπουάτ, συναυλίες και νυχτερινά κέντρα, από το 1966 έως το 1992 με τους περισσότερους γνωστούς ερμηνευτές. Έχει στο ενεργητικό του δώδεκα προσωπικούς δίσκους, έντεκα singles 45 στροφών, περισσότερες από 15 συμμετοχές σε δίσκους και συμμετοχή σε πάρα πολλά αφιερώματα LP και CD. Το 2012 επανέρχεται με έναν ολοκληρωμένο κύκλο τραγουδιών. Συνεχίζει μέχρι σήμερα να εμφανίζεται με μεγάλη επιτυχία σε μουσικές σκηνές. Η σελίδα του Θέμη Ανδρεάδη στο Facebook.

Σύνταξη

Η τέχνη, η επιστήμη, η γλώσσα, ο γραπτός λόγος, η παράδοση, είναι εργαλεία του πολιτισμού, που συμβάλλουν τα μέγιστα για να διαμορφωθεί μια κοινωνία, να θεσπίσει τους κώδικες και την ηθική της, να πλάσει τους όρους δημιουργίας της κοινωνικής συνείδησης, να επεξεργαστεί την αλληλεγγύη της και να φτιάξει έναν κοινωνικό ιστό, που θα διαφυλάσσει και θα προάγει την έννοια άνθρωπος.
Αναγνώσεις:84